Ποιοι είμαστε
Αρχική Ισχυρισμός που επανακυκλοφορεί ΔΕΝ αποδεικνύει ότι οι ρίψεις λιθίου της NASA είναι επιβλαβείςΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ

Ισχυρισμός που επανακυκλοφορεί ΔΕΝ αποδεικνύει ότι οι ρίψεις λιθίου της NASA είναι επιβλαβείς

4 Οκτ
2023

@

Ευαίσθητο περιεχόμενο

Αυτή η εικόνα περιέχει ευαίσθητο περιεχόμενο το οποίο μπορεί για κάποιους χρήστες μπορεί να είναι προσβλητικό ή ενοχλητικό

Το συγκεκριμένο άρθρο δημοσιεύτηκε πριν 8 μήνες.

Ισχυρισμός:

Βίντεο αποτελεί απόδειξη ότι η NASA ψεκάζει λίθιο. Προσωπικό της υπηρεσίας παραδέχεται ότι το λίθιο, μαζί με άλλα χημικά, εναποτίθεται τακτικά και σκόπιμα στην ατμόσφαιρα προξενώντας επιβλαβή αποτελέσματα στον άνθρωπο.

Συμπέρασμα:

Το λίθιο έχει ποικίλες εφαρμογές μεταξύ των οποίων και η χρήση του ως ιχνηθέτης ατμού από τη NASA. Ωστόσο, το ερευνητικό έργο της υπηρεσίας καθώς και τοποθετήσεις ειδημόνων πιστοποιούν ότι η προαναφερθείσα τακτική δεν είναι επιζήμια για τον άνθρωπο ή το περιβάλλον. Όσον αφορά το βίντεο που παρουσιάζεται στον υπό εξέταση ισχυρισμό ως στοιχείο ότι η NASA απελευθερώνει λίθιο, με βλαβερό για τον άνθρωπο τρόπο, πρόκειται για την ηχογράφηση της τηλεφωνικής συνομιλίας μεταξύ μιας γυναίκας και του αστροφυσικού της NASA Douglas Rowland. Στη διάρκεια της κλήσης ο επιστήμονας επιχειρεί να εξηγήσει τον σκοπό και τα αποτελέσματα της χρήσης των ιχνηθετών ατμού.

Το τελευταίο διάστημα, διαδίδεται σε ελληνικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης ένας παλαιότερος ισχυρισμός που ανήκει στο ευρύ φάσμα της θεωρίας συνωμοσίας περί χημικών αεροψεκασμών (Chemtrail). Πρόκειται για παραπλανητική αξίωση, η οποία είχε εξαπλωθεί εκτεταμένα και στο εξωτερικό στη διάρκεια των τελευταίων ετών. Συγκεκριμένα, υποστηρίζεται ότι προσωπικό της NASA παραδέχτηκε σε βίντεο ότι η Yπηρεσία διοχετεύει στο περιβάλλον, με τη μορφή ψεκασμών, διάφορες χημικές ουσίες, μεταξύ των οποίων και το λίθιο, με τρόπο επιβλαβή για την ανθρώπινη υγεία.

Παραδείγματα αναπαραγωγών σε ιστοσελίδες: terrapapers.com, katohika.gr, truelife.gr, peripteron.eu, indobserver.gr

Παραδείγματα αναπαραγωγών σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης:

Θεωρία Συνωμοσίας Chemtrail

Όταν αναφερόμαστε σε chemtrails κάνουμε λόγο για μία διαδεδομένη θεωρία συνωμοσίας, μέσω της οποίας υποστηρίζεται ότι τα ίχνη συμπύκνωσης (contrails), που αφήνουν πίσω τους τα αεροπλάνα, αποτελούν στην πραγματικότητα σκόπιμες απελευθερώσεις δηλητηρίων ή άλλων χημικών στοιχείων και ενώσεων στο περιβάλλον, με δόλιους σκοπούς.

Με τον όρο contrail (συντόμευση του “condensation trail”) εννοείται ο τύπος νέφους που σχηματίζεται σε μορφή γραμμών από την συμπύκνωση υδρατμών όταν ένα αεροσκάφος ίπταται σε μεγάλα ύψη.

πηγή: usatoday.com

Σε αντίθεση με τα σύννεφα που σχηματίζονται με φυσικό τρόπο, τα contrails είναι τεχνικά ανθρωπογενή σύννεφα καθώς σχηματίζονται λόγω των υδρατμών που περιέχονται στα καυσαέρια του αεροπλάνου. Επίσης, τα contrails αποτελούνται σχεδόν πάντα από κρυστάλλους πάγου σε αντίθεση με τα φυσικά σύννεφα που συχνά αποτελούνται από σταγονίδια νερού σε υγρή μορφή. Σε αντίθεση με τα φυσικά σύννεφα, τα contrails δύνανται να σχηματιστούν αποκλειστικά σε πολύ μεγάλα υψόμετρα, όπου ο αέρας είναι εξαιρετικά ψυχρός.

Προκαλούνται από τη συσσωμάτωση και τη συμπύκνωση υδρατμών. Σε μερικές περιπτώσεις ο υδρατμός είναι ήδη στον αέρα που περιβάλλει το αεροσκάφος ενώ η σκόνη αποτελείται από σωματίδια αιθάλης που παράγονται κατά τη διαδικασία της καύσης από την μηχανή του αεροπλάνου. Contrails κατά κανόνα, ωστόσο, σχηματίζονται όταν οι υδρατμοί που παράγονται κατά την καύση των υδρογονανθράκων των καυσίμων στους κινητήρες του αεροπλάνου έρχονται απότομα σε επαφή με τον εξαιρετικά ψυχρό αέρα που υπάρχει σε μεγάλα υψόμετρα.

Σύμφωνα με σχετικό άρθρο που είχε δημοσιευτεί από το BBC, η ιδέα ότι κυβερνήσεις ή μυστικές ομάδες και δυνάμεις ψεκάζουν τον πλανήτη με χημικά, μέσω των τακτικών επιβατικών πτήσεων, επικρατεί από τη δεκαετία του 1990. Οι υποστηρικτές της θεωρίας ισχυρίζονταν ότι οι υποτιθέμενοι χημικοί αεροψεκασμοί περιείχαν ένα τοξικό μέταλλο, το βάριο, το οποίο δήθεν χρησιμοποιούταν για την ειρήνευση ή τη μείωση των πληθυσμών. Στο μεσοδιάστημα, η θεωρία αναπτύχθηκε περαιτέρω με αποτέλεσμα να υπάρχουν σήμερα πολλές παραφυάδες της.

Ιχνηθέτες ατμού

Από τις πρώτες μέρες της διαστημικής εποχής, οι επιστήμονες μελετούν τις κινήσεις τόσο των ανέμων της ανώτερης ατμόσφαιρας όσο και των μετατοπίσεων των ιόντων στην ιονόσφαιρα. Ειδικότερα, οι επιστήμονες επιδιώκουν να κατανοήσουν πώς τα προειρημένα συνδέονται μεταξύ τους.

Όπως υπάρχουν γνωστά καιρικά μοτίβα για τις ατμοσφαιρικές συνθήκες κοντά στο έδαφος, οι άνεμοι της ανώτερης ατμόσφαιρας και οι μετατοπίσεις ιόντων οργανώνονται επίσης σε μοτίβα που αλλάζουν ανάλογα με το γεωγραφικό πλάτος, την τοπική ώρα, την εποχή και το υψόμετρο.

Οι επιστήμονες προσπαθούν να μετρήσουν τις κινήσεις της ανώτερης ατμόσφαιρας και της ιονόσφαιρας για να ανακαλύψουν τη συμπεριφορά των κινήσεών τους. Η μέτρηση αυτών των κινήσεων δεν είναι εύκολη. Για τις εν λόγω μετρήσεις οι επιστήμονες συνήθως χρησιμοποιούν ανιχνευτές σε δορυφόρους και πυραύλους, καθώς και επίγεια όργανα, όπως ισχυρά ραντάρ, lidar και οπτικές συσκευές απεικόνισης.

Μια ιδιαιτέρως χρήσιμη πρακτική, που παρέχει πολύ ακριβείς πληροφορίες, περιλαμβάνει την απελευθέρωση ενός πολύ μικρού, τεχνητού ατμού που δημιουργεί ένα ίχνος ή «σύννεφο» στην περιοχή του διαστήματος που μελετάται.

Έπειτα από την απελευθέρωση του υλικού στο διάστημα, οι ερευνητές παρατηρούν οπτικά την επακόλουθη κίνηση του ατμού μέσω της οποίας υποδεικνύονται οι κινήσεις του περιβάλλοντος. Αυτή η τεχνική είναι ανάλογη με εκείνη της έγχυσης μιας μικρής, αβλαβούς βαφής σε ένα ποτάμι, για να μελετηθούν τα ρεύματα, οι δίνες και άλλες κινήσεις του.

Διαστημικές Υπηρεσίες σε όλο τον κόσμο χρησιμοποιούν ανιχνευτές ατμού που απελευθερώνονται από πυραύλους, επιτρέποντας την παρακολούθηση των κινήσεων των ανέμων του ανώτερου ατμοσφαιρικού αέρα καθώς και τις μετατοπίσεις ιόντων. H NASA εκχέει ιχνηθέτες ατμού στην ανώτερη ατμόσφαιρα από το 1950. [πηγή]

Ο τύπος ατμού που επιλέγεται για τη δημιουργία αυτών των πολύχρωμων σύννεφων και μονοπατιών εξαρτάται από τον σκοπό της έρευνας, την τοπική ώρα και το υπό μελέτη υψόμετρο. Οι συνήθως χρησιμοποιούμενοι ατμοί, που απελευθερώνονται στην ανώτερη ατμόσφαιρα στα πλαίσια των ερευνών αυτών, είναι το τριμεθυλοαλουμίνιο, το λίθιο και το βάριο. [πηγή]

Η εφαρμογή του λιθίου ως ιχνηθέτης ατμού

Ο ατμός λιθίου χρησιμοποιείται για τη μελέτη των ουδέτερων ανέμων στην ανώτερη ατμόσφαιρα. Το αέριο λιθίου έχει μια ασυνήθιστα φωτεινή εκπομπή στενής ζώνης στα 670,7 νανόμετρα, ένα μήκος κύματος στην υπέρυθρη περιοχή, που του επιτρέπει να είναι ορατό κατά τη διάρκεια της ημέρας με κάμερες που διαθέτουν φίλτρα υπέρυθρων. Στην πραγματικότητα, το λίθιο είναι ο μόνος ατμός που μπορεί να απεικονιστεί κατά τη διάρκεια της ημέρας και είναι επίσης ένας από τους λίγους ατμούς που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε μεγάλα υψόμετρα (> 124 μίλια ή 200 χιλιόμετρα) τη νύχτα. Το βράδυ, το χρώμα του είναι έντονο κόκκινο. [πηγή]

Τι ισχύει

Εφόσον αποσαφηνίστηκαν χρήσιμες πληροφορίες για την κατανόηση του ζητήματος, ακολουθεί η διάψευση των επιμέρους στοιχείων του επίμαχου ισχυρισμού.

Ο συγκεκριμένος ισχυρισμός συναντάται σε ελληνικά δημοσιεύματα τουλάχιστον από το 2015. Η πλειονότητα των αναπαραγωγών φέρει ως δήθεν τεκμήριο ένα βίντεο που κυκλοφορεί από τον Ιούλιο του 2013. Σύμφωνα με τον ισχυρισμό, υποτίθεται ότι αποτελεί μία ηχογραφημένη τηλεφωνική συνομιλία ανάμεσα σε μία γυναίκα και τον αστροφυσικό της NASA Douglas Rowland, στην οποία ο τελευταίος παραδέχεται ότι η Υπηρεσία του ψεκάζει λίθιο στην ατμόσφαιρα, προσβάλλοντας την υγεία του ανθρώπου.

Το εν λόγω βίντεο βρίσκεται διαθέσιμο εδώ:

Όπως προκύπτει από το παραπάνω υλικό, οι τοποθετήσεις των δύο συνδιαλεγομένων καθώς και η θεματική που λαμβάνει υπόψη ο καθένας τους αποκλίνουν.

Συγκεκριμένα ο Douglas Rowland επιχείρησε να εξηγήσει τη μελέτη της NASA για τα ανώτερα τμήματα της ατμόσφαιρας και γιατί οι συνθήκες εκεί διέφεραν από εκείνες σε χαμηλότερα υψόμετρα ενώ η πολίτης επιμένει στη χρήση λιθίου, η οποία ωστόσο ουδέποτε αποκρύφτηκε.

Ενδεικτικά υπογραμμίζεται ότι η NASA δημοσίευσε στην επίσημη ιστοσελίδα της τον Ιανουάριο του 2013 άρθρο που αφορούσε την πτήση ενός υποτροχιακού πυραύλου Orion, στη διάρκεια της οποίας χρησιμοποιήθηκε λίθιο.

Συγκεκριμένα, εντός του δημοσιεύματος αναφέρεται ότι:

Δύο διαφορετικές μέθοδοι για τη δημιουργία του ατμού λιθίου δοκιμάστηκαν για να καθοριστεί ποια διαμόρφωση είναι η καλύτερη για την παρατήρηση διαφόρων επιστημονικών φαινομένων στο διάστημα.

Η NASA έχει δύο αποστολές αργότερα αυτό το έτος που θα χρησιμοποιήσουν ίχνη λιθίου για να βοηθήσουν τους επιστήμονες στην παρατήρηση γεγονότων στο διάστημα.

Η διαδικασία καύσης λιθίου δεν αποτελούσε απειλή για το κοινό κατά την απελευθέρωση στο διάστημα. Όταν θερμαίνονται, οι ράβδοι λιθίου μετατρέπονται σε ατμό λιθίου και μικρές ποσότητες οξειδίου του λιθίου. Η αντίδραση του θερμίτη παράγει σίδηρο και οξείδιο του αργιλίου.

Επιπροσθέτως, επισημαίνεται ότι ο οργανισμός ελέγχου γεγονότων Snopes είχε έρθει σε επικοινωνία με τον Keith Koehler, ειδικό δημοσίων σχέσεων στο κέντρο πτήσεων Wallops της NASA, ο οποίος επιβεβαίωσε ότι οι πύραυλοι ιχνηθετών λειτουργούν σε πολύ μεγαλύτερα υψόμετρα από τα εμπορικά αεροσκάφη (οι συνωμοσίες chemtrail επικεντρώνονται σε χαμηλότερα ύψη).

Ειδικότερα, ο Keith Koehler εξηγεί ότι: 

Οι ανιχνευτές ατμών που χρησιμοποιούνται σε αποστολές υποτροχιακών πυραύλων της NASA επιτρέπουν στον επιστήμονα να δει αυτό που δεν είναι ορατό με γυμνό μάτι. Χρησιμοποιούνται για τη μέτρηση των ατμοσφαιρικών ανέμων και/ή των μετατοπίσεων ιόντων στην ανώτερη ατμόσφαιρα και την ιονόσφαιρα, συνήθως μεταξύ 50 και 248 μιλίων υψόμετρο (τα εμπορικά αεροσκάφη πετούν γύρω στα έξι μίλια υψόμετρο). Ο ατμός απελευθερώνεται κατά μήκος ενός τμήματος της τροχιάς του πυραύλου. Η μικρή ποσότητα ατμού είναι ορατή από το έδαφος. Παρακολουθώντας τις κινήσεις τους απευθείας με κάμερες στο έδαφος (ή σε αεροπλάνο), αυτοί οι ιχνηθέτες καθιστούν δυνατή την άμεση παρατήρηση των κινήσεων της ανώτερης ατμόσφαιρας ή της ιονόσφαιρας.

Ο σκοπός των μετρήσεων είναι να κατανοήσουν πώς συμπεριφέρονται οι φυσικοί ανώτεροι ατμοσφαιρικοί άνεμοι ή/και οι μετατοπίσεις ιόντων και όχι να τους αλλάξουν. Επομένως, οι εκλύσεις θα είχαν μικρή αξία εάν άλλαζαν τη συμπεριφορά της ανώτερης ατμόσφαιρας ή της ιονόσφαιρας. Οι ιχνηθέτες απελευθερώνονται σε ένα μέρος της ατμόσφαιρας όπου μετεωρίτες από το διάστημα εναποθέτουν 100 έως 200 τόνους μεταλλικού υλικού κάθε μέρα σε όλο τον κόσμο σε σύγκριση με μια απελευθέρωση ιχνηθέτη 1 λίβρα, για παράδειγμα. Οι μετεωρίτες περιέχουν τους ίδιους τύπους μεταλλικού υλικού που χρησιμοποιούνται στους ιχνηθέτες.

Σύμφωνα με τοποθέτηση του Thomas P. Ackerman, διευθυντή του Κοινού Ινστιτούτου για τη Μελέτη της Ατμόσφαιρας και των Ωκεανών στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, στο factcheck.org, η ιδέα του ψεκασμού των ανθρώπων με ένα υλικό από την ιονόσφαιρα, δεδομένης της απόστασης και των συνθηκών της, δεν θα λειτουργούσε. Είπε ότι είναι «εξαιρετικά απίθανο» οι χημικές ουσίες που διασκορπίζονται σε αυτό το ύψος να φτάσουν στην επιφάνεια της Γης λόγω του τρόπου με τον οποίο αλληλεπιδρούν στην ατμόσφαιρα.

Η ιονόσφαιρα είναι ένα εχθρικό περιβάλλον, όσον αφορά το υλικό που τοποθετείται εκεί, λόγω των σωματιδίων υψηλής ενέργειας. Επιπλέον, η κίνηση της ατμόσφαιρας εξαπλώνει το υλικό σε όλη την υδρόγειο, αραιώνοντάς το σε εξαιρετικά μεγάλο βαθμό, καθιστώντας το πρακτικά αμελητέο.

Συμπέρασμα

Ο ισχυρισμός κρίνεται ψευδής. Στον ιστότοπό της, η NASA εξηγεί ότι οι μικρές ποσότητες ατμού λιθίου που απελευθερώνονται στο διάστημα δεν είναι επιβλαβείς για τους ανθρώπους. Ο ισχυρισμός που εξετάστηκε, προέρχεται από το εξωτερικό και ανακυκλώνει μία παλιά θεωρία συνωμοσίας χημικών αεροψεκασμών. Το βίντεο που παρουσιάζεται ως στοιχείο αποτελεί μία συζήτηση όπου ένας επιστήμονας της NASA εξηγεί σε μία πολίτη τη χρήση των ιχνηθετών ατμού.

Απόφοιτος του τμήματος Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Φοιτά στο αγγλόφωνο μεταπτυχιακό πρόγραμμα "Digital Media, Communication and Journalism" με κατεύθυνση “European Journalism”.