Ποιοι είμαστε
Αρχική Δεν βρέθηκε ομαδικός τάφος 17,000 Ελλήνων που δολοφονήθηκαν από τον Θεοδόσιο στην οδό ΜοναστηρίουHOAXES ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ

Δεν βρέθηκε ομαδικός τάφος 17,000 Ελλήνων που δολοφονήθηκαν από τον Θεοδόσιο στην οδό Μοναστηρίου

19 Ιαν
2022

@

Ευαίσθητο περιεχόμενο

Αυτή η εικόνα περιέχει ευαίσθητο περιεχόμενο το οποίο μπορεί για κάποιους χρήστες μπορεί να είναι προσβλητικό ή ενοχλητικό

Το συγκεκριμένο άρθρο δημοσιεύτηκε πριν 2 έτη.

Ισχυρισμός:

Στον ανασκαφικό χώρο της Μοναστηρίου στην Θεσσαλονίκη ανακαλύφθηκε τμήμα του ομαδικού τάφου των 17,000 δολοφονημένων από τον Θεοδόσιο Α.

Συμπέρασμα:

Δεν βρέθηκε ομαδικός τάφος στην περιοχή της οδού Μοναστηρίου στη Θεσσαλονίκη.

Δημοσίευμα, που αναπαράγεται επι σειρά ετών, ισχυρίζεται ότι βρέθηκε ο ομαδικός τάφος των 17,000 Ελλήνων που δολοφονήθηκαν από τον Θεοδόσιο Α’ υπερασπίζοντας την Πατρώα Ελληνική Θρησκεία. Ωστόσο ο εν λόγω ισχυρισμός δεν ευσταθεί.

Παραδείγματα: e-synews.gr, syntonisou.wordpress.com, eleusisdiagoridon.blogspot.com, ermionh.blogspot

Στα εξεταζόμενα δημοσιεύματα, μεταξύ άλλων, διαβάζουμε τα εξής:

Στον ανασκαφικό χώρο της Μοναστηριού στην Θεσσαλονίκη ανακαλύφθηκε τμήμα του ομαδικού τάφου των 15.000 δολοφονημένων από τον Θεοδόσιο Α’. Πρόκειται περί κοινοταφίου και όχι περί κανονικών ταφών δεδομένης της πλήρους απουσίας κτερισμάτων. Στο μικρό αυτό τμήμα, όπως φαίνεται και από τις φωτογραφίες, ανακαλύφθηκε μεγάλη ποσότητα σκελετών, με φανερές κρανιακές κακοποιήσεις, που για την μεταφορά τους χρησιμοποιήθηκαν μεγάλοι γερανοί και αριθμός από φορτηγά.

To αρχικό δημοσίευμα, το οποίο επικαλούνται τα ιστολόγια που το έχουν αναδημοσιεύσει, αλλά και απ΄όπου προέρχονται οι φωτογραφίες, είναι του 2014 κι απεικονίζει αντίστοιχο τίτλο στο περιοδικό “Τετρακτύς Αείγνητος”.

Πριν από το προαναφερθέν άρθρο είχε προηγηθεί άλλο δημοσίευμα το 2013 στο οποίο ο συγγραφέας δίνει λεπτομέρειες του ισχυρισμού και το πρόσωπο από το οποίο άκουσε για την προέλευση των σκελετών:

Στα 2012 έσκαψαν για το μετρό . Στην οδό Μοναστηρίου βρήκαν και άλλους τάφους. Ήταν οι πιο φτωχοί τάφοι που είδα μέχρι τώρα. Απλοί λάκοι και μέσα πεταμένοι άνδρες, γυναίκες και μωρά. Οι πιο πολλοί νεκροί είχαν σπασμένο το κεφάλι. Ένα πρωί αφού οι αρχαιολόγοι τελείωσαν την ανασκαφή, φορτώσαν δεκάδες σκελετούς σ’ ένα φορτηγό και τους πήραν. Ναι ήταν ένα τμήμα από τους 17.000 χιλιάδες Έλληνες που δολοφόνησε ο Θεοδόσιος (ο Μέγας) στον Ιππόδρομο. Τους πέταξαν σαν σκουπίδια. Ήταν η τύχη των αβάπτιστων. Κανένας σεβασμός σ’ αυτούς τους νεκρούς. Καμμία ανακοίνωση δεν θα βγάλει το σεβαστό πανεπιστήμιο. Κανείς δεν θα τους κλάψει.

Ίσως εκτός από έναν άνθρωπο που δεν πιστεύει στα ψέμματά τους. Ήμουν κρεμασμένος πάνω από την ανασκαφή και φωτογράφιζα τους σκελετούς. «Ξέρετε τι είναι αυτοί οι νεκροί;»  με ρωτά ένας άγνωστος κύριος καλοντυμένος που ήταν μάλλον στην ηλικία μου. Δεν χρειάστηκε πολύ. Τον αναγνώρισα, Εύδωρε! του λέω. Άργησε αλλά τα κατάφερε. Με αναγνώρισε και αυτός. Βρισκόταν για χρόνια στην Αμερική. Έκανε περιουσία. Δεν έφυγε όμως από την Ελλάδα φτωχός. Ήταν ήδη πλούσιος από τον πνευματικό θησαυρό που βρήκανε πίσω από το μαρμάρινο ανάγλυφο από το ναό της Αφροδίτης που πρόσφατα ανακαλύφθηκε στην πλατεία Αντιγονιδών. Θησαυρός που ζηλότυπα φυλάσσουν στις καρδιές τους οι Θεσσαλονικείς που αγωνίζονται για την σωτηρία του ΝΑΟΥ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ. Θεσσαλονικείς που στην τελετή μνήμης για τους νεκρούς του Θεοδοσίου εντάσσουν και τον ύμνο προς την Κύπριδα. «Ουρανίη, πολύυμνε, φιλομειδής Αφροδίτη….»

Ο συγγραφέας επίσης κάνει αναφορά σε άλλο άρθρο του από το 2006 με ακόμη περισσότερες λεπτομέρειες:

Ένα βράδυ ένας αλαφροΐσκιωτος της γειτονιάς, κτύπησε την πόρτα μας. Ζήτησε να δεί τον πατέρα μας προσωπικώς. Στην συζήτηση εκείνη πού λίγα κατάλαβε ο πατέρας μου, ο άνδρας αυτός του παρέδωσε ένα μικρό βιβλιαράκι δέκα περίπου σελίδων, χωρίς συγγραφέα, με τίτλο: «Ο ΑΙΜΟΡΡΑΓΩΝ ΛΙΘΟΣ». Στο βιβλιαράκι αυτό περιγραφόταν η ιστορία μιας μαρμάρινης στήλης στην οποία ήταν γραμμένα 18.000 ονόματα.

Η στήλη αυτή ορθωνόταν στο σημείο που αργότερα κτίστηκε το σπίτι μας. Μία φορά τον χρόνο η στήλη αιμορραγούσε και οι Θεσσαλονικείς πού ήταν οπαδοί αλλόκοτων δοξασιών συγκεντρώνονταν εκεί και έκαναν μία Τελετή για να εξιλεωθούν από το αίμα των νεκρών που ήταν αναγραμμένοι στην στήλη. Το βιβλιαράκι εκείνο έγραφε πως η στήλη ήταν τοποθετημένη στο κεντρικό σημείο του αρχαίου Ιπποδρόμου της Θεσσαλονίκης που έδωσε το όνομά του στην πλατεία.

Όταν ο Θεοδόσιος κατέσφαξε τους 18.000 Θεσσαλονικείς, τα συσσωρευμένα πτώματα λένε πως κάλυψαν την στήλη αυτή και το αίμα τους πότισε βαθειά το μάρμαρο. Τρομοκρατημένοι οι εναπομείναντες Θεσσαλονικείς, θέλησαν να τιμήσουν τους νεκρούς εκείνους, δεν τολμούσαν όμως να το κάνουν. Κάθε φορά πού περνούσαν από το σημείο εκείνο έριχναν και μια μικρή πέτρα στην αρχή και αργότερα άφηναν ένα όστρακο, ένα σπασμένο κομμάτι αγγείου όπου είχαν χαράξει το όνομα του δικού τους νεκρού…

Τι ισχύει

Το μόνο εύρημα με το οποίο μπορεί να συσχετιστεί ο εξεταζόμενος ισχυρισμός είναι η ανασκαφή του Σταθμού Δημοκρατίας.

Tο κείμενο που έχει δώσει στον τύπο η ΙΣΤ’ εφορεία αρχαιοτήτων σχετικά με τις ανακαλύψεις είναι το εξής:

Μετρό Θεσσαλονίκης – ΙΣΤ’ Εφορία προιστορικών και κλασικών αρχαιοτήτων: Σταθμός «Δημοκρατίας»

Κατά τη διάρκεια της ανασκαφικής έρευνας της ΙΣΤ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων στο χώρο όπου πρόκειται να κατασκευαστεί ο σταθμός «Δημοκρατίας» αποκαλύφθηκε ένα ακόμη τμήμα του δυτικού νεκροταφείου της αρχαίας Θεσσαλονίκης που καλύπτει μία μακρά περίοδο χρήσης, από τους ελληνιστικούς έως και τους ύστερους ρωμαϊκούς χρόνους.


Το νεκροταφείο αναπτύσσεται έξω από το δυτικό τείχος της αρχαίας πόλης και στα βόρεια της αρχαίας οδού η οποία ξεκινούσε από την Πύλη του Βαρδαρίου με κατεύθυνση προς τα δυτικά, προς την ύπαιθρο χώρα και εξυπηρετούσε τις ανάγκες του νεκροταφείου, παράλληλα με αυτές παρακείμενου αποθηκευτικού χώρου πίθων που κατασκευάστηκε μεταγενέστερα στο χώρο. Το οδόστρωμα της αρχαίας οδού αποτελείται από πακτωμένα στο χώμα βότσαλα και μικρούς αργούς λίθους σε μεγάλη πυκνότητα, καθώς επίσης και από τμήματα κεράμων και θραύσματα πήλινων αγγείων κατά τόπους.


Αποκαλύφθηκε ένας σημαντικός αριθμός τάφων ποικίλης τυπολογίας (λακκοειδείς με ή χωρίς κάλυψη, κτιστοί κιβωτιόσχημοι, κεραμοσκεπείς, εγχυτρισμοί), αρκετοί εκ των οποίων σηματοδοτούνταν με βωμοειδείς κατασκευές. Βασικές ταφικές πρακτικές αποτελούν ο ενταφιασμός και η καύση, ενώ τους νεκρούς συνόδευαν προσωπικά αντικείμενα και προσφορές των οικείων τους, όπως νομίσματα, αγγεία, λυχνάρια, κοσμήματα, ειδώλια, εργαλεία κ.α. Κατάλοιπα νεκρικών τελετών αποτυπώνονται σε πλήθος ταφικών πυρών με προσφορές πήλινων αγγείων καθημερινής χρήσης, λυχναριών, καθώς και μεγάλου αριθμού μυροδοχείων.

Τα ευρήματα επίσης αναφέρονται και σε επίσημη απάντηση του υπουργείου πολιτισμού, σε μια (άσχετη με το θέμα βέβαια) ερώτηση βουλευτών για το “Μετρό Θεσσαλονίκης και αρχαιολογία”:

…….

Συμπέρασμα

Με βάση τα παραπάνω, καθίσταται σαφές πως ο ισχυρισμός ότι ανακαλύφθηκε ομαδικός τάφος της εποχής του Θεοδοσίου δεν είναι βάσιμος.