Οι χημειοθεραπείες μειώνουν το προσδόκιμο ζωής των ασθενών με καρκίνο;

Είναι αλήθεια πως οι χημειοθεραπείες μειώνουν το προσδόκιμο ζωής των ασθενών με καρκίνο; Αυτό ισχυρίζεται σχετικό άρθρο που κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες στην ελληνική μπλογκόσφαιρα. Όπως θα δούμε όμως, ο ισχυρισμός είναι όχι μόνο τραγικά εσφαλμένος, αλλά και δυνητικά επικίνδυνος.

ΨΕΥΔΕΣ

Στο ellaniapιli.blogspot.gr και στο emedi.gr, διαβάζουμε:

Αν οι καρκινοπαθείς δεν κάνουν χημειοθεραπεία αυξάνεται η επιβίωση

Η αποτυχία της χημειοθεραπείας να θεραπεύει τον καρκίνο
Όλο και περισσότεροι ασθενείς αρνούνται να κάνουν χημειοθεραπεία.
Αυτοί ζουν πολύ περισσότερο και πολύ καλύτερα!!!
Τα ποσοστά του καρκίνου έχουν αυξηθεί περισσότερο από 30 τοις εκατό κατά την τελευταία δεκαετία και το ήμισυ του συνόλου των περιπτώσεων σε παγκόσμιο επίπεδο πεθαίνουν, σύμφωνα με μια νέα μελέτη (Global Burden of Disease Cancer Collaboration published online by JAMA Oncology).

Επιπλέον, η κυτταροτοξική χημειοθεραπεία έχει όφελος επιβίωσης 5 ετών σε ενήλικες κάτω από το 3 τοις εκατό!!!
Ο καρκίνος είναι από τις κύριες αιτίες νοσηρότητας και θνησιμότητας παγκοσμίως.
Από το 2005 μέχρι και το 2015, τα κρούσματα καρκίνου αυξήθηκαν κατά 33 τοις εκατό και ο αριθμός των νέων περιπτώσεων αναμένεται να αυξηθεί κατά περίπου 70% τις επόμενες δύο δεκαετίες.
Ο καρκίνος είναι ιάσιμη ασθένεια (80% τοις εκατό του συνόλου των ασθενειών) και για την ασθένεια αυτή καταναλώνονται το 90% του συνόλου των δαπανών της υγειονομικής περίθαλψης.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, οι πιθανότητες ανάπτυξης καρκίνου κατά τη διάρκεια μιας ολόκληρης ζωής είναι 1 στους 3 άνδρες και 1 στις 4 γυναίκες.
Ο καρκίνος του προστάτη είναι η πιο συχνή μορφή καρκίνου σε παγκόσμιο επίπεδο στους άνδρες (1,6 εκατομμύρια περιπτώσεις). Ο καρκίνος της τραχείας, των βρόγχων και των πνευμόνων είναι οι κύριες αιτίες θανάτου από καρκίνο στους άνδρες.
Ο καρκίνος του μαστού είναι ο πιο συχνός καρκίνος στις γυναίκες (2,4 εκατομμύρια περιπτώσεις) και η κύρια αιτία θανάτου από καρκίνο στις γυναίκες.
Οι πιο συχνοί καρκίνοι της παιδικής ηλικίας είναι η λευχαιμία, άλλα νεοπλάσματα, το μη-Hodgkin λέμφωμα, ο καρκίνος του εγκεφάλου και του νευρικού συστήματος.
Η αποτυχία στη θεραπεία του καρκίνου είναι η χρήση των κυτταροτοξικών φαρμάκων και η συμβατική χημειοθεραπεία που χρησιμοποιείται ευρέως σε όλο τον κόσμο.
Όλο και περισσότεροι άνθρωποι αρνούνται να κάνουν χημειοθεραπεία, ως θεραπεία για τον καρκίνο και οι περισσότεροι αυτοί άνθρωποι επιβιώνουν.

Γιατί η χημειοθεραπεία χειροτερεύει την έκβαση του καρκίνου…
Η συμβολή της κυτταροτοξικής χημειοθεραπείας στην 5-ετή επιβίωση σε κακοήθειες ενηλίκων είναι 2,3% στην Αυστραλία και 2,1% στις ΗΠΑ. Οι ογκολόγοι προτείνουν κυτταροτοξική χημειοθεραπεία για τους περισσότερους ασθενείς, για την ανακούφιση των συμπτωμάτων και για να βελτιωθεί η ποιότητα της ζωής τους. Στόχος πρέπει να είναι και η βελτίωση της επιβίωσης. Κανένα από τα παραπάνω δεν ισχύει και παρά τη χρήση νέων και ακριβών φαρμάκων για τη βελτίωση των ποσοστών ανταπόκρισης και άλλων παραγόντων δεν  υπάρχει καμία βελτίωση από τα σχήματα που χρησιμοποιούνται.
Η μεγαλύτερη πλειοψηφία των ασθενών που υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία στα πέντε χρόνια ποτέ δεν είναι ελεύθεροι καρκίνου. Οι περισσότερες στατιστικές απλά τονίζουν ότι οι ασθενείς είναι «ακόμα ζωντανοί» στα πέντε χρόνια. Οι περισσότεροι εξακολουθούν να έχουν καρκίνο και πολλοί πεθαίνουν από τον καρκίνο αργότερα.
Αυτοί που επιβιώνουν από την χημειοθεραπεία έχουν μια σημαντικά κακή ποιότητα ζωής, γιατί υποφέρουν από μεγαλύτερο πόνο και έχουν μεγαλύτερη αναπηρία από ποτέ στα 15 τελευταία χρόνια της ζωής τους.
Αν δεν κάνουν χημειοθεραπεία, θεραπεία παρατηρείται σε ποσοστό 90%. Βέβαια, αυτό είναι κατανοητό ότι θα κοστίσει στις φαρμακευτικές εταιρείες εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ ή δολάρια ή άλλο νόμισμα, και οι ασθενείς θα έχουν μικρότερη διάρκεια νοσηλείας και θα κάνουν λιγότερες ιατρικές επισκέψεις, κ.λπ.
Clinical Oncology, December 2004: “The Contribution of Cytotoxic Chemotherapy to 5-year Survival in Adult Malignancies”

Η χημειοθεραπεία δεν στοχεύει μόνο τα καρκινικά κύτταρα:
1) σκοτώνει πολύ περισσότερο τα φυσιολογικά κύτταρα από ότι τα καρκινικά κύτταρα, και
2) Προκαλεί βλάβες και τοξινώνει πολλά από τα φυσιολογικά κύτταρα που επιβιώνουν.
Γιατί λοιπόν η χημειοθεραπεία σκοτώνει τόσους πολλούς ανθρώπους;
Υπάρχουν πολλά άλλα δηλητήρια που κοστίζουν πολύ λιγότερο (κυάνιο, άνθρακας, αρσενικό, Zyklon B κ.ά). Είναι όλα δηλητήρια. Η κατανάλωση από το στόμα ή η ένεση είναι δηλητήριο για το σώμα. Τα τοξικά φάρμακα της χημειοθεραπείας απλώς παίρνουν λίγο περισσότερο χρόνο από ό, τι τα άλλα δηλητήρια για να σκοτώσουν τον οργανισμό και με πολύ πόνο, ταλαιπωρία και χρήμα.
Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, ένα άτομο στα δύο θα μπορέσει να ανακάμψει από τον καρκίνο αν χρησιμοποιήσει την συμβατική ιατρική.
Υπάρχει μια διεθνής ταξινόμηση (το σύστημα TNM) που κατατάσσει τους όγκους με βάση τη σοβαρότητά τους, σε στάδια Ι, II, III, IV, και σε υπο-ομάδες. Είναι σαφές ότι οι αρχικές αλλοιώσεις που είναι και αμφίβολες ή στο όριο της κακοήθειας αντιπροσωπεύουν τη συντριπτική πλειοψηφία των παρατηρούμενων “νεοπλασιών” που θεραπεύονται. Είναι εξίσου σαφές πόσο συχνά αυτές τεκμαίρονται ως νεοπλασίες, χωρίς να είναι…
Έτσι, στα πρώτα στάδια των όγκων (και στους αμφίβολους όγκους) τα ποσοστά θεραπείας είναι εξαιρετικά υψηλά, ενώ στα επόμενα στάδια, δηλαδή, όταν σίγουρα είναι όγκοι, τα ποσοστά είναι μόλις πάνω από το μηδέν. Η αιτία για την διαφορά αυτή είναι η εξειδίκευση των δεδομένων και το πώς ένας ασθενής αξιολογείται. Η ανασύσταση του ανοσοποιητικού συστήματος και η ανοχή, η τοξικότητα των οργάνων και του μεταβολισμού, η κατάσταση του ενδοκρινικού συστήματος, η λειτουργία των οργάνων, η ποιότητα ζωής, και οι νευρογνωστικές λειτουργίες δεν αξιολογούνται στις κλινικές μελέτες, σε σχέση με τα μακροπρόθεσμα ποσοστά επιβίωσης και ανάκαμψης των ασθενών με καρκίνο. Η βλάβη στα συστήματα αυτά αναπτύσσεται σιγά-σιγά μετά από την χημειοθεραπεία, και εκδηλώνεται σε όλο το σώμα αρκετούς μήνες ή ακόμη και χρόνια μετά. Χρειάζονται 3-5 χρόνια μετά τη χημειοθεραπεία για να αρχίζουν ξανά οι ασθενείς να έχουν περισσότερα συμπτώματα από τη νόσο από ό, τι  είχαν πριν από τη διάγνωση, λόγω των κυτταροτοξικών φαρμάκων.
Επικουρική χημειοθεραπεία δίνεται συχνά σε ασθενείς οι οποίοι δεν την έχουν πραγματικά ανάγκη καθόλου. Οι ογκολόγοι δεν μελετούν όλους τους κινδύνους της χημειοθεραπείας σε σχέση με τα οφέλη και την ποιότητα ζωής για κάθε ασθενή που αντιμετωπίζουν. Οι μακροπρόθεσμες ανεπιθύμητες ενέργειες που σχετίζονται με την επικουρική χημειοθεραπεία στον καρκίνο (καρδιακή τοξικότητα, δευτεροπαθής λευχαιμία, άνοια, και νευροτοξικότητα) επισκιάζουν την κλινική αποτελεσματικότητα των διαφορετικών σχημάτων χημειοθεραπείας που χρησιμοποιούνται, συνήθως, σήμερα. Για παράδειγμα, οι επιζήσαντες από μεταστατικό καρκίνο των όρχεων έχουν αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακής νοσηρότητας για περισσότερα από 10 χρόνια μετά την χημειοθεραπεία. Υπάρχει σημαντικά αυξημένος κίνδυνος για εμφάνιση καρδιακών επεισοδίων που οφείλεται στους χημειοθεραπευτικούς παράγοντες. Όσοι για παράδειγμα έχουν νόσο του Hodgkin (λέμφωμα) και υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία είναι 14 φορές πιο πιθανό να αναπτύξουν λευχαιμία και 6 φορές πιο πιθανό να αναπτύξουν καρκίνο των οστών, των αρθρώσεων, και των μαλακών ιστών από τους ασθενείς που δεν υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία.
Κατά 97% η χημειοθεραπεία δεν έχει καμιά επίδραση στον μεταστατικό καρκίνο.
Πώς  η χημειοθεραπεία ενισχύει την ανάπτυξη καρκίνου
Με την χημειοθεραπεία προκαλείται βλάβη του DNA σε υγιή κύτταρα-Nature Medicine.
Η χημειοθεραπεία λειτουργεί αναστέλλοντας την αναπαραγωγή των ταχέως διαιρούμενων κύτταρων, όπως αυτά που υπάρχουν στους όγκους. Τα υγιή κύτταρα καταστρέφονται από τη χημειοθεραπεία από μια πρωτεΐνη που ονομάζεται WNT16B, η οποία ενισχύει και την επιβίωση των καρκινικών κυττάρων. Η αύξηση της WNT16B προκαλείται από τα καρκινικά κύτταρα και εκκρίνεται στα γειτονικά κατεστραμμένα κύτταρα. Η WNT16B, όταν εκκρίνεται, αλληλεπιδρά με τα γειτονικά κύτταρα και να τα αναγκάζει να γίνουν και αυτά καρκινικά, διηθητικά, και το σημαντικότερο, ανθεκτικά στην χημειοθεραπεία. Στη θεραπεία του καρκίνου, οι όγκοι συχνά ανταποκρίνονται καλά αρχικά, αλλά ακολουθεί ταχεία αναγέννησή τους και στη συνέχεια αντίσταση σε περαιτέρω χημειοθεραπεία. Τα ποσοστά της αναπαραγωγής των κυττάρων του όγκου αυξάνονται μεταξύ των θεραπειών. Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι οι βλάβες στα καλοήθη κύτταρα … μπορούν να συμβάλλουν άμεσα στην ενίσχυση της κινητικής ανάπτυξης του όγκου.
Οι ασθενείς με ανίατους καρκίνους, σήμερα έχουν πολύ μεγαλύτερη πρόσβαση στα τελευταίες φάρμακα, ωστόσο οι  γιατροί θα πρέπει να είναι να είναι πιο προσεκτικοί στη θεραπεία που κάνουν σε ασθενείς τελικού σταδίου, γιατί η χημειοθεραπεία τους κάνει περισσότερο κακό από ό, τι καλό.
Αν έχετε καρκίνο προτιμήστε τις εναλλακτικές θεραπείες!!! 
Οι ασθενείς με καρκίνο στην πραγματικότητα πεθαίνουν από τις συμβατικές θεραπείες (χημειοθεραπείες, ακτινοθεραπείες και βιολογικές θεραπείες) πριν ο όγκος γίνει ικανός να τους σκοτώσει.

Ας δούμε τι ισχύει

Το άρθρο αποτελεί κλασική περίπτωση συλλογής αβάσιμων πληροφοριών, θεωριών συνωμοσίας και μύθων που έχουν διαψευστεί. Η χημειοθεραπεία αποτελεί αγαπημένο θέμα κριτικής για διάφορους εναλλακτικούς γιατρούς (βλέπε Dr. Mercola) και ‘’αφυπνισμένες’’ ιστοσελίδες (βλέπε naturalnews.com, yournewswire.com κτλ). Οι ίδιοι κύκλοι είναι αυτοί που δε θα διστάσουν να διαστρεβλώσουν έρευνες ή ακόμη και να παρουσιάσουν δικές τους οι οποίες φυσικά προκαλούν κάθε φορά κύμα γέλωτος στην επιστημονική κοινότητα. Δυστυχώς, δεν ισχύει το ίδιο για το μέσο πολίτη που πολλές φορές θα πέσει στη παγίδα των εξωφρενικών ισχυρισμών και θα ανοίξει το πορτοφόλι του για να αγοράσει το καινούργιο βιβλίο του Mercola (Νο 1 τσαρλατάνος γιατρός στις ΗΠΑ αυτή τη στιγμή), ή να πληρώσει για μια ‘’εναλλακτική’’ θεραπεία που υπόσχεται θαύματα. Ειδικά αυτοί που επιλέγουν να σταματήσουν τη συμβατική τους θεραπεία, έναντι κάποιας ‘’εναλλακτικής’’, βιώνουν συντριπτικές επιπτώσεις στην υγεία τους, οδηγούμενοι συνήθως στο θάνατο.

(Παρατήρηση συντάκτη: Δυστυχώς, οι εξ Αμερικής τσαρλατάνοι έχουν τους μιμητές τους και στη χώρα μας)

Ο καρκίνος συνοδεύει την ανθρωπότητα από την απαρχή της και δεν είναι εφεύρημα της Big Pharma ή σκοτεινών κέντρων εξουσίας που θέλουν να ελέγξουν το πληθυσμό. Υπάρχουν τουλάχιστον 200 προϊστορικοί σκελετοί ανθρώπων σε μουσεία ανά το κόσμο με εμφανή σημάδια καρκίνου στα οστά. Προφανώς οι προγονοί μας δεν υπέφεραν μόνο από καρκίνους στα κόκαλα, αλλά λόγω αλλοίωσης των ιστών, είναι αδύνατος ο εντοπισμός οποιασδήποτε άλλης μορφής. Σημειωτέων, οι πιθανότητες καρκίνου αυξάνονται γεωμετρικά με την αύξηση του προσδόκιμου ζωής. Προφανώς ένας άνθρωπος που θα ζήσει μέχρι τα 35 δεν έχει τις ίδιες πιθανότητες καρκινογένεσης με κάποιον που θα ζήσει μέχρι τα 80. Στη συχνότητα εμφάνισης του καρκίνου στους ανθρώπους, θα πρέπει να συμπεριλάβουμε και τα σύγχρονα διαγνωστικά μέσα. Πριν 150 χρόνια ένας ασθενής απλά πέθαινε από άγνωστη αιτία. Σήμερα, τα συμπτώματα και η παθολογία του καρκίνου είναι γνωστή και σε μεγάλο βαθμό κατανοητή από τους γιατρούς.

Η έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου και τα υπάρχοντα θεραπευτικά σχήματα, συμπεριλαμβανομένης της χημειοθεραπείας, επιτρέπουν, κατά μέσο όρο, επιβίωση άνω των 10 χρόνων στο 50% των καρκινοπαθών. Μόλις τη δεκαετία του ‘70, αυτό το ποσοστό έφτανε μετά βίας έφτανε το 25%. Οι γυναίκες με καρκίνο του μαστού, έχουν σήμερα 78% πιθανότητα επιβίωσης άνω των 10 ετών, σε σχέση με το 40% πριν 40 χρόνια. Στη περίπτωση του καρκίνου των όρχεων, τα αντίστοιχα νούμερα για τους άνδρες, αυξήθηκαν από 69 σε 98%. Για το κακόηθες μελάνωμα, τα ποσοστά επιβίωσης αυξήθηκαν από 46 σε 89%. Ακόμη και σε δύσκολες περιπτώσεις όπως ο καρκίνος στον εγκέφαλο, αν και η επιβίωση πέραν της 10ετίας βρίσκεται μόλις στο 13%, έχει τουλάχιστον διπλασιαστεί σε σχέση με πριν 40 χρόνια. Επομένως ο ισχυρισμός κάποιων ‘’εναλλακτικών γιατρών’’ και ιστοσελίδων για τα χαμηλά ποσοστά επιβίωσης από χημειοθεραπεία και λοιπές συμβατικές μεθόδους, είναι το λιγότερο αστείες.

http://www.cancerresearchuk.org/about-us/cancer-news/press-release/2014-04-29-half-of-all-cancer-patients-now-survive-at-least-10-years

Η περίπτωση του Peter Gidden

Το άρθρο παραθέτει βίντεο διαρκείας 5 λεπτών στο οποίο, ο νατουροθεραπευτής γιατρός P. Gidden, ισχυρίζεται πως η χημειοθεραπεία δε δουλεύει στο 97% των ασθενών με καρκίνο. Αναφέρει επίσης πως οι γιατροί κάνουν αλόγιστη χορήγηση χημειοθεραπευτικών φαρμάκων λόγω του μεγάλου ποσοστού κέρδους που βγάζουν από τη πώληση τους σε ασθενείς. Όσον αφορά τον ισχυρισμό πως το 97% των ασθενών που λαμβάνουν χημειοθεραπεία, πεθαίνουν, στην επόμενη παράγραφο κάνουμε εκτενή αναφορά στη προέλευση του μύθου και τη διάψευση του. Όσον αφορά το δεύτερο ισχυρισμό, θα πρέπει να δεχτούμε πως όλοι οι γιατροί του πλανήτη είναι μέρος μιας παγκόσμιας συνομωσίας με σκοπό το θάνατο εκατομμυρίων καρκινοπαθών, με μοναδικό στόχο το κέρδος. Τέλος, ο ”εναλλακτικός” Gibben, βγάζει τα προς το ζην πουλώντας βιβλία που κατακρίνουν τη συμβατική αντιμετώπιση του καρκίνου, με ότι αυτό συνεπάγεται για τη μεροληψία του.

http://www.snopes.com/chemotherapy-doctor-blows-the-whistle/

Τελικά η χημειοθεραπεία χειροτερεύει την έκβαση του καρκίνου;

Ο πομπώδης αλλά άνευ αντικρίσματος ισχυρισμός πως η 5ετής επιβιωσιμότητα των ασθενών που λαμβάνουν χημειοθεραπεία, δε ξεπερνά το 2-3%, εννοείται πως δεν είναι ελληνικής εμπνεύσεως. Αποτελεί ‘’εφεύρεση’’ των εξ Αμερικής (βλέπε Gibben, Mercola κτλ) κύκλων που αναφέραμε πιο πάνω και κυκλοφορεί για τουλάχιστον μια 5ετία.

Όλη η ιστορία, βασίζεται σε μια (σχετικά αμφιλεγόμενη) έρευνα που έγινε στην Αυστραλία όπου μελετήθηκε -μεταξύ άλλων- η συνεισφορά της χημειοθεραπείας (σε συνδυασμό ή όχι με άλλες μεθόδους) με γνώμονα τη 5ετή επιβιωσιμότητα καρκινοπαθών και τη προσδιόρισε μόλις στο 2,1%. Προσοχή: Η μελέτη αναφέρεται στη συνεισφορά της χημειοθεραπείας και όχι στο προσδόκιμο ζωής ασθενών που λάμβαναν μόνο χημειοθεραπεία.

Η μελέτη εξέτασε τους φακέλους 154.971 ασθενών και διαπίστωσε πως 3.306 εξ αυτών (ποσοστό 2,1%), επέζησαν για τουλάχιστον μια 5ετία, ενώ είχαν λάβει μόνο χημειοθεραπεία. Το υπόλοιπο 98%, είχαν λάβει διαφορετικά θεραπευτικά σχήματα (ακτινοβολίες, χειρουργείο, ορμονοθεραπείες, ανοσοθεραπείες), κατά μόνας ή συνδυαστικά, ακόμη και με χημειοθεραπεία. Συνολικά, η έρευνα έδειξε ποσοστό επιβίωσης από καρκίνο άνω των 5 χρόνων, σε ποσοστό 60% των περιπτώσεων. Γίνεται εύκολα κατανοητό, πως πουθενά δεν αναφέρεται πως 154.971 ασθενείς έλαβαν χημειοθεραπεία και εξ αυτών, μόλις 3.306, ποσοστό 2,1%, επιβίωσαν. Το αντίστοιχο νούμερο για τις ΗΠΑ ήταν 2,3.

Επιπλέον, η επίμαχη μελέτη που δημοσιεύτηκε το 2004 και χρησιμοποίησε στοιχεία που ήταν διαθέσιμα μέχρι το 1998, δέχτηκε σφοδρή κριτική. Για παράδειγμα:

– Οι ερευνητές δεν συμπεριέλαβαν όλους τους τύπους καρκίνου,

– Δεν έκαναν διαχωρισμό μεταξύ καρκίνων όπου η χημειοθεραπεία είναι η μοναδική λύση και καρκίνους όπου χορηγείται επικουρικά,

– Δεν συμπεριέλαβαν καρκίνους όπως η λευχαιμία για την οποία η χημειοθεραπεία είναι ιδιαιτέρως αποτελεσματική,

– Δεν συμπεριέλαβαν ορισμένες παιδικές μορφές καρκίνου όπου η χημειοθεραπεία έχει επίσης πολύ καλά αποτελέσματα,

Επιπλέον

– Η έρευνα πλησιάζει ήδη τα 20 χρόνια ζωής (δεδομένα μέχρι 1998), με ότι αυτό συνεπάγεται για την εγκυρότητά της, δεδομένων των προόδων στο τομέα της διάγνωσης και κυρίως στη βελτίωση των χημειοθεραπευτικών σκευασμάτων.

Περί αύξησης των κρουσμάτων καρκίνου

Είναι αλήθεια πως το σύγχρονο lifestyle ευνοεί σε κάποιες περιπτώσεις την εμφάνιση καρκίνου. Παράγοντες όπως το κάπνισμα, η κατανάλωση κόκκινου κρέατος, η μόλυνση του περιβάλλοντος κτλ, έχουν επιπτώσεις πάνω στην ανθρώπινη υγεία. Το συμπέρασμα όμως πως τα κρούσματα καρκίνου έχουν αυξηθεί κατά 33% τη τελευταία δεκαετία και θα εκτοξευτούν στο προσεχές μέλλον, είναι αυθαίρετο για τον εξής απλό λόγο: Οι καρκινοπαθείς, ζουν πλέον πολλά περισσότερα χρόνια. Στις ΗΠΑ, ζουν σήμερα (στοιχεία 2014) 14,5 εκατομμύρια άνθρωποι με ιστορικό καρκίνου. Για το 2024, ο αριθμός αναμένεται να ανέβει στα 19 εκατομμύρια. Ο λόγος δεν είναι επειδή οι χημειοθεραπείες προκαλούν καρκίνο, αλλά επειδή οι καρκινοπαθείς ζουν πολύ περισσότερο, με αποτέλεσμα ο συνολικός αριθμός να εμφανίζεται αυξημένος.

http://www.cancer.org/acs/groups/content/@research/documents/document/acspc-042801.pdf

Αντί Επιλόγου

Προφανώς κανένα φάρμακο δεν είναι άνευ παρενεργειών και η χημειοθεραπεία δεν εξαιρείται. Η ιατρική έχει κάνει σπουδαία βήματα τόσο προς των περιορισμό όσο και ανεύρεση φαρμάκων για τη καταπολέμησή τους. Η λεγόμενη ‘’εναλλακτική’’ ιατρική, δεν έχει να επιδείξει κανένα πειστήριο πως μπορεί να καταπολεμήσει βαριές ασθένειες όπως ο καρκίνος, καλύτερα από τη συμβατική. Εάν μπορούσε, δε θα λεγόταν ‘’εναλλακτική ιατρική’’, αλλά σκέτο ‘’ιατρική’’. Επιπλέον, ο μύθος πως οι φαρμακευτικές βιομηχανίες και το ιατρικό κατεστημένο δεν θέλουν να γιατρευτεί πλήρως ο καρκίνος, καταρρέει για τον απλούστατο λόγο πως εάν κάποιος/οι έβρισκαν το ‘’σούπερ φάρμακο’’, θα γινόντουσαν απίστευτα πλούσιοι και διάσημοι. Εν τέλει, μυθεύματα όπως ‘’η χημειοθεραπεία ενισχύει την εμφάνιση του καρκίνου’’ καταρρίπτονται μέσα από τα δεδομένα της επιδημιολογίας και κυρίως της επιβιωσιμότητας των ασθενών με καρκίνο.