Η φράση «πώς να χτυπήσεις μια γυναίκα» ΔΕΝ αναζητήθηκε 163 εκατομμύρια φορές στο Google

Μεγάλη απήχηση γνώρισε ο ισχυρισμός ότι η φράση «πώς να χτυπήσεις μια γυναίκα, χωρίς να το ξέρει κανείς», αναζητήθηκε 163 εκατομμύρια φορές στο Google κατά τη διάρκεια του 2020. Ωστόσο ο εν λόγω ισχυρισμός είναι ψευδής.

Παραδείγματα: avmag.gr, tanea.gr, protothema.gr, alfavita.gr, zougla.gr, rosa.gr, marieclaire.gr, grtimes.gr, belikeyou.gr, patrisnews.com

Σύμφωνα με τα υπό εξέταση δημοσιεύματα:

«Πώς να χτυπήσεις μια γυναίκα, χωρίς να το ξέρει κανείς» ήταν η φράση, που αναζητήθηκε 163 εκατομμύρια φορές στο Google, κατά τη διάρκεια του 2020.

Οι περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας έχουν αυξηθεί σε όλον τον κόσμο, με πρόσφατες μελέτες να δείχνουν ότι η πανδημία μπορεί να έχει επιδεινώσει τα πράγματα.

Στο τέλος του 2020, με την πανδημία, ωστόσο, να βρίσκεται μόλις στα μισά της, οι ειδικοί ανέφεραν ότι η κοινωνική και οικονομική πίεση έφεραν ως αποτέλεσμα την απότομη αύξηση των γυναικοκτονιών ενδοοικογενειακής βίας, σύμφωνα με το NBC News.

Περαιτέρω έρευνα, από τον περασμένο Μάρτιο έως τον Αύγουστο, αποκάλυψε ότι οι άνθρωποι γκούγκλαραν συγκεκριμένες και ανησυχητικές φράσεις που σχετίζονται με επιθέσεις σε γυναίκες. Σύμφωνα με μια μελέτη στο The Journal of General Psychology, η φράση “Πώς να χτυπήσεις μια γυναίκα, χωρίς να το ξέρει κανείς” αναζητήθηκε από το Google 163 εκατομμύρια φορές – αύξηση 31% σε σύγκριση με το 2019, σύμφωνα με το MSNBC.

Η φράση: «Θα τη σκοτώσω όταν φτάσει στο σπίτι», αναζητήθηκε 178 εκατομμύρια φορές, ενώ η φράση «πώς να ελέγξεις τη γυναίκα σου» αναζητήθηκε 165 εκατομμύρια φορές. Η τελευταία αναζήτηση σημείωσε 67% αύξηση σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος.

Παρόλο που δεν είναι σαφές το φύλο των ανθρώπων που αναζητούν αυτές τις φράσεις, το ποσοστό βίας έναντι των γυναικών δείχνει ότι είναι τα θύματα συντριπτικά στις περισσότερες από αυτές τις περιπτώσεις είναι γυναίκες.

Αντίθετα, η φράση “θα με σκοτώσει” πληκτρολογήθηκε στο Google 107 εκατομμύρια φορές, μια συγκλονιστική αύξηση 84% από το 2019. “βοήθησέ με, δε θα φύγει” και “με χτυπάει όλη την ώρα” ήταν οι δύο επόμενες αναζητήσεις.

Τι ισχύει

Ο ισχυρισμός γνώρισε απήχηση έπειτα από άρθρο άποψης στο MSNBC.com, που παρέπεμπε σε σχετική έρευνα της ακαδημαϊκού Katerina Standish. Στην πραγματικότητα όμως, η έρευνα αυτή έπασχε από μεθοδολογικά προβλήματα.

Όπως βλέπουμε στην παρακάτω σελίδα από τη μεθοδολογία της εν λόγω έρευνας, στην πραγματικότητα δεν αξιοποιήθηκε ο αριθμός των περιπτώσεων που ένας χρήστης έψαξε μια συγκεκριμένη φράση στη μηχανή αναζήτησης της Google, αλλά ο αριθμός των αποτελεσμάτων που επέστεφαν έπειτα από την αναζήτηση της αναφερόμενης φράσης:

Σε εκτέλεση της ίδιας αναζήτησης με την εν λόγω έρευνα για την επίμαχη φράση στις 30-4-2021 από την Ελλάδα, βλέπουμε ότι επέστρεψαν 331 εκατομμύρια αποτελέσματα:

Όσον αφορά τον ακριβή αριθμό, αυτός μεταβάλλεται, καθώς αντίθετα με ισχυρισμό στη μεθοδολογία του άρθρου, διαπιστώσαμε ότι ανεξαρτήτως του συνδέσμου αναζήτησης που χρησιμοποιείται, η τοποθεσία του χρήστη αλλάζει σημαντικά τον αριθμό των αποτελεσμάτων (με αναζήτηση από τη Νέα Ζηλανδία όπου εδρεύει η ερευνήτρια, εντοπίσαμε 418 εκατομμύρια αποτελέσματα). Επίσης, η εν λόγω έρευνα κατατέθηκε στις 27-8-2020, και καθώς οι αλγόριθμοι αναζήτησης της Google μεταβάλλονται διαρκώς, το νούμερο των αποτελεσμάτων που επιστρέφει για οποιαδήποτε φράση αναμένεται να αλλάζει με το πέρασμα του χρόνου.

Για προσδιορισμό του αριθμού των περιπτώσεων που αναζητήθηκε μια συγκεκριμένη φράση, η Google παρέχει την υπηρεσία Trends. Αναζητώντας στο Google Trends για το ίδιο διάστημα με την επίμαχη έρευνα (Μάρτιος-Αύγουστος 2020), η υπηρεσία αναφέρει ότι η φράση δεν είχε αναζητηθεί αρκετές φορές ώστε να δοθούν σχετικά στατιστικά:

Αναζητώντας για τα τελευταία 5 έτη, καταγράφονται αποτελέσματα μόνο για τον Απρίλιο του 2019, και έπειτα για τον Ιανουάριο και Απρίλιο του 2021. Οι δυο τελευταίες ημερομηνίες αντιστοιχούν στην αρχική δημοσίευση της έρευνας και του άρθρου στο MSNBC.com, αντίστοιχα. Έτσι, οι μόνες μαζικές αναζητήσεις της φράσης κατά την περίοδο της πανδημίας, στην πραγματικότητα παρακινήθηκαν από την ίδια την έρευνα.

Σύντομα το πρόβλημα της έρευνας έγινε αντιληπτό, και η συντάκτης της Katerina Standish απολογήθηκε από τον προσωπικό της λογαριασμό στο Twitter. Μεταξύ άλλων έγραψε:

Τώρα αναγνωρίζω ότι τα αποτελέσματα της μελέτης μου είναι ελαττωματικά. Έχω επικοινωνήσει με το περιοδικό [που δημοσίευσε τη μελέτη] για να συζητήσω την ανακρίβεια και τις αδυναμίες της [μελέτης]. Χρειάζεται να δώσουμε χώρο σε νέες μεθόδους… έτσι δημιουργούμε γνώση. Έτσι βελτιώνουμε την έρευνά μας. […]

Διαδικτυακοί ερευνητές έχουν εξηγήσει πειστικά ότι, παρά τις καλύτερες προθέσεις μου, η μέθοδος που χρησιμοποίησα σε αυτό το άρθρο, και ως εκ τούτου τα αποτελέσματά μου, είναι ανακριβή. Σας ευχαριστώ για τη λεπτομερή και με κατανόηση επικοινωνία σας! […]

Για ερευνητές που θα ήθελαν να χρησιμοποιήσουν τη μέθοδο μου … μην το κάνετε. Είναι ελαττωματική. Είμαι ευγνώμων στο περιοδικό Journal of General Psychology που είδε αξία στο έργο μου, αλλά ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά παρακαλώ.

Έτσι και το αρχικό άρθρο στο MSNBC.com μεταβλήθηκε, αφαιρώντας τις αναφορές στην εν λόγω έρευνα.

Αξίζει να σημειωθεί πως, ενώ η εν λόγω έρευνα ήταν προβληματική, προκαταρκτικά στοιχεία από πραγματικές συνθήκες υποστηρίζουν ότι γενικά υπήρξε αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας, η οποία πλήττει δυσανάλογα τις γυναίκες, έπειτα από τα μέτρα περιορισμού μετακινήσεων κατά την πανδημία. Στοιχεία σχετικά με το εν λόγω ζήτημα μπορούμε να βρούμε σε συστηματική ανασκόπηση των διαθέσιμων μελετών μέχρι και τα τέλη Ιανουαρίου του 2021.

Συμπέρασμα

Ο ισχυρισμός ότι η φράση «πώς να χτυπήσεις μια γυναίκα, χωρίς να το ξέρει κανείς» αναζητήθηκε 163 εκατομμύρια φορές στο Google κατά το 2020, είναι ψευδής. Στην πραγματικότητα, η επίμαχη έρευνα αλίευσε τον αριθμό των αποτελεσμάτων που επιστρέφει η Google με την αναζήτηση της εν λόγω φράσης, ενώ τα στατιστικά αναζητήσεων κατά την πανδημία, δείχνουν προσωρινές μαζικές αναζητήσεις της φράσης μόνο σε σύνδεση με τη δημοσιοποίηση της έρευνας. Επίσης, η συντάκτρια της έρευνας Katerina Standish αναγνώρισε το λάθος της μεθοδολογίας της, και προέτρεψε άλλους ερευνητές να μην το επαναλάβουν.