Τα νέα mRNA εμβόλια ΔΕΝ αποτελούν γονιδιακή θεραπεία

Σε πολλά δημοσιεύματα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα σε ελληνικές ιστοσελίδες και τα οποία μεταφέρουν τα λεγόμενα της γενετίστριας Alexandra Henrion-Caude, εντοπίζουμε ανακριβείς ισχυρισμούς σχετικά με τη λειτουργία των mRNA εμβολίων.

Παραδείγματα: dimpenews.com, odysseiatv.blogspot.com, alarm.rodos-island.gr, e-today.gr

Πιο συγκεκριμένα στα υπό εξέταση δημοσιεύματα διαβάζουμε τα εξής:

Η γενετίστρια εξειδικευμένη στις μολυσματικές ασθένειες Alexandra Henrion-Caude ήταν προσκεκλημένη του Jean-Marc Morandini στο CNews στις 30 Νοεμβρίου. Συγκεκριμένα, θεώρησε ότι το «εμβόλιο» θέτει πολλά «προβλήματα ασφαλείας» και ότι καθαρά μιλώντας δεν πρόκειται για ένα εμβόλιο, αλλά για «γονιδιακή θεραπεία» που βασίζεται στην «εμβόλιμη έγχυση γενετικής πληροφορίας”.

«Είμαστε σ΄ένα ιστορικό που δεν έχουμε ξαναδεί, σ’ επιτάχυνση διαδικασιών ανάπτυξης, πράγμα που σημαίνει ότι προφανώς όλες οι φάσεις, όλα τα εμπόδια που έχουμε συνηθίσει να περνάμε τα υπερπηδήσαμε κακώς. [Υπάρχουν] προβλήματα ασφάλειας. […] Σε αυτό το στάδιο, δεν μπορούμε απολύτως να εμπιστευτούμε αυτό το εμβόλιο. […] Λέμε εμβόλιο, δεν είναι εμβόλιο, ένας τρόπος να το πούμε, θα ήταν ότι είναι γενετική μηχανική, είναι προφυλακτική γονιδιακή θεραπεία […] Αυτό γίνεται περίπου μετά από τριάντα χρόνια από τότε που δοκιμάσαμε να αναπτύξουμε αυτές τις γονιδιακές θεραπείες για σοβαρές ασθένειες. Εδώ μας λένε ότι πρόκειται να εγχύσουμε πληροφορίες νουκλεϊνικού οξέος για πρώτη φορά, επομένως μια γενετική πληροφορία και ότι όλα θα πάνε καλά. »

Τι ισχύει;

Όπως αναφέρεται και στα υπό εξέταση δημοσιεύματα, οι δηλώσεις της Alexandra Henrion-Caude προέρχονται από συνέντευξη που έδωσε στο κανάλι CNEWS στις 30 Νοεμβρίου.

Ο βασικός ισχυρισμός ότι “λέμε εμβόλιο, δεν είναι εμβόλιο, ένας τρόπος να το πούμε, θα ήταν ότι είναι γενετική μηχανική, είναι προφυλακτική γονιδιακή θεραπεία” αποτελεί διαστρέβλωση του τρόπου λειτουργίας των mRNA εμβολίων στον ανθρώπινο οργανισμό.

Καταρχάς, ο όρος γενετική μηχανική σχετίζεται με την άμεση χειραγώγηση του γονιδιώματος ενός οργανισμού. Πρόκειται δηλαδή για τεχνική η οποία, χρησιμοποιώντας διάφορες μεθόδους, καθιστά εφικτή την τροποποίηση κάποιας γενετικής πληροφορίας προς επίτευξη ποικίλων στόχων. [πηγή 1] [πηγή 2]

Κατ’ επέκταση, τεχνικά μιλώντας, οι γονιδιακές θεραπείες είναι μια μορφή γενετικής μηχανικής, καθώς εξ ορισμού προϋποθέτουν την τροποποίηση ή αντικατάσταση τμημάτων του γενετικού υλικού στα κύτταρα ενός ιστού ή οργάνου όπου εντοπίζεται κάποιο ελαττωματικό γονίδιο. [πηγή]

Ωστόσο, τα mRNA εμβόλια δεν αποτελούν γονιδιακή θεραπεία ούτε εμπίπτουν στην κατηγορία της γενετικής μηχανικής για τον ανθρώπινο οργανισμό, καθώς δεν τροποποιούν με κανένα τρόπο το γενετικό υλικό (DNA) του ανθρώπινου κυττάρου.

Συνοπτικά, προκειμένου ο οργανισμός μας να παράγει τις κατάλληλες άμυνες για να αντιμετωπίσει έναν παθογόνο παράγοντα, όπως έναν ιό, πρέπει πρώτα να μάθει πώς να τον αναγνωρίζει. Μέχρι στιγμής αυτό γινόταν βάζοντας ένα αποδυναμωμένο κομμάτι του ιού ή χημικές ενώσεις από το περίβλημα τους (πρωτεΐνες) στον οργανισμό, ώστε το ανοσοποιητικό μας σύστημα να μάθει πως να τον αντιμετωπίζει χωρίς να κινδυνέψει ιδιαίτερα από τις επιπτώσεις της ασθένειας. [πηγή]

Στην περίπτωση του ιού SARS-CoV-2, ως αντιγόνο, αναγνωρίζεται από τον οργανισμό μας η πρωτεΐνη-ακίδα που βρίσκεται στην επιφάνειά του και είναι χαρακτηριστική του συγκεκριμένου ιού.

Κατά συνέπεια, παρακάμπτοντας τη διαδικασία εισαγωγής της συγκεκριμένης πρωτεΐνης αυτούσιας στον οργανισμό μας, το mRNA (αγγελιοφόρο RNA) των εμβολίων θα μεταφέρει στις “μηχανές παραγωγής πρωτεϊνών” του κυττάρου (ριβοσώματα) την οδηγία για το πώς να συνθέσουν αυτή τη συγκεκριμένη πρωτεΐνη-ακίδα του ιού. Μόλις το mRNA επιτελέσει τη λειτουργία του, το μόριο αυτό αποδομείται από άλλους κυτταρικούς μηχανισμούς. [πηγή 1] [πηγή 2] [πηγή 3]

Στη συνέχεια το κύτταρο εκθέτει αυτή τη πρωτεΐνη στο περίβλημα του ενημερώνοντας κατ’ ουσίαν το ανοσοποιητικό σύστημα ότι αν αυτή η πρωτεΐνη εμφανιστεί στον οργανισμό πρέπει να κινητοποιήσει τις άμυνες του προκειμένου να εξουδετερώσει το φορέα, δηλαδή τον ιό.

Συνοψίζοντας, η διαδικασία σύνθεσης της πρωτεϊνης-ακίδας του ιού σύμφωνα με τη γενετική οδηγία την οποία μεταφέρει το mRNA, πραγματοποιείται στο χώρο του κυτταροπλάσματος, μακριά από τον κυτταρικό πυρήνα όπου βρίσκεται το ανθρώπινο DNA. Έτσι, το mRNA των εμβολίων δεν έρχεται σε καμία περίπτωση σε επαφή με το γενετικό μας υλικό και δεν του προκαλεί καμία τροποποίηση. Συνεπώς, τα εμβόλια mRNA εξ ορισμού δεν αποτελούν γονιδιακή θεραπεία.

Τέλος αξίζει να σημειωθεί ότι ενώ τα mRNA εμβόλια δεν έχουν χρησιμοποιηθεί ποτέ ξανά ως τεχνολογία, δεν ξεκίνησαν να αναπτύσσονται φέτος. Πρόκειται για τεχνολογία η οποία αναπτύσσεται εδώ και πάρα πολλά χρόνια γεγονός που επέτρεψε την ιδιαίτερα γρήγορη προσαρμογή της για τη περίπτωση του νέου κορωνοϊού SARS-CoV-2. [πηγή 1] [πηγή 2][πηγή 3]

Συμπέρασμα

Εν κατακλείδι, σύμφωνα με τα διαθέσιμα δεδομένα, τα νέα mRNA εμβόλια δεν αποτελούν γονιδιακή θεραπεία για τον οργανισμό μας, καθώς δεν αλληλεπιδρούν με το ανθρώπινο γενετικό υλικό, ούτε το τροποποιούν με κάποιο τρόπο.