Ποιοι είμαστε
Αρχική Ψευδοεπιστημονική παραπληροφόρηση σχετικά με την αποτελεσματικότητα και την επικινδυνότητα των χημειοθεραπειώνΥΓΕΙΑ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ

Ψευδοεπιστημονική παραπληροφόρηση σχετικά με την αποτελεσματικότητα και την επικινδυνότητα των χημειοθεραπειών

3 Ιου
2020

@

Ευαίσθητο περιεχόμενο

Αυτή η εικόνα περιέχει ευαίσθητο περιεχόμενο το οποίο μπορεί για κάποιους χρήστες μπορεί να είναι προσβλητικό ή ενοχλητικό
Το συγκεκριμένο άρθρο δημοσιεύτηκε πριν 4 έτη.

Ισχυρισμός:

Η χρήση χημειοθεραπείας είναι αναποτελεσματική για την αντιμετώπιση καρκίνων ενώ είναι επικίνδυνη τις περισσότερες φορές.

Συμπέρασμα:

Η αποτελεσματικότητα και η ασφάλεια της χημειοθεραπείας εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως η ηλικία του ασθενούς, ο τύπος του καρκίνου, το στάδιο ανάπτυξης και ούτω καθεξής. Ανάλογα με τις συνθήκες λοιπόν ο εκάστοτε γιατρός προτείνει ή όχι τη χρήση χημειοθεραπείας. Για μορφές καρκίνου που ανταποκρίνονται θετικά στην χημειοθεραπεία όπως διάφορες μορφές λεμφώματος τα ποσοστά πενταετούς επιβίωσης με χρήση χημειοθεραπείας μπορεί να φτάνουν και το 96%.

Σε ελληνικά δημοσιεύματα τα οποία επανακυκλοφόρησαν πρόσφατα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης βρίσκουμε μια ανακυκλωμένη είδηση περί “αποδείξεων” για την αναποτελεσματικότητα της χημειοθεραπείας στην αντιμετώπιση του καρκίνου. Οι ισχυρισμοί που παρουσιάζονται στα υπό εξέταση άρθρα δεν ευσταθούν καθώς παραποιούν επιστημονικά δεδομένα για να υποστηρίξουν τη θέση ότι η χρήση χημειοθεραπείας όχι απλώς δεν βοηθά στην αντιμετώπιση του καρκίνου αλλά επιδεινώνει τη κατάσταση.

Παραδείγματα: athensmagazine.gr,(παλαιότερα) emedi.gr, ellaniapili.blogspot.nl

Στα υπό εξέταση δημοσιεύματα διαβάζουμε τα εξής:

Για περισσότερες από δύο δεκαετίες, o καθηγητής επικεντρώθηκε σε μελέτες που σχετίζονται με τα άτομα που πάσχουν από καρκίνο και τελικά κατέληξε σε ένα συγκλονιστικό συμπέρασμα. Φαίνεται ότι η βιομηχανία του καρκίνου έχει μόνο ένα στόχο – περισσότερα κέρδη. Μεγάλες φαρμακευτικές, γιατροί, εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης και άλλοι συμμετέχοντες σε αυτό το μερίδιο της βιομηχανίας, κερδίζουν κάθε φορά που κάποιος ασθενής υποβάλλεται σε κάποια θεραπεία κατά του καρκίνου.

Αυτή η θεραπεία περιλαμβάνει χημειοθεραπείες, ακτινοβολίες ή αφαίρεση ορισμένων τμημάτων του σώματος και σε πολλές περιπτώσεις, η θεραπεία περιλαμβάνει όλες τις ανωτέρω μεθόδους. Αν ρίξουμε μια προσεκτική ματιά στα στατιστικά στοιχεία, θα δούμε ότι η χημειοθεραπεία είναι αναποτελεσματική όταν πρόκειται για τη θεραπεία του καρκίνου και για κάποιο λόγο οι επιστήμονες αγνοούν κάτι τέτοιο ή αποφεύγουν να δουν κατάματα αυτό το γεγονός.

Σύμφωνα με τον Δρ. Hardin B. Jones, ο οποίος κάποτε εργαζόταν ως καθηγητής ιατρικής και φυσιολογίας στο περίφημο Berkeley College, η χημειοθεραπεία είναι αναποτελεσματική και πέρασε πάνω από 20 χρόνια της ζωής του μελετώντας τα αποτελέσματα αυτής της θεραπείας σε ασθενείς με καρκίνο και αναλύοντας το προσδόκιμο ζωής τους.
Ο Δρ. Jones λέει ότι η πλειοψηφία των ανθρώπων που πάσχουν από καρκίνο εκτίθενται σε χημειοθεραπείες και χάνουν τη ζωή τους με τον πιο επίπονο τρόπο. Επιπλέον, δίνει έμφαση στο γεγονός ότι οι ασθενείς με καρκίνο οι οποίοι κάνουν χημειοθεραπείες, κατά πάσα πιθανότητα θα πεθάνουν πιο γρήγορα και με μεγαλύτερο πόνο σε σύγκριση με τους ασθενείς που έχουν επιλέξει κάποια άλλη ή καμία θεραπεία.
Η έρευνα, η οποία είχε μεγάλη διάρκεια, τον βοήθησε να καταλήξει σε ένα συμπέρασμα: στο ότι η συμβατική θεραπεία του καρκίνου μειώνει το προσδόκιμο ζωής και επιταχύνει τη φθορά του οργανισμού. Ακόμη χειρότερο είναι το ότι η βιομηχανία του καρκίνου έχει πλήρη επίγνωση αυτού του γεγονότος, αλλά δυστυχώς, είναι μια βιομηχανία δισεκατομμυρίων δολαρίων και γι’ αυτό το λόγο κάτι τέτοιο αποτελεί ψιλά γράμματα.

Ποια είναι η πηγή των ισχυρισμών;

Το συγκεκριμένο θέμα αποτελεί ανακύκλωση είδησης η οποία ξεκίνησε το 2016 όταν πλειάδα ιστοσελίδων “εναλλακτικής ιατρικής” ισχυρίστηκαν μέσα από άρθρα τους ότι ένας γιατρός από το πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ αποκάλυψε πως στο 97% των περιπτώσεων οι χημειοθεραπείες δεν λειτουργούν και προτείνονται μόνο ως μέσω κερδοφορίας των γιατρών.
Τα δημοσιεύματα βασίζονταν κατά κύριο λόγο σε ένα πεντάλεπτο βίντεο στο οποίο ο “φυσικοπαθητικός πρακτικός” (η φυσικοπαθητική αποτελεί μια ψευδοεπιστημονική πρακτική με μηδενική τεκμηρίωση αποτελεσματικότητας) Peter Gliden παρουσιάζει τα ευρήματα μιας ιδιαίτερα κακοσχεδιασμένης μελέτης, σύμφωνα με την οποία “οι χημειοθεραπείες σκοτώνουν κατά μέσο όρο το 97% των καρκινοπαθών”.

Μια ανάλυση των επιστημονικών ισχυρισμών

Πριν προχωρήσουμε στην ανάλυση της μελέτης την οποία επικαλείται ο κ. Glidden και κατ’ επέκταση τα υπό εξέταση δημοσιεύματα είναι σκόπιμο να εξηγήσουμε εν τάχει το ρόλο της χημειοθεραπείας στην αντιμετώπιση διάφορων μορφών καρκίνου.

Αρχικά, όπως έχει ειπωθεί πολλάκις σε άρθρα που έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς στη σελίδα μας, ο καρκίνος δεν είναι μια ασθένεια αλλά μια γενική περιγραφή για μια πλειάδα ασθενειών όλες εκ των οποίων χαρακτηρίζονται από ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό κυττάρων και οργανικές δυσλειτουργείς που επέρχονται ως αποτέλεσμα αυτής της διαταραχής. Ανάλογα τον τύπο κυττάρου που επηρεάζεται και το τύπο της μετάλλαξης έχουμε διαφορετική μορφή καρκίνου, με τα δικά της βιοχημικά χαρακτηριστικά, ιδιαιτερότητες και τρόπο αντιμετώπισης. Επομένως είναι λογικό πως κάθε μορφή καρκίνου ανταποκρίνεται διαφορετικά σε διαφορετικές χημειοθεραπευτικές αγωγές ενώ κάποιες μορφές καρκίνου δεν ανταποκρίνονται εξίσου θετικά στη χημειοθεραπεία, όπως για παράδειγμα οι στέρεοι όγκοι με χαρακτηριστικό παράδειγμα το καρκίνο των όρχεων. Αντίθετα για καρκίνους του αίματος όπως η λευχαιμία, η χημειοθεραπεία είναι βασικός πυλώνας της αγωγής και έχει πολύ θετικά αποτελέσματα στο προσδόκιμο ζωής των ασθενών.

Με βάση όλα τα παραπάνω λοιπόν είναι λογικό πως αν έπρεπε να κάνουμε μια συνολική αποτίμηση του πόσο συμβάλει η χημειοθεραπεία ως μέθοδος αγωγής στη συνολική αύξηση του προσδόκιμου ζωής των ασθενών για τις περισσότερες μορφές καρκίνου θα έπρεπε να συνυπολογίσουμε τόσο τις περιπτώσεις όπου η χημειοθεραπεία δεν έχει τόσο θετική επίδραση όσο και τις περιπτώσει στις οποίες η έκβαση της είναι σωτήρια. Ωστόσο η μελέτη την οποία παράθεσε ο κ. Glidden στη συνέντευξη του και στην οποία πάτησαν τα υπό εξέταση δημοσιεύματα έκανε ακριβώς το αντίθετο. Αγνόησε εντελώς τις περιπτώσεις όπου η χημειοθεραπεία προτείνεται και χρησιμοποιείται περισσότερο λόγο μεγαλύτερης αποτελεσματικότητας και εστίασε στις περιπτώσεις όπου έχει τη χαμηλότερη αποτελεσματικότητα και στις οποίες προτείνεται λιγότερο από τους θεράποντες ιατρούς. Το αποτέλεσμα λοιπόν ήταν μια μελέτη η οποία προφανώς έδειχνε ότι η χημειοθεραπεία λειτουργεί σε ελάχιστο ποσοστό καρκινοπαθών, καθώς οι μορφές καρκίνου που είχαν οι εξεταζόμενοι ασθενείς δεν ανταποκρίνονταν θετικά στη χημειοθεραπεία. [πηγή]

Αυτές οι ενστάσεις εγέρθηκαν από πολλούς ερευνητές μετά τη δημοσίευση της εν λόγω μελέτης το 2003 στο περιοδικό Oncology και τελικά στάλθηκε στον εκδότη του περιοδικού επιστολή η οποία δημοσιεύτηκε στο ίδιο περιοδικό και στην οποία βρίσκονταν οι κριτικές για την προβληματική μεθοδολογία επιλογής μορφών καρκίνου και των στατιστικών στοιχείων που προέκυψαν ως αποτέλεσμα. [πηγή]

Τα υπό εξέταση άρθρα συνεχίζουν ως εξής:

Ο Δρ. Jones λέει ότι οι ασθενείς οι οποίοι δεν κάνουν χημειοθεραπείες ζουν περίπου 12 χρόνια περισσότερο (κατά μέσο όρο) σε σύγκριση με εκείνους που ακολουθούν αυτή τη θεραπεία. Η μελέτη του κυκλοφόρησε στο περιοδικό New York Academy of Sciences. Όσοι πίστευαν ότι η χημειοθεραπεία είναι η καλύτερη επιλογή συνήθως πεθαίνουν τρία χρόνια μετά από τη διάγνωση και υπάρχουν πολλοί ασθενείς που πεθαίνουν ακόμη και μετά από ένα ή δύο μήνες.

Οι ασθενείς με καρκίνο του μαστού που δεν κάνουν χημειοθεραπείες καταφέρνουν να ζουν τέσσερις φορές περισσότερο σε σύγκριση με αυτούς που κάνουν. Αυτό αποτελεί γεγονός και ίσως να μην έχετε ακούσει ποτέ γι’ αυτό. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης πολλές φορές καλύπτουν τέτοιες ειδήσεις γιατί πιθανόν να έχουν κάποια σχέση με τη βιομηχανία του καρκίνου. Μια άλλη επιστημονική μελέτη του American Medical Association Journal, από το 1979, επεσήμανε ότι η πλειοψηφία των δημοφιλών τεχνικών για τη θεραπεία και τη διάγνωση του καρκίνου του μαστού (οι περισσότερες εξ’ αυτών χρησιμοποιούνται μέχρι και σήμερα), δεν είχαν θετικά αποτελέσματα στους περισσότερους ασθενείς.

Επιπλέον, δύο άλλες μελέτες από την περίοδο κατά την οποία η επιρροή των μεγάλων φαρμακευτικών βιομηχανιών δεν ήταν τόσο μεγάλη, ενός Βρετανού και ενός από το Ισραήλ πριν από 35 περίπου χρόνια, είχαν το ίδιο συμπέρασμα. Η μελέτη του πρώτου που δημοσιεύτηκε στο Lancet έδειξε ότι παρά το γεγονός ότι όλο και περισσότεροι ασθενείς είχαν υποβληθεί σε χημειοθεραπείες, το ποσοστό επιβίωσης των ασθενών με καρκίνο του μαστού δεν μειώθηκε κατά τα τελευταία 10 χρόνια.

Αρχικά να εξηγήσουμε ότι η μελέτη του Dr. Hardin Jones η οποία επιστρατεύεται ως πηγή από τα εξέταση δημοσιεύματα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Transactions of the New York Academy of Sciences” το 1956, δηλαδή πριν από 64 χρόνια, το οποίο σημαίνει ότι τα δεδομένα του ήταν παρωχημένα τουλάχιστον 10 χρόνια μετά τη δημοσίευση της μελέτης του, πόσο μάλλον 64 χρόνια μετά. [πηγή]

Ο ίδιος ο Dr. Jones πέθανε το 1978, επομένως ακόμα και αν η μελέτη δημοσιεύονταν εκείνη τη χρονιά θα εξακολουθούσε να μην είναι σχετική με τα δεδομένα του σήμερα. Τομείς όπως η έρευνα και η εξέλιξη αντικαρκινικών φαρμακευτικών αγωγών και μεθόδων εξελίσσονται ραγδαία γεγονός το οποίο σημαίνει πως οι πληροφορίες αναβαθμίζονται εξίσου γρήγορα και κατά συνέπεια μελέτες 20 ετών για τα επίπεδα θνησιμότητας ασθενών από καρκίνο του μαστού δεν έχουν καμία σχέση με τη σημερινή πραγματικότητα.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με μελέτη η οποία εξέταση συνολικά 19,273 γυναίκες με καρκίνο του μαστού, το πενταετές ποσοστό επιβίωσης από τη χρήση χημειοθεραπείας ήταν 98.1%. Τα ποσοστά επιβίωσης ήταν ελαφρώς αυξημένα για τις γυναίκες που έκαναν αγωγή με χημειοθεραπεία συγκριτικά με αυτές που δεν έκαναν αλλά τα νούμερα δεν είχαν πολύ μεγάλη απόκλιση. Σε καμία περίπτωση λοιπόν δεν φαίνεται από τα στοιχεία ότι οι γυναίκες με καρκίνο του μαστού οι οποίες επιλέγουν τη χημειοθεραπεία ως αγωγή έχουν πολλαπλάσια ποσοστά θνησιμότητας. [πηγή]

Εν ολίγοις η αποτελεσματικότητα της χημειοθεραπείας, όπως αναφέραμε ήδη, είναι συνάρτηση πολλών διαφορετικών παραγόντων όπως η ηλικία του ασθενούς, ο τύπος καρκίνου, το στάδιο ανάπτυξης και ούτω καθεξής. Χαρακτηριστικά παραδείγματα μορφών καρκίνου που ανταποκρίνονται πολύ καλά στη χημειοθεραπεία είναι συγκεκριμένες μορφές λευχαιμίας και λεμφώματος με τα ποσοστά πενταετούς επιβίωσης ορισμένων μορφών λεμφώματος σε συγκεκριμένα στάδια να φτάνουν μέχρι το 96%. [πηγή]

Συμπέρασμα

Από την ανάλυση των υπό εξέταση άρθρων με χρήση έγκριτης επιστημονικής βιβλιογραφίας καθίσταται σαφές πως οι ισχυρισμοί που παραθέτουν αποτελούν είτε διαστρεβλώσεις ή πλήρη παραποίηση επιστημονικών δεδομένων σχετικά με την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια της χρήσης χημειοθεραπείας ως μέσο αντιμετώπισης συγκεκριμένων μορφών καρκίνου.

Είναι πτυχιούχος χημείας (B.Sc.) απο το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Μακεδονίας – Θράκης (ΕΣΗΕΜ-Θ). Αυτή τη στιγμή παρακολουθεί το αγγλόφωνο μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών με τίτλο “Μaster of Arts in Digital Media, Communication and Journalism” στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.