Ψευδοεπιστημονικοί ισχυρισμοί για την πανδημία από τον Mike Yeadon

Μεγάλη απήχηση γνώρισε και στα ελληνικά άρθρο του Mike Yeadon, πρώην επικεφαλή ερευνητικού τμήματος της φαρμακευτικής Pfizer, το οποίο παραθέτει σειρά ψευδοεπιστημονικών ισχυρισμών σχετικά με την πανδημία του κορωνοϊού SARS-CoV-2.

Το άρθρο κυκλοφόρησε στα αγγλικά μέσω του lockdownsceptics.org, και το είδαμε σε ελληνική μετάφραση στα gegonotstomikroskpio.com, protiekdosi.gr, aggaleto.blogspot.com, mandataapoekso.blogspot.com, parapona-rodou.blogspot.com.

Το άρθρο τοποθετείται κατά των αναλύσεων για την πορεία της πανδημίας που έχει κάνει η επιτροπή SAGE (Scientific Advisory Group for Emergencies – Επιστημονική Συμβουλευτική Επιτροπή για Έκτακτα Περιστατικά) του Ηνωμένου Βασιλείου.

Λόγω του όγκου του επίμαχου δημοσιεύματος, θα εξετάσουμε τα επιχειρήματα που παραθέτει ξεχωριστά και θα περιοριστούμε στους επιστημονικούς του ισχυρισμούς:

Η πρώτη εσφαλμένη υπόθεση που κάνει η SAGE είναι ότι «το 100% του πληθυσμού ήταν ευάλωτο στον ιό και ότι δεν υπήρχε προϋπάρχουσα ανοσία».

Ο Yeadon δηλώνει ότι αυτός ο ισχυρισμός είναι «γελοίος, επειδή ενώ ο SARS-CoV-2 είναι πράγματι νέος, οι κορωνοϊοί δεν είναι. Δεν υπάρχει “ιός χωρίς πρόγονο”» Πράγματι, επισημαίνει, υπάρχουν τουλάχιστον «τέσσερις, ενδημικοί, κορωνοϊοί που προκαλούν κοινό κρυολόγημα… [που] κυκλοφορούν ελεύθερα στο Ηνωμένο Βασίλειο και αλλού». Εκείνοι που έχουν μολυνθεί από «έναν ή περισσότερους από αυτούς τους ενδημικούς κορωνοϊούς που προξένησαν κοινό κρυολόγημα στο παρελθόν, έχουν μακροχρόνια και ισχυρή ανοσία [Τ-κυττάρων], όχι μόνο σε αυτούς τους ιούς, αλλά και σε στενά συγγενικούς ιούς. Ο SARS-CoV-2 είναι ένας τέτοιος στενά συνδεδεμένος ιός.»

Χτυπώντας για άλλη μια φορά την ικανότητα της SAGE, ο Δρ. Yeadon δηλώνει: «Το να μην περιμένουν μια τέτοια διασταυρούμενη ανοσία καταδεικνύει την έλλειψη της απαιτούμενης κατανόησης, για να φτιάξουν ένα μοντέλο αρκετά αξιόπιστο για χρήση.» […]

Τέλος, αντλώντας από τα επιστημονικά δεδομένα, ο Δρ. Yeadon καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, λόγω προηγούμενης έκθεσης σε κορωνοϊούς κοινού κρυολογήματος, «ένα σημαντικό ποσοστό (30%) του πληθυσμού πήγε στο 2020 οπλισμένο με κύτταρα-Τ, που είναι ικανά να υπερασπιστούν τους ανθρώπους αυτούς έναντι του SARS-CoV -2, παρόλο που δεν συνάντησαν ποτέ τον ιό… η SAGE ήταν αφελώς λάθος όταν υπέθεσε ότι “όλοι ήταν ευάλωτοι”.»

Ενώ ισχύει ότι σε αρκετές μελέτες έχει τεκμηριωθεί πως ένα μέρος του πληθυσμού παρουσιάζει ανοσολογική μνήμη από λοιμώξεις άλλων ιώσεων, η οποία μνήμη θα μπορούσε να επηρεάζει και την πορεία της μετέπειτα νόσησης με COVID-19, μέχρι τη στιγμή που γράφεται το παρόν άρθρο, δεν έχει αποσαφηνιστεί ο ρόλος αυτής της προϋπάρχουσας μνήμης.

Έτσι, ενώ πρόσφατη μελέτη παρείχε έμμεσα στοιχεία που υποστηρίζουν την υπόθεση ότι η προϋπάρχουσα μνήμη βοηθάει ελαφρώς στην αποτροπή βαριάς νόσησης COVID-19, άλλη μελέτη που έλεγξε με άμεσο τρόπο τη λειτουργία αυτής της μνήμης, δεν εντόπισε ουσιώδη προστασία από βαριά νόσηση. Επομένως είναι αναγκαίες περισσότερες μελέτες για την εξακρίβωση του ρόλου αυτής της μνήμης σε πραγματικές συνθήκες.

Πάντως, ακόμα και αν η προϋπάρχουσα ανοσολογική μνήμη μπορεί να προσφέρει κάποια προστασία από βαριά νόσηση COVID-19, είναι απίθανο να εξασφαλίζει πλήρη προστασία που συνεπάγεται ο όρος «ανοσία».

Ενδεικτικά, η προαναφερόμενη μελέτη που έκανε λόγο για έμμεσο εντοπισμό προστασίας σε όσους είχαν κολλήσει με κορωνοϊούς κοινού κρυολογήματος πριν κολλήσουν τον SARS-CoV-2, δε βρήκε διαφορά στο πόσο πιθανό ήταν να εμφανίσουν τη νόσο και να νοσηλευτούν.

Όποιος όμως και να είναι όντως ο ρόλος αυτής της ανοσολογικής μνήμης, το πλέον πιθανό είναι ότι έχει ήδη ληφθεί υπόψη στα υπάρχοντα επιδημιολογικά μοντέλα (όπως αυτά που χρησιμοποιεί η SAGE), καθώς τα μοντέλα αυτά βασίζονται στη συμπεριφορά του ιού σε πραγματικές συνθήκες στο γενικό πληθυσμό (δηλαδή περιλαμβάνουν και όσους διαθέτουν την εν λόγω μνήμη). Αυτό τεκμηριώνουν σε δημοσίευσή τους και οι Lipsitch et al. (2020):

Περαιτέρω, δηλώνει ότι το κοινό τεστ PCR, που χρησιμοποιείται για την ανίχνευση «θετικών περιστατικών» COVID-19, μπορεί να βγει θετικό όταν κάποιος μολυνθεί με έναν από αυτούς τους κοινούς ιούς κρυολογήματος, καθιστώντας αυτό το τεστ ακόμα λιγότερο αξιόπιστο. Φυσικά, με βάση τα τελικά αποτελέσματα αυτών των τεστ, πολλές χιλιάδες άτομα έχουν διαταχθεί να διαταράξουν τη ζωή τους και να μπουν σε καραντίνα μέχρι και 14 ημέρες.

Όπως έχουμε εξηγήσει και σε παλιότερο άρθρο μας, το τεστ PCR είναι εξαιρετικά ακριβές ως προς θετικό αποτέλεσμα (ειδικότητα), καθώς εντοπίζει το γενετικό υλικό που διαθέτει ο νέος κορωνοϊός SARS-CoV-2 και μόνο.

Αυτό επαληθεύεται και σε πραγματικές συνθήκες, καθώς, μετά από εκατοντάδες χιλιάδες PCR τεστ για τον SARS-CoV-2 που έχουν εκτελέσει για παράδειγμα οι κυβερνήσεις του Ηνωμένου Βασιλείου και της Αυστραλίας, έχει βρεθεί ότι η ειδικότητα αυτών των τεστ είναι πάνω από 99.9%. Ενδεικτικά, η αναφορά του Ηνωμένου Βασιλείου σημειώνει πως, αφού σε 208730 τεστ μόνο 159 βγήκαν θετικά, ακόμα και αν όλα ήταν ψευδώς θετικά, η ειδικότητα θα κατέβαινε μόνο μέχρι το 99.92%.

Αντίθετα, η ευαισθησία αυτών των τεστ είναι σημαντικά χαμηλότερη (το κατά πόσο εντοπίζουν ένα πραγματικό κρούσμα), και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι αρκετοί φορείς είναι ασυμπτωματικοί, συμπεραίνουμε ότι κατά κανόνα τα κρούσματα υπο-μετρούνται αντί να υπερ-μετρούνται, ειδικά όταν υπάρχει σημαντική εξάπλωση στην κοινότητα.

Η δεύτερη εσφαλμένη υπόθεση της SAGE είναι «η πεποίθηση ότι το ποσοστό του πληθυσμού που έχει μολυνθεί μπορεί να προσδιοριστεί ερευνώντας και μαθαίνοντας ποιο ποσοστό του πληθυσμού έχει αντισώματα», που αναπτύχθηκαν λόγω μόλυνσης με COVID-19.

Λόγω αυτής της υπόθεσης, «η SAGE πιστεύει ότι λιγότερο από το 10% του πληθυσμού έχει μέχρι στιγμής μολυνθεί από το SARS-CoV-2».

Ωστόσο, ο Yeadon αποσαφηνίζει ότι είναι «απολύτως κατανοητό ότι δεν συνεχίζει να παράγει αντισώματα κάθε άτομο που είναι μολυσμένο από αναπνευστικό ιό. Και πολλοί άνθρωποι, που είχαν προηγούμενη ανοσία, δεν μολύνονται ποτέ ούτως ή άλλως».

Ενώ σχεδόν όλοι όσοι έχουν σημαντικά συμπτώματα και εισήχθησαν σε νοσοκομείο παράγουν αντισώματα, όσοι είχαν «ηπιότερες αντιδράσεις στον ιό» δεν «παράγουν όλοι αντισώματα». Παρόλα αυτά, έχει αποδειχθεί ότι όλοι οι μολυσμένοι έχουν «κύτταρα-Τ στο αίμα τους, ικανά να ανταποκριθούν στον SARS-CoV-2» και έτσι εξακολουθούν να αναπτύσσουν ανοσία.

Αντλώντας από δύο ανεξάρτητες μεθόδους, οι οποίες καταλήγουν στο ίδιο γενικό συμπέρασμα, ο Yeadon καταδεικνύει ότι το πραγματικό ποσοστό μόλυνσης είναι «ανάμεσα στα 25-30%» και έτσι η εκτίμηση της SAGE για το 7% «είναι μια ατεκμηρίωτη και ερασιτεχνική υποτίμηση».

Η άποψη ότι οι μελέτες αντισωμάτων μπορεί να υποτιμούν το πόσοι έχουν στην πραγματικότητα προσβληθεί στο γενικό πληθυσμό, αναπαράχθηκε ευρέως έπειτα από τη δημοσίευση ενός άρθρου άποψης στο επιστημονικό περιοδικό BMJ, στις αρχές του Σεπτέμβρη 2020.

Όπως όμως έδειξε ο επιδημιολόγος Gideon MK, το δημοσίευμα δεν υιοθετούσε ισχυρή στάση περί του προτεινόμενου ισχυρισμού, και μια ανάλυση των μελετών στις οποίες παρέπεμπε, έδειχνε ότι ταυτόχρονα περιείχαν ευρήματα που ήταν αντίθετα με την εν λόγω υπόθεση. [πηγή]

Επίσης, όταν ο Dr Rupert Beale του Ινστιτούτου Francis Crick ρωτήθηκε για το επίμαχο άρθρο άποψης, δήλωσε ότι ενώ οι μελέτες αντισωμάτων θα μπορούσαν όντως να υποτιμούν ελαφρώς το πόσοι προσβλήθηκαν από τη νόσο, δε θεωρούσε ότι τεκμηριωνόταν κάποια σοβαρή ανησυχία. [πηγή]

Αν το πρόβλημα υποεκτίμησης ήταν σημαντικό, τότε αναμενόμενα, οι πιο ποιοτικές μελέτες αντισωμάτων θα έτειναν να βρίσκουν συχνότερη προσβολή από τον ιό, ενώ οι λιγότερο ποιοτικές πιο σπάνια προσβολή. Όπως όμως έδειξε μια συστηματική ανασκόπηση των εν λόγω μελετών (στην οποία συμμετείχε ο προαναφερόμενος Gideon MK), η τάση ήταν η αντίστροφη: οι πιο ποιοτικές μελέτες ήταν που έτειναν να βρίσκουν χαμηλότερη εξάπλωση στον πληθυσμό.

Δεδομένου ότι αποδεικνύεται ότι «περίπου το 30% του πληθυσμού είχε προηγούμενη ανοσία», και αν συμπεριλάβουμε και μερικά μικρά παιδιά που είναι «ανθεκτικά», φτάνουμε στο 40%, και ενώ θεωρούμε ότι το ποσοστό μόλυνσης είναι «κάπου 25-30%», αυτό σημαίνει ότι περίπου το 65-72% του πληθυσμού έχει επί του παρόντος ανοσία έναντι του COVID-19.

Και λαμβάνοντας υπόψη την πραγματικότητα της ανοσίας της αγέλης, όταν η ευαλωτότητα σε έναν ιό πέφτει τόσο χαμηλά, σε περίπου 28-35%, «αυτός ο πληθυσμός δεν μπορεί πλέον να υποστηρίξει μια διευρυνόμενη εκδήλωση της ασθένειας» και έτσι ο ιός «εξασθενίζει και εξαφανίζεται».

Ως εκ τούτου, ο Yeadon καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, «η πανδημία έχει ουσιαστικά τελειώσει και μπορεί εύκολα να αντιμετωπιστεί από ένα NHS (Εθνικό Σύστημα Υγείας) που λειτουργεί σωστά. Κατά συνέπεια, θα πρέπει να επιτραπεί στη χώρα να επιστρέψει στην κανονική ζωή.»

Δηλώνει επίσης ότι είναι «έξω φρενών για τη ζημιά» που η SAGE «προκάλεσε» στο Ηνωμένο Βασίλειο, κατηγορώντας τους ότι «είτε ήταν αδικαιολόγητα ανίκανοι» είτε «ανέντιμοι» και ως εκ τούτου «πρέπει να διαλυθούν αμέσως και να ανασυσταθούν», καθώς «δεν έχουν κατανοήσει ούτε τα βασικά που απαιτούνται για την κατασκευή ενός μοντέλου και επειδή τα μοντέλα τους είναι συχνά τρομακτικά άχρηστα».

Όπως εξηγήσαμε και παραπάνω, η προϋπάρχουσα ανοσολογική μνήμη είναι απίθανο να εξασφαλίζει την πλήρη προστασία και αποτροπή μετάδοσης που συνεπάγεται ο όρος «ανοσία», και συνεπώς η απλή προσμέτρηση αυτής της μνήμης στο ποσοστό ανοσίας αγέλης δεν είναι έγκυρη.

Όσον αφορά το ποσοστό των ατόμων που χρειάζεται να έχουν προσβληθεί με τον κορωνοϊό για να αναπτυχθεί ανοσία αγέλης, το επιστημονικό περιοδικό Nature αναφέρει ότι αυτό κυμαίνεται ανάλογα με το ρυθμό μετάδοσης (r), που αφορά και τη συμπεριφορά του εκάστοτε πληθυσμού, αλλά οι περισσότερες εκτιμήσεις συγκλίνουν σε ποσοστό 60-70%, περισσότερο από δύο φορές υψηλότερο των ποσοστών που αναφέρει το επίμαχο δημοσίευμα. [πηγή]

Όσον αφορά τον ισχυρισμό ότι «η πανδημία στο Ηνωμένο Βασίλειο έχει τελειώσει», είναι εμφανώς ψευδής. Το αρχικό άρθρο δημοσιεύτηκε στις 16 Οκτωβρίου, όπου το Ηνωμένο Βασίλειο παρουσίασε περισσότερα από 16 χιλιάδες νέα κρούσματα. Μέχρι τις 15 Νοεμβρίου, τα ημερήσια κρούσματα συνέχισαν να αυξάνονται, και τελικά, ξεπέρασαν τις 25 χιλιάδες. (Οι μετρήσεις σε κυλιόμενο εβδομαδιαίο μέσο όρο.)

Έκτοτε παρατηρήθηκε μια μείωση, αλλά γι’ αυτό ευθύνονται τα έκτακτα μέτρα lockdown που επιβλήθηκαν στις 31 Οκτωβρίου, με σκοπό την απόκτηση ελέγχου της πανδημίας, τα οποία έληξαν στις 2 Δεκεμβρίου. [πηγή 1][πηγή 2]

Αξίζει να σημειωθεί πως, μετά τη δημοσίευση του επίμαχου άρθρου, όχι μόνο αυξήθηκαν τα κρούσματα σε απόλυτους αριθμούς, αλλά αυξήθηκε και ο δείκτης θετικότητας των τεστ (το ποσοστό όσων δίνει θετικό αποτέλεσμα), κάτι που δείχνει ότι τα συνολικά κρούσματα στην κοινότητα αναμενόμενα είχαν αυξηθεί ακόμα περισσότερο.

Βλέπουμε επίσης πως, παρά το lockdown, παρατηρήθηκε μόνο μια μείωση στο ρυθμό αύξησης των θανάτων στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά οι καθημερινοί θάνατοι συνέχισαν να αυξάνονται για τον επόμενο μήνα.

Παρά το γεγονός ότι δεν έχει αναπτυχθεί επιτυχώς ποτέ κανένα εμβόλιο για οποιονδήποτε κορωνοϊό και μια τέτοια προσπάθεια θα χρειαζόταν συνήθως χρόνια για να ολοκληρωθεί με ασφάλεια και επαρκώς, η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) επέτρεψε την ταχεία διεκπεραίωση, παραλείποντας το τυπικό στάδιο δοκιμών σε ζώα, προχωρώντας σε άμεση δοκιμή αυτών των εμβολίων σε ανθρώπους.

Άμεσα αποτελέσματα σε κάποιες από αυτές τις δοκιμές περιλάμβαναν σοβαρές επιπλοκές, μεταξύ των οποίων πονοκεφάλοι, πυρετός, πόνοι στο σώμα και συμπτώματα παρόμοια με «τα επακόλουθα μεγάλης μέθης». Επιπλέον, όπως τόνισαν οι New York Times, ο αρχικός ισχυρισμός της Pfizer ότι το εμβόλιό τους ήταν «πάνω από 90% αποτελεσματικό», ανακοινώθηκε «σε δελτίο τύπου και όχι σε ιατρικό περιοδικό που έχει αξιολογηθεί από ομοτίμους. Δεν είναι πειστική απόδειξη ότι το εμβόλιο είναι ασφαλές και αποτελεσματικό. “

Αναμενόμενος «μεγάλος όγκος» ανεπιθύμητων παρενεργειών

Και δεδομένης της τεράστιας κλίμακας του δηλωθέντος στόχου, της χορήγησης αυτών των χημικών σε εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους, όταν υπάρχει συνήθως κάποιο ποσοστό σοβαρών επιπλοκών στη χρήση εμβολίων, τα αρνητικά αποτελέσματα μπορεί να είναι σημαντικά. Για παράδειγμα, μια μελέτη εμβολίων γρίπης που χορηγήθηκαν σε ενήλικες άνω των 65 ετών, διαπίστωσε σοβαρές επιπλοκές σε ποσοστό περίπου 1%. Εάν ένα εμβόλιο COVID-19 έχει απλώς παρόμοια αποτελέσματα σε άτομα της ίδια ηλικιακής ομάδας (54 εκατομμύρια στον πληθυσμό), αυτό θα ισοδυναμούσε με 540.000 άτομα μόνο σε αυτήν την ηλικιακή ομάδα, που μπορεί να χρειαστούν ιατρική περίθαλψη, σε ένα νοσοκομειακό σύστημα που παρέχει λιγότερα από 925.000 συνολικά κρεβάτια.

Περιέργως, υπάρχουν ενδείξεις ότι τουλάχιστον το Ηνωμένο Βασίλειο ετοιμάζεται για μεγάλο αριθμό ανεπιθύμητων παρενεργειών λόγω των εμβολιασμών COVID-19. Η Ρυθμιστική Υπηρεσία Φαρμάκων και Προϊόντων Υγείας αυτής της κυβέρνησης (MHRA), δημοσίευσε ένα αίτημα προσφοράς όπου δηλώνει ότι «για λόγους εξαιρετικά επείγουσας ανάγκης», αναζητούν «ένα εργαλείο λογισμικού Τεχνητής Νοημοσύνης (AI) για την επεξεργασία του αναμενόμενου μεγάλου όγκου δηλώσεων αρνητικών παρενεργειών (ADR), που θα προκύψουν από το εμβόλιο Covid-19.» Στη συνέχεια, εξηγεί ότι «δεν είναι δυνατό να αναμορφωθούν τα παλαιά συστήματα της MHRA για να χειριστούν τον όγκο των ADR, που θα δημιουργηθούν από ένα εμβόλιο Covid-19» και ότι αυτό «αποτελεί άμεση απειλή για τη ζωή των ασθενών και τη δημόσια υγεία.»

Νέα «μη αποδεδειγμένη» τεχνολογία mRNA: 20% «ποσοστό σοβαρών βλαβών»

Άλλες ανησυχίες σχετικά με το εμβόλιο της Pfizer είναι ότι θα είναι το πρώτο που θα χρησιμοποιήσει μια «πλατφόρμα τεχνολογίας που δεν έχει αποδειχθεί ακόμη, η οποία βασίζεται σε κάτι που ονομάζεται αγγελιοφόρος RNA (messenger RNA), που συνήθως συντομεύεται σε mRNA». Η Moderna, μια άλλη εταιρεία που προσπαθεί να αναπτύξει ένα εμβόλιο COVID-19, επιχειρεί επίσης να χρησιμοποιήσει αυτήν την πλατφόρμα mRNA. Τον Μάιο, το Children’s Health Defense ανέφερε ότι οι κλινικές δοκιμές για το εμβόλιο της Moderna είχαν «ποσοστό σοβαρών βλαβών» 20% στην ομάδα υψηλών δόσεων.

Η Debi Vinnedge, εκτελεστική διευθύντρια στο Children of God for Life, έναν οργανισμό υπέρ της ζωής, που ειδικεύεται στην ηθική αξιολόγηση των εμβολίων, δήλωσε στο LifeSiteNews: «Αν η Moderna και η Pfizer είναι εκείνες οι εταιρείες που θα προμηθεύσουν τους πρώτους γύρους εμβολίων και το κάνουν υποχρεωτικό, αυτό θα μπορούσε να είναι καταστροφή. Και οι δύο χρησιμοποιούν ολοκαίνουργια τεχνολογία με το mRNA που δεν έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ σε εμβόλιο και το προωθούν μετά από μόλις μερικούς μήνες δοκιμών, αντί για τα τυπικά 4-6 χρόνια δοκιμών.”

Ενώ όντως δεν έχει εγκριθεί μέχρι σήμερα εμβόλιο για άλλους κορωνοϊούς, οι περισσότεροι τέτοιοι ιοί που μολύνουν ανθρώπους προκαλούν κοινό κρυολόγημα και εξαιρετικά σπάνια αποβαίνουν επιβλαβείς ώστε να κινητοποιήσουν την παραγωγή εμβολίου· επίσης, οι δυο προηγούμενοι επικίνδυνοι κορωνοϊοί των επιδημιών SARS και MERS περιορίστηκαν γρήγορα, εκμηδενίζοντας τον αριθμό των εθελοντών που θα μπορούσαν να συμμετέχουν και στερώντας τη χρηματοδότηση από την έρευνα για τα αντίστοιχα εμβόλια. Έτσι, το πρόβλημα δεν ήταν πως η επιστημονική κοινότητα αδυνατούσε να αναπτύξει ένα ασφαλές και αποτελεσματικό εμβόλιο για κάποιον κορωνοϊό, αλλά ότι υπήρξε διακοπή των αντίστοιχων μελετών. [πηγή 1][πηγή 2 ]

Όσον αφορά την ανάπτυξη και αδειοδότηση εμβολίων, ενώ τυπικά αυτή διαρκεί χρόνια, στις προκείμενες συνθήκες κατέστη εφικτό να φτάσουμε κοντά στην αδειοδότηση εμβολίων για τον SARS-CoV-2 σε λιγότερο από ένα χρόνο από την έναρξη της πανδημίας του, χωρίς όμως να υπάρξουν εκπτώσεις στην ανάπτυξη αυτών των εμβολίων με ασφάλεια.

Ο καθηγητής πολιτικής της υγείας, Ηλίας Μόσιαλος, έχει εξηγήσει σχετικά:

H πρωτοφανής ταχύτητα της ανάπτυξης των εμβολίων δεν επιτεύχθηκε τυχαία ή με επιστημονικές εκπτώσεις. Αντιθέτως, επιτεύχθηκε λόγω
• της ταχύτατης αποκωδικοποίησης της γενετικής σύστασης του ιού,
• της χρήσης των υπαρχουσών πλατφόρμων για το σχεδιασμό και την παραγωγή των εμβολίων, και της πρωτοφανούς εκδήλωσης συμμετοχής -από τον γενικό και όχι μόνο πληθυσμό- στις κλινικές δοκιμες,
• των τεράστιων επενδύσεων για τις κλινικές δοκιμές,
• της έναρξης της παραγωγής των εμβολίων – πριν ακόμα δοθεί έγκριση αδειοδότησης (με μεγάλο οικονομικό ρίσκο για τις τις κυβερνήσεις που χρηματοδοτούν την παραγωγή και τις εταιρείες).

Σημαντικό χρονικό πλεονέκτημα προσέφερε επίσης το γεγονός ότι, με τη νέα τεχνολογία εμβολίων mRNA, δε χρειάζεται η χρονοβόρα καλλιέργεια και βιολογική επεξεργασία του εκάστοτε μικροβίου όπως στις παλιότερες τεχνολογίες, αλλά αρκεί η γνώση του γονιδιώματος του μικροβίου (που στην προκειμένη περίπτωση, είχε γίνει γνωστό ήδη από τις 10 Ιανουαρίου).

Επίσης, τα εμβόλια παραδοσιακά χρειάζονται έως και χρόνια για να εγγράψουν μέχρι μερικές χιλιάδες εθελοντές για τον έλεγχο της τρίτης φάσης (αποτελεσματικότητας και γενικευμένης ασφάλειας), και να περιμένουν αρκετά ώστε αυτοί να μολυνθούν με το επίμαχο μικρόβιο με φυσικό τρόπο (όπως ευρέως θεωρείται ηθικό)· στην προκειμένη περίπτωση όμως, η ευαισθητοποίηση λόγω πανδημίας οδήγησε σε άμεση εγγραφή δεκάδων χιλιάδων εθελοντών, και λόγω της ευρύτητας και μεταδοτικότητας του SARS-CoV-2, μπόρεσαν να ασθενήσουν αρκετοί εθελοντές ώστε να υπάρξουν ισχυρά στατιστικά αποτελέσματα εντός λίγων μηνών.

Παραθέτουμε και τα εξής γραφήματα από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων, που εξηγούν το πώς η ομαλή μετάβαση και μίξη μεταξύ των φάσεων έρευνας και ανάπτυξης των εμβολίων για τον SARS-CoV-2, μπόρεσε να εξοικονομήσει πολύ χρόνο χωρίς να προσπεραστεί κανένα στάδιο (μπορείτε να σύρετε παρακάτω για σύγκριση):

Όσον αφορά το υπόβαθρο της χρησιμοποιούμενης πλατφόρμας mRNA, είναι ψευδές ότι δεν υπάρχουν σχετικά δεδομένα μακροπρόθεσμης ασφάλειας. Ο καθηγητής μικροβιολογίας Florian Krammer πρόσφατα ανάρτησε παραπομπές σε σειρά κλινικών μελετών σε ανθρώπους που έχουν τεκμηριώσει την ασφάλεια της χρήσης mRNA, με την πρώτη μελέτη να έχει λάβει χώρα το 2013. Αξίζει να σημειωθεί επίσης ότι οι θεραπείες mRNA είχαν δοκιμαστεί σε ζώα ήδη από το 1990, και μία έκδοσή τους σε ανθρώπους ήδη από το 2010.

Ακόμη, είναι ψευδές πως τα επίμαχα εμβόλια mRNA δοκιμάστηκαν κατευθείαν σε ανθρώπους και όχι πρώτα σε ζώα. Το γερμανικό Ινστιτούτο PEI είχε εξετάσει τις ελπιδοφόρες ενδείξεις του εμβολίου της Pfizer σε ζώα προτού εγκρίνει τη δοκιμή του σε ανθρώπους [πηγή, σελ. 8], ενώ το ίδιο είχαν κάνει και τα Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ (NIH) για το εμβόλιο της Moderna [πηγή].

Όσον αφορά την μακροπρόθεσμη ασφάλεια των επίμαχων εμβολίων σε ανθρώπους, ο καθηγητής Shanne Crotty έχει δηλώσει με απλό τρόπο ότι το RNA που χρησιμοποιεί το εμβόλιο «είναι σαν μηνύματα στο Snapchat που διαγράφονται, και ΔΕΝ γίνονται μόνιμο μέρος του σώματος». Επιπλέον ανέφερε ότι πάνω από 70 χιλιάδες δόσεις εμβολίων mRNA έχουν γίνει μέχρι τώρα (δύο ανά εθελοντή), και οι ανεξάρτητοι ελεγκτικοί οργανισμοί δεν έχουν σημειώσει καμιά σοβαρή ανησυχία.

Ενώ όταν το αρχικό άρθρο είχε δημοσιευτεί (16 Οκτωβρίου), τα δεδομένα ασφάλειας και αποτελεσματικότητας που είχαν αναφέρει οι εταιρίες δεν είχαν ακόμη αναρτηθεί δημόσια σε επιστημονικό περιοδικό, είναι ψευδές ότι οι θεσμοί δεν είχαν καμιά πρόσβαση σε αυτά. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων, ήδη από τις 6 Οκτωβρίου για τη Pfizer (και 16 Νοεμβρίου για τη Moderna), είχε ξεκινήσει την κυλιόμενη αξιολόγηση των εμβολίων τους, που θα πει ότι εξετάζει αναλυτικά και σε πραγματικό χρόνο τα αντίστοιχα δεδομένα. [πηγή 1][πηγή 2]

Έπειτα, στις 2 Δεκεμβρίου του 2020, η βρετανική κυβέρνηση ανακοίνωσε την έγκριση του εμβολίου της Pfizer, σημειώνοντας ότι η ανεξάρτητη αρχή MHRA, «μετά από μήνες σχολαστικών κλινικών δοκιμών και διεξοδικής ανάλυσης των δεδομένων από ειδικούς, συμπέρανε ότι το εμβόλιο πληρεί τα αυστηρά της στάνταρ σε ασφάλεια, ποιότητα και αποτελεσματικότητα». [πηγή]

Ενώ ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων δήλωσε ότι ήθελε να εκτελέσει μια πιο εκτενή ανασκόπηση των στοιχείων και θα περίμενε λίγες εβδομάδες ακόμη μέχρι να δώσει την ετυμηγορία του προς έγκριση, η διευθύνων σύμβουλος της MHRA δήλωσε ότι «δεν έχουν κάνει καμιά απολύτως έκπτωση» στα στάνταρ τους, και η ανεξάρτητη αρχή ανέρτησε δημόσια έγγραφο με την ανασκόπησή της για το εμβόλιο, που επιβεβαίωσε τους ισχυρισμούς της Pfizer για ασφάλεια και αποτελεσματικότητα.

Έπειτα, υπήρξαν αποφάσεις έγκρισης του εμβολίου της Pfizer από τις αρχές υγείας του Καναδά και των ΗΠΑ, και παράλληλα, τα επίμαχα δεδομένα δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό New England Journal of Medicine. [πηγή 1][πηγή 2][πηγή 3]

Ενώ τα εμβόλια mRNA συχνά παρουσιάζονται ως επικίνδυνα για το ανθρώπινο DNA, μια αναλυτική ανασκόπηση των σχετικών μοριακών μηχανισμών, καθιστά σαφές ότι το mRNA είναι αδύνατο να φτάσει στον πυρήνα του κυττάρου ώστε να επηρεάσει το DNA. Το mRNA έχει πρόσβαση μόνο στο χώρο εκτός του πυρήνα (κυτταρόπλασμα), απ’ όπου στέλνει σήμα κατασκευής μιας επιλεγμένης πρωτεΐνης (στην προκειμένη, των ακίδων που εμφανίζει στην επιφάνειά του ο κορωνοϊός SARS-CoV-2), και έπειτα, το κύτταρο καταστρέφει το mRNA.

Ακριβώς επειδή τα εμβόλια mRNA δεν χρησιμοποιούν κάποιο αποδυναμωμένο μικρόβιο όπως έκαναν εμβόλια παλιότερης τεχνολογίας, αλλά δρουν εξαιρετικά στοχευμένα και ελεγχόμενα, ερευνητές έχουν σημειώσει πως τα εμβόλια mRNA παρουσιάζουν την προοπτική να είναι πολύ πιο ασφαλή.

Το επίμαχο δημοσίευμα επίσης διαστρεβλώνει τις επίσημες αναφορές για τις παρενέργειες που παρουσίασαν τα επίμαχα εμβόλια mRNA. Κάθε εμβόλιο εμφανίζει κάποιες παρενέργειες, οι οποίες όμως είναι αναμενόμενες και δείχνουν ότι το εμβόλιο δουλεύει, καθώς ο οργανισμός χτίζει ανοσία. Σε αυτό το πλαίσιο παρατηρήθηκαν οι κατά κανόνα ήπιες μέχρι μέτριες, και καθολικά παροδικές, παρενέργειες των επίμαχων εμβολίων mRNA.

Η αναφορά του κειμένου σε “20% «ποσοστό σοβαρών βλαβών»“, παρέχει ως πηγή δημοσίευμα της αντιεμβολιαστικής ιστοσελίδας “Children’s Health Defense” (η οποία έχει αποτύχει σε προηγούμενους ελέγχους ισχυρισμών), το οποίο δημοσίευμα διαστρεβλώνει τα συμπεράσματα πρώιμης μελέτης του εμβολίου της Moderna.

Σε αυτή τη μελέτη, το εμβόλιο έγινε διερευνητικά σε τρεις δοσολογίες, 25 μg, 100 μg, or 250 μg, σε 15 εθελοντές ανά δοσολογία. Ενώ το 21% των ατόμων στην πιο υψηλή ομάδα δοσολογίας αντιμετώπισε τουλάχιστον μια σοβαρή παρενέργεια, δεν έγινε λόγος για κανέναν τραυματισμό ή μόνιμη βλάβη. Οι ερευνητές σημείωσαν στα συμπεράσματά τους:

Δεν εντοπίστηκαν προβλήματα που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε περιορισμό της δοκιμής. Τα παραπάνω ευρήματα υποστηρίζουν την περαιτέρω ανάπτυξη αυτού του εμβολίου.

Μετά από αυτά τα ευρήματα, η Moderna κατέληξε ότι η δοσολογία που θα είναι διαθέσιμη στο ευρύ κοινό θα είναι αυτή των 100 μg, ώστε και να εξασφαλιστεί ότι τυχόν σοβαρές παρενέργειες θα είναι σπάνιες, και ότι ο εμβολιασμός θα παρουσιάζει την κατά το δυνατόν πιο υψηλή αποτελεσματικότητα.

Οι πιο συχνές σοβαρές παρενέργειες που εμφανίστηκαν κατά τα προκαταρκτικά στοιχεία της ευρύτερης δοκιμής του εμβολίου, ήταν η κόπωση στο 9.7% όσων έκαναν τη δεύτερη δόση, και έπειτα η μυαλγία (πόνος σε μύες) στο 8.9%. Τέτοιες παρενέργειες όμως είναι συνηθισμένες σε διεθνώς καθιερωμένα εμβόλια που γίνονται με ασφάλεια εδώ και δεκαετίες.

Το άρθρο έπειτα παραθέτει πολιτικές απόψεις για μια θεωρούμενη χειραγώγηση του κοινού, που σκοπό έχει τον ευρύ εμβολιασμό κατά του νέου κορωνοϊού, και καταδικάζει ένα νομοσχέδιο στις ΗΠΑ, που αν ψηφιστεί θα επιτρέπει σε παιδιά άνω των 11 ετών να εμβολιάζονται χωρίς τη συναίνεση του κηδεμόνα τους.

Σχετικά με υγειονομικές επιφυλάξεις κατά του εμβολιασμού καθαυτού, το άρθρο αναφέρει επίσης τα εξής:

Ο Ρόμπερτ Φ. Κέννεντι ο νεώτερος, ανιψιός του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Τζον Φ. Κέννεντι, περιβαλλοντικός δικηγόρος, συγγραφέας και ιδρυτής της Άμυνας για την Παιδική Υγεία (Children’s Health Defense), εδώ και δεκαετίες ενημερώνει την κοινή γνώμη σχετικά με τα εμβόλια που προκαλούν βλάβες στα παιδιά. Εκτός από τη σθεναρή αντίθεση του οργανισμού στο παραπάνω νομοσχέδιο της περιοχής DC, ο Κένεντι έχει ξεχωρίσει την Pfizer ως έναν από τους πολλούς παραγωγούς εμβολίων με μεγάλο αριθμό ποινικών κυρώσεων για τα προϊόντα τους.

Σε μια συζήτηση τον Ιούλιο, ο Κέννεντι τόνισε ότι η Pfizer, και τρεις άλλοι κορυφαίοι παραγωγοί εμβολίων κορωνοϊού, GlaxoSmithKline, Sanofi, Merck, είναι «καταδικασμένοι κατά συρροή εγκληματίες».

«Τα τελευταία 10 χρόνια, μόνο την τελευταία δεκαετία, αυτές οι εταιρείες έχουν πληρώσει 35 δισεκατομμύρια δολάρια σε ποινικές κυρώσεις, αποζημιώσεις και πρόστιμα, για ψέματα σε γιατρούς, για επιστημονική εξαπάτηση, για παραποίηση επιστημονικών στοιχείων, για τον εκούσιο φόνο εκατοντάδων χιλιάδων Αμερικανών», είπε ο Κέννεντι κατά τη διάρκεια της συζήτησης.

«Αποτελεί γνωσιακή αναντιστοιχία (εθελοτυφλία) τα άτομα που κατανοούν τις εγκληματικές εταιρικές πρακτικές αυτών των τεσσάρων εταιρειών, να πιστεύουν ότι το κάνουν αυτό σε κάθε άλλο προϊόν που έχουν, εκτός από τα εμβόλια.»

Καταρχάς, αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ρόμπερτ Φ. Κένεντι που το δημοσίευμα παραθέτει ως αξιόπιστη πηγή, έχει διασπείρει σειρά θεωριών συνωμοσίας τα τελευταία χρόνια, όλες εκ των οποίων έχουν καταρριφθεί, πράγμα που τελικά οδήγησε σε δημόσια παρέμβαση της οικογένειάς του. [πηγή 1][πηγή 2][πηγή 3][πηγή 4]

Όσον αφορά τους ισχυρισμούς καθαυτούς: σε αντίθεση με την αναφορά σε «4 κορυφαίους παραγωγούς εμβολίων κορωνοϊού», από τις 4 εταιρίες που αναφέρονται, μόνο η Pfizer αναμένεται να έχει ουσιώδη ρόλο στον εμβολιασμό κατά της COVID-19.

Μέχρι και τις 14 Δεκεμβρίου 2020, η Sanofi σε συνεργασία με τη GlaxoSmithKline ετοιμάζονται να επαναλάβουν τη φάση 2 του εμβολίου τους μετά από απογοητευτικά αποτελέσματα, σε ένα δεύτερο εμβόλιό της η Sanofi βρίσκεται ακόμη σε έρευνα προκλινικού επιπέδου, και η Merck έχει εκτελέσει μόνο μια κλινική δοκιμή φάσης 1 τον Αύγουστο· τα παραπάνω βρίσκονται σε αντιδιαστολή με 15 άλλα εμβόλια που έχουν προχωρήσει ήδη σε κλινικές φάσεις 3, τα οποία δηλαδή βρίσκονται λίγο πριν την εξέταση των στοιχείων για έγκριση κυκλοφορίας τους και έτσι παρουσιάζουν σημαντικό προβάδισμα. [πηγή]

Ενώ η Pfizer έχει εμπλακεί σε σειρά αγωγών και έχει δεχτεί κάποιες καταδίκες, είναι ταυτόχρονα μια από τις μεγαλύτερες φαρμακευτικές εταιρίες του κόσμου, και διαθέτει πάνω από 350 εγκεκριμένα προϊόντα. Για τη συντριπτική πλειοψηφία αυτών, δε βρήκαμε αναφορές σε καταδίκη της εταιρίας έπειτα από δικαστική εμπλοκή. Συνεπώς, είναι ψευδής ο ισχυρισμός ότι «κάθε προϊόν της εταιρίας βασίζεται σε εγκληματικές πρακτικές». [πηγή 1][πηγή 2][πηγή 3]

Χρειάζεται επίσης να σημειωθεί ότι η έρευνα για το εμβόλιο που θα παράγει η Pfizer δεν ξεκίνησε από την ίδια, αλλά από τη BioNTech, μια πολύ μικρότερη και μέχρι προσφάτως ευρέως άγνωστη εταιρία, για την οποία δεν εντοπίσαμε καμιά αναφορά νομικής καταδίκης.

Όπως αφηγείται ο ιδρυτής της BioNTech, Uğur Şahin, επικοινώνησε με την Pfizer το Μάρτιο γιατί σκέφτηκε πως χρειαζόταν κάποιον συνεργάτη ο οποίος θα παρασκεύαζε το εμβόλιο, ενώ η BioNTech είχε ήδη ξεκινήσει την έρευνα και ανάπτυξη του εμβολίου της από τα μέσα του Ιανουαρίου.

Συμπέρασμα

Σύμφωνα με τα παραπάνω, το επίμαχο δημοσίευμα παραθέτει σειρά ψευδοεπιστημονικών ισχυρισμών, οι οποίοι καταρρίπτονται.