Πολλαπλή χορήγηση εμβολίων και η διαφορά μεταξύ ενός επιστήμονα και ενός τσαρλατάνου

Ένα από τα σημαντικότερα θέματα που απασχολεί τους αρνητές των εμβολίων, είναι η χορήγηση πολλών δόσεων ταυτόχρονα, ή έστω σε μικρό χρονικό διάστημα και το ενδεχόμενο αυτή η πρακτική να επιφέρει σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες. Παρακάτω θα δούμε αυτό το επιχείρημα να παρουσιάζεται από τον αυτοαποκαλούμενο “δρ” Κων/νο Μουρούτη, και θα εξηγήσουμε για ποιο λόγο ένας τσαρλατάνος (και όχι κάποιος αληθινός επιστήμονας), θα το χρησιμοποιούσε για να προκαλέσει αδικαιολόγητο πανικό.

Ποια είναι η αλήθεια;

Ευτυχώς για εμάς (και δυστυχώς για τον αυτοαποκαλούμενο -χωρίς πτυχία- “δρ” Μουρούτη), η απάντηση στη φαινομενικά “σοβαρή” διαπίστωση πως “ο εφάπαξ εμβολιασμός παιδιών δεν ειναι ασφαλής”, είναι εξαιρετικά απλή.

O “δρ” Μουρούτης, επικαλείται μια “μελέτη” που έχει ως συντάκτη έναν “δημοσιογράφο υγείας” (medical research journalist) με το όνομα Neil Z. Miller, και όχι κάποιον γιατρό ή έστω σχετικό επιστήμονα.

Όταν η περίφημη “μελέτη” κυκλοφόρησε το 2016, έγινε ανάρπαστη στους κύκλους των αντιεμβολιαστών του εξωτερικού. Με ένα απλό “γκουγκλάρισμα” ωστόσο, διαπιστώσαμε πως έχει ήδη καταρριφθεί η εγκυρότητά της, καθώς και των ανθρώπων πίσω από αυτή. από έγκυρες ιστοσελίδες όπως το respectfulinsolence.com, το scienceblogs.com και το sciencebasedmedicine.org.

Αρχικά θα πρέπει να πούμε πως το “επιστημονικό περιοδικό” που δημοσίευσε την “μελέτη” είναι το “Journal of American Physicians and Surgeons” (πρώην Medical Sentinel) που υπάγεται στην “Association of American Physicians and Surgeons” (AAPS), μια μικρή ομάδα γιατρών που υποστηρίζει μια ακραία συντηρητική άσκηση της ιατρικής, και τάσσεται κατά των εμβολίων (ειδικά του εμβολίου κατά του καρκίνου της μήτρας – HPV), των αμβλώσεων, της καθολικής υγιειονομικής περίθαλψης, της αντισύλληψης κτλ, ενώ υιοθετούν αντιεπιστημονικές αντιλήψεις, όπως η άρνηση του HIV/AIDS, ή ότι οι gay ζούν κατά μέσο όρο 20 χρόνια λιγότερο από τους υπόλοιπους. Σύμφωνα με το έγκυρο Quackwatch, πρόκειται για έναν ψευδοεπιστημονικό οργανισμό, που όπως είδαμε, επιτρέπει πρακτικά στον οποιονδήποτε να δημοσιεύσει ότι θέλει, δίχως κανέναν έλεγχο. Αυτό που (αληθινός επιστήμονας) Stephen Barrett, M.D. του Quackwatch λέει με αρκετή δόση μετριοφροσύνης, είναι πως η AAPS και το journal τους, είναι ο περίγελος της επιστημονικής κοινότητας, κάτι που ο αυτοαποκαλούμενος “δρ” Μουρούτης με τα πλαστά πτυχία, φαίνεται να αγνοεί. Το άκρων άωτον του παραλογισμού, είναι πως το εν λόγω journal, έχει δημοσιεύσει “μελέτη” που υποστηρίζει πως υπάρχει μια παγκόσμια συνωμοσία για την υιοθέτηση της εξελικτικής θεωρίας εις βάρος της ύπαρξης της δημιουργίας από τον Θεό!

Όσον αφορά την “μελέτη” του Miller, αυτή βασίζεται σε στοιχεία της βάσης δεδομένων VAERS, που είναι ένα πρόγραμμα της Αμερικανικής Κυβέρνησης, στο οποίο όποιος επιθυμεί μπορεί να δηλώσει παρενέργεια (ακόμη και θάνατο) από εμβολιασμό. Η δήλωση γίνεται online, ή με email, ή με ένα απλό FAX. Το VAERS βρίσκεται υπό τον έλεγχο του CDC και του FDA. Επειδή όμως η παράθεση στοιχείων είναι όπως προαναφέραμε, ανοιχτή σχεδόν στον οποιοδήποτε, τα δεδομένα που συλλέγονται, σύμφωνα με το ίδιο το VAERS, δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να διαπιστωθεί η διαφορά μεταξύ σύμπτωσης και πραγματικής αιτιότητας.

Παράδειγμα

Σύμφωνα με το politifact.com, για το 2014, αναφέρθηκαν στο VAERS 2170 περιπτώσεις σοβαρών παρενεργειών, εκ των οποίων 122 θάνατοι (συνήθως SIDS – Σύνδρομο αιφνίδιου βρεφικού θανάτου).

Στις ΗΠΑ όμως οι θάνατοι από SIDS, ανέρχονται σε 1400 (2014). Η επιδημιολογία επομένως είναι κατά πολύ μεγαλύτερη στο γενικό μέσο όρο. Την ίδια στιγμή, μεγάλη μελέτη του Berlin School of Public Health, διαπίστωσε πως η επιδημιολογία σε παιδιά που έχουν λάβει το εμβόλιο DPT (διφθερίτιδα-κοκκύτης-τέτανος), ήταν αισθητά χαμηλότερη σε σχέση με ανεμβολίαστα παιδιά. Την ίδια στιγμή, σε παγκόσμιο επίπεδο, οι θάνατοι από SIDS έχουν μειωθεί από 30.000 το 1990 σε 22.000 το 2010. Παράλληλα, οι αριθμοί των εμβολίων έχουν αυξηθεί. Αυτό σημαίνει 2 πράγματα: Αφενός τα εμβόλια δεν ευθύνονται για τη πρόκληση SIDS και αφετέρου, έχουν γίνει σημαντικά βήματα στη πρόληψη του Συνδρόμου.

To ίδιο το VAERS συνιστά προσοχή στην ερμηνεία των δεδομένων που παρέχει, διότι δεν συμπεριλαμβάνει στις αναφορές για ανεπιθύμητες ενέργειες τις μετέπειτα έρευνες για το καθορισμό εάν αυτές όντως συσχετίζονται με τα εμβόλια. Και επισημαίνει αυτό που αναφέραμε και πιο πάνω, δηλαδή πως τα δεδομένα (συσχετισμός), δεν συνεπάγονται αιτιώδη συνάφεια.

Το εμβόλιο κατά του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας (HPV)

Βλέπουμε πως ο “δρ” Μουρούτης, επιχειρεί να τρομοκρατήσει ισχυριζόμενος πως το HPV εμβόλιο, ευθύνεται για πολλούς θανάτους. Κάτι τέτοιο όμως είναι ψευδές.

Το HPV εμβόλιο δεν εμπεριέχει τον ίδιο τον ιό ή τμήμα του και ως εκ τούτου δεν μπορεί να μολύνει τον οργανισμό. Είναι μη λοιμογόνο, ανασυνδυασμένο και περιέχει μία πρωτεΐνη του ιού που παράγεται με τεχνητό τρόπο στο εργαστήριο. Η πρωτεΐνη αυτή μιμείται τη φυσική λοίμωξη και παράγει αντισώματα στον οργανισμό χωρίς να τον μολύνει. Στην Ελλάδα κυκλοφορούν δύο προφυλακτικά εμβόλια για την πρόληψη της μόλυνσης από τον ιό HPV.

Στην Ευρώπη έχουν χορηγηθεί 1.500.000 εμβόλια (μέχρι το 2016) κατά του HPV. Έχουν αναφερθεί 2 θάνατοι που ουδέποτε αποδείχθηκε πως όντως είχαν σχέση με το εμβόλιο. 15.000 θάνατοι σημειώνονται ετησίως στην Ευρώπη από καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. Στην Ελλάδα, περίπου 240 γυναίκες πεθαίνουν κάθε χρόνο από αυτή τη μορφή καρκίνου. Ουδέποτε έχει αναφερθεί θάνατος από το εμβόλιο. Αναλυτικά για τους μύθους κατά του HPV εμβολίου, εδώ.

Πολλαπλές δόσεις

Όσον αφορά τους “κινδύνους” από τη χορήγηση πολλών εμβολίων σε παιδιά, θα σας παραθέσουμε απόσπασμα από το clinicalpharmacist.gr (το οποίο παραθέτει πληθώρα επιστημονικών πηγών), αναφορικά με τους μύθους και τις αλήθειες γύρω από αυτό το θέμα:

“Άλλο ένα αγαπημένο επιχείρημα των αντιεμβολιαστών είναι ο ισχυρισμός πως ο αυξημένος αριθμός εμβολίων στα πρώτα 1-2 χρόνια της ζωής συγκριτικά με το αντίστοιχο πρόγραμμα εμβολιασμών μερικές δεκαετίες πριν, συμπίπτει με την αύξηση(;) των κρουσμάτων αυτισμού την ίδια περίοδο, άρα ενοχοποιείται ως γενεσιουργός τους αιτία. Η εξήγηση που δίνουν είναι, αν μη τι άλλο, λογικοφανής: Το ανοσοποιητικό σύστημα του βρέφους είναι ανώριμο και δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στον αυξημένο αριθμό αντιγόνων, με αποτέλεσμα να στρεσάρεται, να αντιδρά «ανώμαλα» και να προκαλεί βλάβες στο νευρικό σύστημα που μπορούν τελικά να οδηγήσουν σε αυτισμό. Κι όμως, η θεώρηση αυτή είναι παντελώς λανθασμένη και φανερώνει, μεταξύ άλλων, πλήρη άγνοια βασικών αρχών ανοσολογίας. Καταρχάς, το ανοσοποιητικό σύστημα του νεογνού είναι ήδη αναπτυγμένο και λειτουργικό από την εμβρυική ζωή. Υπάρχουν λειτουργικές διαφορές με το ανοσοποιητικό σύστημα του ενήλικα. Για παράδειγμα, παρότι το βρεφικό ανοσοποιητικό σύστημα παράγει όλες τις κυτταρικές σειρές των Τ-λευκοκυττάρων (Th1, Th2, κυττοτοξικά T-λευκοκύτταρα), τα B-κύτταρα είναι ανεπαρκή και παραμένουν έτσι μέχρι περίπου την ηλικία των 2 ετών. Έτσι, το βρεφικό ανοσοποιητικό σύστημα αντιδρά θαυμάσια έναντι πρωτεϊνικών αντιγόνων (που εμπλέκουν τα Τ-κύτταρα), αλλά όχι έναντι πολυσακχαριδικών αντιγόνων (που εμπλέκουν τα Β κύτταρα) και αυτός είναι ο λόγος που διηθητικές λοιμώξεις (πνευμονίες, μηνιγγίτιδες, βακτηριαιμίες) οφειλόμενες σε βακτήρια που περιβάλλονται από πολυσακχαριδική κάψα, όπως ο ορότυπος Β του αιμόφιλου της ινφλουένζας (ΗiB) και ο πνευμονιόκοκκος (S. pneumoniae) είναι πολύ σοβαρές και πολύ συχνά θανατηφόρες στα βρέφη. Επιτρέψτε μου εδώ μια ακόμα παρένθεση: Όσο οι αρνητές των εμβολίων περιφέρουν την άγνοια και τον επιστημονικό αναλφαβητισμό τους, ήταν η ανθρώπινη εφευρετικότητα που έδωσε λύση στην εγγενή αυτή αδυναμία του βρεφικού ανοσοποιητικού συστήματος. Κατασκευάστηκαν εμβόλια στα οποία το πολυσακχαριδικό αντιγόνο είναι συζευγμένο με πρωτεΐνη, «αναγκάζοντας» έτσι το πλήρως λειτουργικό Τ σύστημα να εμπλακεί στη θέση του «λειψού» Β, προσδίδοντας με αυτό τον τρόπο ανοσία έναντι των παραπάνω παθογόνων ήδη από τους πρώτους μήνες της βρεφικής ζωής. Χιλιάδες άνθρωποι σε όλο τον κόσμο είναι σήμερα ζωντανοί ή έχουν αποφύγει μόνιμες βλάβες χάρη σε αυτά τα εμβόλια.

Επιστρέφοντας στο θέμα της υποτιθέμενης υπερφόρτωσης του βρεφικού ανοσοποιητικού συστήματος με υπερβολικό αριθμό αντιγόνων, η πραγματικότητα δε θα μπορούσε να είναι μακρύτερα από τις θεωρίες των αρνητών. Σε μια προσπάθεια να καθορίσουν τα θεωρητικά όρια του βρεφικού ανοσοποιητικού συστήματος και κάνοντας μερικούς πολύ συντηρητικούς υπολογισμούς (θεωρώντας για παράδειγμα ότι ένα εμβόλιο περιέχει 100 αντιγόνα, ενώ στην πραγματικότητα περιέχει πολύ λιγότερα), οι Cohn και Langman συμπέραναν ότι το βρέφος έχει τη θεωρητική δυνατότητα να αντιμετωπίσει 1.000.000 αντιγόνα, επομένως μπορεί να ανταποκριθεί ανοσολογικά επαρκώς σε 10.000 εμβόλια ταυτόχρονα ή, διαφορετικά, η ταυτόχρονη χορήγηση 11 εμβολίων, απασχολεί μόλις το 0,1% των δυνατοτήτων του βρεφικού ανοσοποιητικού συστήματος. Αλλά, δυστυχώς για τους αντιεμβολιαστές, δε χρειάζεται να καταφύγει κανείς στο παραπάνω παράδειγμα για να αποδείξει ότι αυτοπαγιδεύονται συνεχώς. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι, χάρη στην πρόοδο της φαρμακευτικής τεχνολογίας και της γενετικής, τα σύγχρονα εμβόλια περιέχουν πολύ λιγότερα αντιγόνα σε σχέση με το παρελθόν. Για την ακρίβεια, τα 7 εμβόλια του πρώτου βρεφικού έτους το 1980 περιείχαν περισσότερα από 3.000 πρωτεϊνικά και πολυσακχαριδικά αντιγόνα. Τα περισσότερα από 14 εμβόλια της σημερινής εποχής (στην Ελλάδα είναι περίπου 10), περιέχουν συνολικά λιγότερα από 200 αντιγόνα“.

Συμπεράσματα

Η παραπάνω ανάλυση εξηγεί για ποιο λόγο οι ισχυρισμοί ενός τσαρλατάνου (και γνωστού αντιεμβολιαστή) για τα εμβόλια, δεν είναι δυνατόν να ληφθούν σοβαρά υπόψιν. Κανείς σοβαρός επιστήμονας δεν θα χρησιμοποιούσε μια “μελέτη” από το AAPS, για να στηρίξει το επιχείρημά του. Πρόκειται για μια ακόμη επιβεβαίωση πως ο Κων/νος Μουρούτης, παρά το γεγονός πως χρησιμοποιεί το “δρ” μπροστά από το όνομά του, όχι μόνο δεν έχει την παραμικρή επιστημονική κατάρτιση, αλλά αδυνατεί να αντιληφθεί στοιχειώδη επιστημονικά δεδομένα.