Δεν υπάρχουν «πρωτόκολλα θανάτου» για τους ασθενείς με COVID-19

Μεγάλη αναπαραγωγή στο ελληνικό διαδίκτυο γνώρισε ο ισχυρισμός ότι η αγωγή ρεμδεσιβίρης, η υπεροξυγόνωση και ο αποκλεισμός αποτελεσματικών θεραπειών, ευθύνονται για την υψηλή θνησιμότητα της πανδημίας COVID-19. Ωστόσο, οι ισχυρισμοί είναι ανυπόστατοι.

Ο ισχυρισμός δημοσιεύτηκε πρώτα στο ελληνικό διαδίκτυο από τον δικηγόρο Νίκο Αντωνιάδη, που επικαλέστηκε δηλώσεις του αμερικανού πολιτικού Robert F. Kennedy Jr:

Στην ανάρτηση διαβάζουμε:

ΚΕΝΝΕΝΤΥ: ΕΤΣΙ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ο ΦΑΟΥΤΣΙ ΜΕ ΤΗΝ ΡΕΜΔΕΣΙΒΙΡΗ !

ΔΕΙΤΕ ΤΟ 1,5 ΛΕΠΤΟΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΥΠΟΤΙΤΛΟΥΣ [Ο σύνδεσμος σε σχόλιο]

Μαρτυρία νοσηλεύτριας στην Ελλλάδα: “Το δίναμε στους ασθενείς και αυτοί μετά από λίγο ούρλιαζαν ” !

“Γιατί μας το κάνατε αυτό;;” :

ΔΕΝ έχουν καμία δικαιολογία ότι δεν ήξεραν! Στην αρχή ίσως ναι, θα μπορούσαν να το πουν. Έβλεπαν όμως ΤΙ προκαλούσε στους δυστυχείς ασθενείς και το συνέχισαν ΣΚΟΠΙΜΑ, μαζί με τα άλλα “όπλα” του πρωτοκόλλου του θανάτου.

Ένα από αυτά αναφέρεται ΚΑΙ αυτό από τον Κέννεντυ :

Η υπεροξυγόνωση…

Και φυσικά ΚΑΙ το άλλο που καταγγέλλει ,

ο αποκλεισμός της θεραπείας στο σπίτι.

Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην Αθήνα :

Στη Δίκη των Αθηνών…

Το επισυναπτόμενο βίντεο έχει ως εξής:

Θέλετε να τους θεραπεύσετε στο σπίτι! Δώστε τους αγωγή που γνωρίζουμε ότι σκοτώνει τον πολλαπλασιασμό του ιού: ψευδάργυρο και οποιαδήποτε ουσία ενισχύει τον ψευδάργυρο, όπως υδροξυχλωροκίνη, ιβερμεκτίνη και εκατοντάδες άλλα φάρμακα που τώρα γνωρίζουμε ότι μειώνουν δραματικά την εξάπλωση της νόσου [COVID-19].

Και ποιο ήταν το πρωτόκολλο μας; Το πρωτόκολλο μας ήταν να μην κάνουμε τίποτε από αυτά. Καμία αγωγή μέχρι να πας στο νοσοκομείο. Τότε η θεραπεία σου είναι δύο πράγματα που είναι βέβαιο ότι θα σε σκοτώσουν: αναπνευστήρες και ρεμδεσιβίρη.

Και ο Tony Fauci ήξερε ότι η ρεμδεσιβίρη θα σε σκοτώσει. Το ήξερε γιατί το 2019 δοκίμασε να τη χρησιμοποιήσει για τον Έμπολα. Το 2019! Δοκίμασε να τη χρησιμοποιήσει το 2019 και μέσα σε 5 ημέρες θεραπείας παρουσίασε θανατηφόρες παρενέργειες το 54% των ανθρώπων. Και η επιτροπή ασφαλείας τον διέταξε να σταματήσει την χορήγηση αυτού του φαρμάκου.

Και παρέδωσε μια ψεύτικη, επινοημένη, απολύτως απατηλή μελέτη την οποία παραποίησε και ενορχήστρωσε, και κατάφερε αυτό το φάρμακο να γίνει πρότυπο στην υγεία. Είναι ανθρωποκτονία. Και αν δείτε – πώς σκοτώνει τους ανθρώπους; Με 2 τρόπους, με 3 τρόπους. Νεφρική ανεπάρκεια, καρδιακή ανεπάρκεια και πολυοργανική ανεπάρκεια.

Και τι απέγιναν οι άνθρωποι που πέθαναν μέσα στην πανδημία; Από τι πέθαιναν; Νεφρική ανεπάρκεια. Όλοι οι γιατροί έλεγαν – το ακούγαμε συνέχεια – δεν έχουμε ξαναδεί ιό να επιτίθεται στα νεφρά. Γιατί δεν ήταν ο ιός. ‘Ηταν η ρεμδεσιβίρη.

Οι ισχυρισμοί αυτοί αναπαράχθηκαν, τόσο σε σειρά αναρτήσεων στα κοινωνικά δίκτυα όσο και σε ιστοσελίδες. Παραδείγματα: nikosantoniadis.tv, makeleio.gr, karditsastakra.com, evaggelatos.com, romios.online.

Τι ισχύει

Εισαγωγή

Ο δικηγόρος Νίκος Αντωνιάδης είναι διαβόητος για τους συνωμοσιολογικούς ισχυρισμούς του αναφορικά με την πανδημία της COVID-19. Σε προηγούμενα άρθρα μας δείξαμε ότι έχει αναπαράγει εκτεταμένα σχετική παραπληροφόρηση, που κυμαίνεται από ψευδείς ισχυρισμούς ότι ο εμβολιασμός κατά της COVID-19 όχι μόνο δεν προστατεύει αλλά οδηγεί σε βαρύτερη ασθένεια, έως ότι τα σχολικά self-test θα προκαλούσαν «παιδομάζωμα».

Σε σειρά διαδικτυακών εμφανίσεων και αναρτήσεών του, έχει υποστηρίξει ότι, με δικαιολογία την πανδημία, εφαρμόζονται «πρωτόκολλα θανάτου» στα νοσοκομεία, που έχουν σκοπό τη δολοφονία των ασθενών. Σε πολλά περιστατικά, εμφανίζεται ο ίδιος να προσπαθεί ενεργά να εξασφαλίσει εξιτήριο από περίθαλψη σε ασθενείς που νοσούσαν βαριά με COVID-19, ενάντια στις συμβουλές των θεράποντων ιατρών τους. Χαρακτηριστική είναι η δήλωσή του «έχω σώσει περισσότερες ζωές από τους γιατρούς».

Είναι σκόπιμο να σημειωθεί το περιστατικό της 51χρονης Πασχαλίνας Γαζή, που ήταν οπαδός των συνωμοσιολογικών θεωριών του κ. Αντωνιάδη. Τον Οκτώβριο του 2021, η ίδια νόσησε βαριά με COVID-19, εισήχθη σε ΜΕΘ, αλλά αρνήθηκε σθεναρά την συνιστώμενη διασωλήνωση, απευθυνόμενη μεταξύ άλλων με μηνύματα στον κ. Αντωνιάδη, ο οποίος από τον ιστότοπό του διέδιδε πως στο νοσοκομείο την βασάνιζαν ώστε να αναγκαστεί να διασωληνωθεί παρά τη θέλησή της ή να οδηγηθεί στο θάνατο ώστε να προπαγανδιστεί το εμβόλιο κατά της COVID-19. Αυτό, παρότι η διασωλήνωση κρίθηκε αναγκαία για την επιβίωσή της από τους αρμόδιους ιατρούς της. Τελικά, η κ. Γαζή κατέληξε.

Το Νοέμβριο του 2021, ο κ. Αντωνιάδης συνελήφθη με την κατηγορία διάδοσης ψευδών ειδήσεων που είναι ικανές να προκαλέσουν ανησυχίες ή φόβο στους πολίτες ή να κλονίσουν την εμπιστοσύνη του κοινού στη δημόσια υγεία, πράξη που συνιστούσε παράβαση του άρθρου 191 του Ποινικού Κώδικα, όπως αυτό ίσχυε από την 12 Νοεμβρίου 2021 δυνάμει του Ν.4855/2021.

Ωστόσο, έπειτα από διπλή αναβολή της δίκης του, ο επίμαχος νόμος άλλαξε, περίπου ένα έτος μετά τη σύλληψή του, στις 21 Δεκεμβρίου 2022. Με τη νέα διάταξη του άρθρου 191 του Ποινικού Κώδικα, ήταν πλέον απαραίτητα στοιχεία του αδικήματος, ώστε να υπάρξει καταδίκη, αφενός η απόδειξη πρόκλησης σχετικού φόβου σε πρόσωπα εξαιτίας της διασποράς ψευδών ειδήσεων και, αφετέρου, η απόδειξη πως, εξαιτίας του φόβου αυτού, τα πρόσωπα αυτά αναγκάστηκαν να προβούν σε μη προγραμματισμένες πράξεις ή σε ματαίωσή τους, με κίνδυνο να προκληθεί ζημία στο πεδίο της δημόσιας υγείας.

Οι αλλαγές αυτές στην ποινική νομοθεσία κατέστησαν πολύ πιο απαιτητικό το πλαίσιο της υπόστασης του αδικήματος, με μόνη την διασπορά ανησυχητικών ψευδών ειδήσεων να μην είναι αρκετή ώστε να επέλθει ποινική καταδίκη του κατηγορουμένου. Έτσι, τον Ιούνιο του 2023, όταν τελικώς διεξήχθη η δίκη, ο κ. Αντωνιάδης ανακοίνωσε την αθώωσή του από συγκεκριμένες κατηγορίες.

Ενώ ο κ. Αντωνιάδης κάνει διαρκώς λόγο για μια «δίκη του αιώνα», στην οποία υποτίθεται ότι «θα αποδειχθεί η συνωμοσία των πρωτοκόλλων θανάτου», η προαναφερόμενη δίκη εμφάνιζε μόνο τον ίδιο ως κατηγορούμενο. Καμιά από τις πολυάριθμες καταγγελίες του και μηνύσεις κατά της υποτιθέμενης συνωμοσίας δεν είναι γνωστό να έχει κινήσει διαδικασίες άσκησης ποινικής δίωξης από τις ελληνικές εισαγγελικές αρχές ή δικαστικής έρευνας σε ευρωπαϊκό επίπεδο κατά των υποτιθέμενων συνωμοτών.

Υπόβαθρο ισχυρισμών

Όπως προαναφέραμε, οι ισχυρισμοί εμφανίζονται σε βίντεο δηλώσεων του αμερικανού πολιτικού Robert F. Kennedy Jr, ο οποίος πλέον διεκδικεί το χρίσμα του Δημοκρατικού κόμματος για την εκλογή του Προέδρου των ΗΠΑ το 2024.

Τις τελευταίες δεκαετίες, ο κ. Kennedy έχει προωθήσει εκτεταμένα συνωμοσιολογικούς και ανακριβείς ισχυρισμούς κατά της ομοφωνίας της επιστημονικής κοινότητας, από αρνητισμό κατά του AIDS, μέχρι εναντίον κάθε είδους εμβολιασμού. Αυτό, παρότι ο ίδιος δε διαθέτει σχετική επιστημονική κατάρτιση παρά μόνο δικηγορικές σπουδές. Έτσι, έχει καταστεί διαβόητος στην επιστημονική κοινότητα διεθνώς και έχει οδηγήσει πολλά μέλη της οικογένειάς του σε δημόσια κατάκρισή του. Είναι σκόπιμο να σημειωθεί ότι αυτή του η καριέρα, του έχει αποφέρει εισόδημα εκατομμυρίων δολαρίων ετησίως.

Το επίμαχο βίντεο δηλώσεων αναρτήθηκε από τον συνωμοσιολογικό λογαριασμό @VigilantFox στο Χ (πρώην Twitter) τον Απρίλιο του 2023, αλλά προέρχεται από εκδήλωση του Σεπτεμβρίου 2021. Το όνομα της εκδήλωσης ήταν “The war on Us (Ο πόλεμος σε μας)” και φιλοξένησε αποκλειστικά ομιλητές που περιέγραφαν τα καθιερωμένα μέτρα δημόσιας υγείας κατά την πανδημία ως αντισυνταγματικά και απολυταρχικά. Οι εν λόγω θέσεις κατά βάση απορρίφθηκαν σε πολλές εκατοντάδες νομοθετήσεις και δίκες στις ΗΠΑ.

Διοργανωτής της εν λόγω εκδήλωσης ήταν το «Ινστιτούτο Ron Paul για την Ειρήνη και την Ευημερία», παρακλάδι ενός υπερ-φιλελεύθερου φορέα που ιδρύθηκε από τον ομώνυμο γερουσιαστή των ΗΠΑ, Ron Paul. Από την αρχή της πανδημίας, το επίμαχο Ινστιτούτο και ο ίδιος ο γερουσιαστής, αφορμώμενοι από την ιδεολογία τους, διέσπειραν σχετική παραπληροφόρηση, αρνούμενοι την ύπαρξη έκτακτης υγειονομικής κρίσης.

Τα εν λόγω αφηγήματα βασίζονταν στην πεποίθηση ότι οι ατομικές ελευθερίες δεν έπρεπε να περιοριστούν κατά την πανδημία, και έτσι συνδύαζαν ταυτόχρονα θέσεις ότι η COVID-19 δεν ήταν ιδιαίτερα επικίνδυνη, ότι η θνησιμότητά της θα μπορούσε να εκμηδενιστεί άμεσα με προϋπάρχουσες αγωγές, ότι η παρατηρούμενη υψηλή θνησιμότητα οφειλόταν στα καθιερωμένα φαρμακευτικά και λοιπά μέτρα προστασίας, και ότι ο εμβολιασμός ήταν αναποτελεσματικός και επικίνδυνος.

Dr. Fauci, ρεμδεσιβίρη και Ebola

Με την έναρξη της πανδημίας της COVID-19 στις ΗΠΑ, ο Dr. Anthony Fauci ορίστηκε ως εκπρόσωπος δημόσιας υγείας στην επικοινωνία με τους πολίτες και, άμεσα, τόνισε την ομοφωνία της επιστημονικής κοινότητας για την κρισιμότητα της έξαρσης. Έτσι, σύντομα έγινε κεντρικός στόχος ιδεολογικών κύκλων, με εκατοντάδες διακεκριμένους επιστήμονες να σπεύδουν να τον υπερασπιστούν.

Είναι σκόπιμο να σημειωθεί ότι ο Dr. Fauci δεν ήταν ευρέως γνωστός πριν την πανδημία στις ΗΠΑ, αλλά παρουσίαζε ιστορικό δεκαετιών στη διαφύλαξη της δημόσιας υγείας. Από την δεκαετία του 1970 είχε σημαντική συμβολή στην έρευνα κατανόησης του ανοσοποιητικού συστήματος, γεγονός που τελικά τον οδήγησε στη διευθυντική θέση του φορέα NIAID από το 1984 μέχρι το 2022.

Στον NIAID, ο Dr. Fauci έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση της επιδημίας του AIDS από τη δεκαετία του 1980, και έπειτα των επιδημιών SARS, γρίπης των χοίρων, MERS και Ebola. Η αποστολή του NIAID είναι η υποστήριξη της έρευνας για ζητήματα λοιμώξεων, ανοσολογίας και αλλεργιών, αλλά ο Dr. Fauci συνέδραμε επίσης σε θέσεις συμβουλευτικής, ενημέρωσης του Κογκρέσου και δημόσιας επικοινωνίας.

Στο επίμαχο βίντεο ο κ. Kennedy επιτίθεται στον Dr. Fauci, ισχυριζόμενος ότι, το 2019, πείραμά του τελευταίου με την αγωγή ρεμδεσιβίρη προκάλεσε τον θάνατο των μισών ασθενών:

Και ο Tony Fauci ήξερε ότι η ρεμδεσιβίρη θα σε σκοτώσει. Το ήξερε γιατί το 2019 δοκίμασε να τη χρησιμοποιήσει για τον Έμπολα. Το 2019! Δοκίμασε να τη χρησιμοποιήσει το 2019 και μέσα σε 5 ημέρες θεραπείας παρουσίασε θανατηφόρες παρενέργειες το 54% των ανθρώπων. Και η επιτροπή ασφαλείας τον διέταξε να σταματήσει την χορήγηση αυτού του φαρμάκου.

Καταρχάς, χρειάζεται να διευκρινιστεί ότι η ρεμδεσιβίρη είναι μια αντιϊκή αγωγή, που πρώτα δοκιμάστηκε για τις λοιμώξεις των ιών Ebola και Marburg, αλλά τελικά εγκρίθηκε για πρώτη φορά για την αντιμετώπιση της COVID-19.

Η επίμαχη δήλωση φαίνεται να αναφέρεται στην πρώτη μεγάλη κλινική μελέτη που έλαβε χώρα για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας της ρεμδεσιβίρης έναντι του Ebola, η οποία δημοσιεύτηκε το 2019. Παρότι η μελέτη αυτή έλαβε χρηματοδότηση και από τον φορέα NIAID, που τότε διηύθυνε ο Dr. Fauci, ο ίδιος δεν είχε καμιά άμεση σχέση με την διεξαγωγή της.

Η μελέτη ονομαζόταν PALM (“Μαζί Σώζουμε Ζωές” στα σουαχίλι) και έλαβε χώρα στο Κονγκό ως σύμπραξη εκατοντάδων ερευνητών, υπό την διεύθυνση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) και των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας των ΗΠΑ (NIH). Ανάμεσα στη συμμετοχή πολυάριθμων φορέων, σημειώνεται και η συνεργασία αρκετών ερευνητών του NIAID, αλλά όχι του Dr. Fauci.

Η επίμαχη μελέτη έλεγξε την αποτελεσματικότητα 4 πειραματικών αγωγών κατά της νόσου Ebola, συμπεριλαμβανομένης και της ρεμδεσιβίρης. Η μελέτη έληξε πριν την κανονικά προγραμματισμένη ημερομηνία της, όχι επειδή η ρεμδεσιβίρη βρέθηκε επικίνδυνη, αλλά επειδή δύο από τις άλλες αγωγές βρέθηκαν ιδιαίτερα αποτελεσματικές, και κρίθηκε ότι η διεύρυνση χορήγησής τους μπορούσε να σώσει περισσότερες ζωές από τον Ebola. Το γεγονός αυτό σημειώθηκε σε ανακοινώσεις των ΠΟΥ, NIH, NIAID καθώς και επιστημονικών ΜΜΕ.

Όσον αφορά την ασφάλεια της αγωγής, 175 ασθενείς έλαβαν δόσεις ρεμδεσιβίρης και καταγράφηκε ένα περιστατικό θανάτου που κρίθηκε πιθανά σχετιζόμενο με τη χορήγησή της, παρότι σημειώθηκε σημαντική αβεβαιότητα λόγω της επιρροής της νόσου Ebola. Ο ισχυρισμός για «θανατηφόρες παρενέργειες στο 54%», φαίνεται να αφορμάται από το γεγονός ότι το 53.1% των ασθενών που έλαβε ρεμδεσιβίρη πέθανε εντός 28 ημερών· ωστόσο, ήταν προφανές ότι αυτή η καταγραφή οφειλόταν στο γεγονός ότι η νόσος Ebola είναι μια από τις πιο θανατηφόρες, με θνητότητα που κυμαίνεται από 25% έως και 90%, και επιβίωση κατά μέσο όρο για 9 ημέρες από την εμφάνιση των συμπτωμάτων.

Μεταγενέστερη ανάλυση που συνδύασε τα αποτελέσματα της εν λόγω δοκιμής με μιας προηγούμενης, που διέθετε επιπλέον μια ομάδα ασθενών που έλαβαν μόνο τη συνηθισμένη φροντίδα, δεν κατέγραψε τάση αύξησης θνητότητας Ebola με ρεμδεσιβίρη, αλλά μείωσης, παρότι στατιστικά πολύ αβέβαιης. Αντίστοιχο ήταν το συμπέρασμα και σε σύγκριση των σοβαρών περιστατικών υγείας που παρατηρήθηκαν μετά τη χρήση της ρεμδεσιβίρης, έναντι της παροχής μόνο συνηθισμένης φροντίδας.

Η ρεμδεσιβίρη έναντι της COVID-19

Η επίμαχη δήλωση συνεχίζει ως εξής:

Και παρέδωσε μια ψεύτικη, επινοημένη, απολύτως απατηλή μελέτη την οποία παραποίησε και ενορχήστρωσε, και κατάφερε αυτό το φάρμακο να γίνει πρότυπο στην υγεία. Είναι ανθρωποκτονία. Και αν δείτε – πως σκοτώνει τους ανθρώπους; Με 2 τρόπους, με 3 τρόπους. Νεφρική ανεπάρκεια, καρδιακή ανεπάρκεια και πολυοργανική ανεπάρκεια.

Και τι απέγιναν οι άνθρωποι που πέθαναν μέσα στην πανδημία; Από τί πέθαιναν; Νεφρική ανεπάρκεια. Όλοι οι γιατροί έλεγαν – το ακούγαμε συνέχεια – δεν έχουμε ξαναδεί ιό να επιτίθεται στα νεφρά. Γιατί δεν ήταν ο ιός. ‘Ηταν η ρεμδεσιβίρη.

Με την έναρξη της πανδημίας COVID-19, υπήρχε μεγάλη ανάγκη άμεσης εύρεσης αποτελεσματικών θεραπευτικών αγωγών. Μια από τις πρώτες αγωγές που δοκιμάστηκαν ήταν η ρεμδεσιβίρη, η οποία έδειξε ελπιδοφόρα ευρήματα μεταξύ άλλων στους παλαιότερους κορωνοϊούς SARS-CoV-1 και MERS-CoV, και έπειτα στον SARS-CoV-2 της πιο πρόσφατης πανδημίας.

Σε αυτό το πλαίσιο, τον Φεβρουάριο του 2020, ο NIAID υπό την διοίκηση του Dr. Fauci, ενέκρινε την χρηματοδότηση της πρώτης μεγάλης κλινικής μελέτης, με την ονομασία ACTT-1, που θα μπορούσε να αποδείξει αν η αγωγή ήταν και κλινικά αποτελεσματική στην αντιμετώπιση της COVID-19 για νοσηλευόμενους ασθενείς.

Στα τέλη Απριλίου 2020, ανακοινώθηκαν θετικά ευρήματα από τη μελέτη, πιο σαφή για τη μείωση της διάρκειας νοσηλείας COVID-19 σε όσους ασθενείς έλαβαν ρεμδεσιβίρη, και στα όρια της στατιστικής αβεβαιότητας για τη μείωση της θνητότητας. Σε λίγες εβδομάδες ακολούθησε η έκτακτη έγκριση της χρήσης της αγωγής, βάσει ομοσπονδιακού νόμου για την πανδημία, και σε μερικούς μήνες η πλήρης αδειοδότηση.

Ωστόσο, στην έγκριση δεν έπαιξε ρόλο ο Dr. Fauci ή ο NIAID, αλλά επρόκειτο για απόφαση του διακριτού αρμόδιου θεσμού FDA, έπειτα από εξέταση όλων των διαθέσιμων στοιχείων. Η έγκριση δόθηκε κυρίως λόγω των αποτελεσμάτων 3 κλινικών μελετών, με ποιοτικότερη και καθοριστική πάντως την προαναφερόμενη ACTT-1.

Ωστόσο, ο άλλος θεσμός διεθνούς κύρους, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ), επιφυλάχθηκε μέχρι να προκύψουν αποτελέσματα και από μια ακόμη αντίστοιχη κλινική μελέτη που χρηματοδοτούσε ο ίδιος. Τα πρώτα αποτελέσματα έγιναν διαθέσιμα τον Οκτώβριο 2020, και δεν έδειξαν σαφή αποτελεσματικότητα της αγωγής, οπότε το Νοέμβριο, ο ΠΟΥ αποφάσισε να εκδώσει προκαταρκτική σύσταση κατά της χρήσης της αγωγής.

Σε κάθε περίπτωση όμως, ο ΠΟΥ ποτέ δεν έκανε λόγο για «απατηλή μελέτη από τον NIAID», ούτε υπήρξε καμιά τέτοια πρόταση στην επιστημονική κοινότητα. Είναι σκόπιμο να σημειωθεί ότι η ACTT-1 έτρεξε σε πολυάριθμες χώρες και εκτός των ΗΠΑ, από εκατοντάδες γιατρούς, νοσοκόμους, ερευνητές που συνεργάζονταν με δεκάδες ιδρύματα, και τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν στο διακεκριμένο επιστημονικό περιοδικό NEJM.

Ως προς την εξήγηση των διακριτών αποτελεσμάτων, αναγνωρίστηκαν διαφορές στον τρόπο περίθαλψης των ασθενών στις δύο μελέτες και, ευρύτερα, είναι γνωστό ότι σε μεμονωμένες παρόμοιες δοκιμές μπορούν να παρατηρούνται διαφορές στα εκτιμώμενα αποτελέσματα για στατιστικούς λόγους.

Έτσι, τον Απρίλιο του 2022, αφού ο ΠΟΥ εξέτασε τα πιο πρόσφατα στοιχεία που είχαν προκύψει από την κλινική μελέτη του, άλλαξε τη σύστασή του για τη ρεμδεσιβίρη σε ασθενώς θετική. Το σύνολο των νεότερων στοιχείων υποστηρίζει τόσο τη χορήγηση σε μη νοσηλευόμενους ασθενείς υψηλού ρίσκου, όσο και γενικά σε νοσηλευόμενους ασθενείς.

Οι τελευταίες συστάσεις του ΠΟΥ και οι εκτιμήσεις του για το όφελος της ρεμδεσιβίρης, καταγράφονται παραστατικά παρακάτω:

Αντίστοιχα είναι και τα πιο πρόσφατα συμπεράσματα από πάνελ αρμόδιων ειδικών του NIH, όπου και πάλι δεν συμμετέχει ο Dr. Fauci. Παρομοίως και για ανεξάρτητες ερευνητικές ομάδες.

Οι επίμαχες μελέτες δείχνουν αβέβαιη τάση μείωσης θνητότητας στους ασθενείς COVID-19 που έλαβαν ρεμδεσιβίρη, αλλά σαφέστερη βελτίωση της πορείας της πάθησης, με περιορισμό του ρίσκου εισαγωγής σε νοσοκομείο και ανάγκης διασωλήνωσης.

Η ασφάλεια της ρεμδεσιβίρης

Όπως όλες οι αγωγές, η ρεμδεσιβίρη μπορεί επίσης να προκαλέσει παρενέργειες, ωστόσο, το συνολικό συμπέρασμα είναι ότι τα οφέλη υπερτερούν των ρίσκων για τις εγκεκριμένες περιπτώσεις χορήγησης.

Στο επίμαχο βίντεο, κ. Kennedy ισχυρίζεται ότι η ρεμδεσιβίρη σκοτώνει μαζικά τους ασθενείς, πρωτίστως μέσω νεφρικών προβλημάτων, και δευτερευόντως μέσω καρδιακών και πολυοργανικών προβλημάτων.

Στην πραγματικότητα, ενώ προκαταρκτικά πειράματα με πολλαπλάσια δοσολογία της αγωγής σε αρουραίους, είχαν εντοπίσει αύξηση νεφρικών προβλημάτων, πολυάριθμες κλινικές μελέτες και μελέτες παρατήρησης, δεν έχουν στοιχειοθετήσει νεφρικό ρίσκο για ανθρώπους που δέχονται την εγκεκριμένη δοσολογία. Τέτοιες μελέτες συμπεριέλαβαν και πολλούς ασθενείς που ήδη είχαν νεφρικά προβλήματα, και διαπίστωσαν ότι η αγωγή γινόταν καλά ανεκτή. Το ίδιο επιβεβαίωσε και ο αρμόδιος Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων, σε προληπτική ανασκόπησή του τον Φεβρουάριο του 2021.

Αντιθέτως, μια προσεκτική εξέταση των κλινικών αρχείων των νοσηλευόμενων με COVID-19 που δέχτηκαν ρεμδεσιβίρη, έδειξε ότι η αύξηση στα νεφρικά προβλήματα λάμβανε χώρα πριν τη χορήγηση της αγωγής, και άρα πιθανότατα οφειλόταν στην COVID-19. Όντως, πλέον υπάρχουν εκτενή επιστημονικά δεδομένα που δείχνουν ότι η COVID-19 μπορεί τόσο να επιδεινώσει προϋπάρχουσα νεφρική νόσο, όσο και να προκαλέσει οξεία ζημιά στα νεφρά, με ποικίλους τρόπους. Αυξημένο ρίσκο σχετικών επιπλοκών δεν εμφανίζεται μόνο κατά την οξεία νόσο, αλλά παραμένει ακόμη και για δύο χρόνια σε πρώην νοσηλευόμενους ασθενείς, με εκ νέου αύξηση ρίσκου σε περίπτωση επαναλοίμωξης.

Σημειώνουμε ότι και ο ισχυρισμός «όλοι οι γιατροί έλεγαν – το ακούγαμε συνέχεια – δεν έχουμε ξαναδεί ιό να επιτίθεται στα νεφρά», είναι τελείως ανακριβής. Στην πραγματικότητα, υπήρχαν στοιχεία που έδειχναν συσχέτιση νεφρολογικών προβλημάτων με ιώσεις εδώ και δεκαετίες. Εκτός από τον SARS-CoV-2, έχουν αναγνωριστεί σχετικές επιπλοκές λόγω πολυάριθμων ακόμη ιών, όπως ιών ηπατίτιδας και του έρπη, με πρόσφατα στοιχεία να υποστηρίζουν ότι ιώσεις εμπλέκονται σε μεγάλο μέρος των ανεξήγητων νεφρολογικών προβλημάτων.

Όσον αφορά καρδιακά προβλήματα, στην πραγματικότητα η ρεμδεσιβίρη έχει συνδεθεί μόνο με αυξημένη εμφάνιση βραδυκαρδίας, η οποία όμως είναι ήπια, επιλύεται εντός ημερών και δεν αυξάνει τη θνητότητα.

Το μόνο αξιοσημείωτο ζήτημα σχετικό με προβλήματα σε άλλα όργανα, είναι η αρκετά συχνή παρατήρηση αύξησης ενζύμων του συκωτιού. Ωστόσο, η εν λόγω αύξηση σπάνια είναι κλινικά σημαντική και τείνει να επανέρχεται εύκολα στο φυσιολογικό εντός ημερών. Σε κάθε περίπτωση, η παρακολούθηση των εν λόγω ενζύμων είναι καθιερωμένη πριν και κατά τη διάρκεια χορήγησης της αγωγής, ώστε σε τυχόν σημαντική μεταβολή να αποτραπούν ενδεχόμενες επιπλοκές.

Έτσι, δεν παρατηρείται καμιά αύξηση πολυοργανικών προβλημάτων λόγω της ρεμδεσιβίρης ενώ, αντίθετα, η COVID-19 μπορεί να προκαλέσει σοβαρά τέτοια προβλήματα σε νοσηλευόμενους ασθενείς και λιγότερο εμφανή σε μη νοσηλευόμενους.

Το γεγονός ότι η θνησιμότητα της πανδημίας δεν οφείλεται στην ρεμδεσιβίρη, επιβεβαιώνεται και από παρατηρήσεις σε περιοχές που δεν είχαν πρόσβαση ή δεν έκαναν διευρυμένη χρήση της αγωγής. Ενδεικτικά, το Ηνωμένο Βασίλειο ενέκρινε την αγωγή στις 26 Μαΐου 2020, αλλά οι μαζικοί θάνατοι που είχαν καταγραφεί τις περασμένες εβδομάδες είχαν ήδη καταστήσει την COVID-19 πρώτη αιτία θανάτου. Αυτό οφειλόταν στην αρχική άρνηση της τότε κυβέρνησης να υιοθετήσει ισχυρά μέτρα προστασίας.

«Εναλλακτικές αγωγές» έναντι της COVID-19

Στην έναρξη του επίμαχου αποσπάσματος, ο κ. Kennedy ισχυρίζεται ότι υπάρχουν εκατοντάδες αγωγές που θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν την πανδημία, ήδη πριν τη νοσηλεία ασθενών, αλλά αποκλείστηκαν:

Πρέπει να τους θεραπεύσετε στο σπίτι! Δώστε τους αγωγή που γνωρίζουμε ότι σκοτώνει τον πολλαπλασιασμό του ιού: ψευδάργυρο και οποιαδήποτε ουσία ενισχύει τον ψευδάργυρο, όπως υδροξυχλωροκίνη, ιβερμεκτίνη και εκατοντάδες άλλα φάρμακα που τώρα γνωρίζουμε ότι μειώνουν δραματικά την εξάπλωση της νόσου [COVID-19].

Και ποιο ήταν το πρωτόκολλο μας; Το πρωτόκολλο μας ήταν να μην κάνουμε τίποτε από αυτά. Καμία αγωγή μέχρι να πας στο νοσοκομείο.

Παρά τον ισχυρισμό για σημαντική συνεισφορά του ψευδαργύρου στην αντιμετώπιση της COVID-19, στην πραγματικότητα τα επιστημονικά δεδομένα είναι ανεπαρκή για σχετική σύσταση προς οποιοδήποτε συμπλήρωμα διατροφής, όπως δείχνει ανασκόπηση του NIH.

Ειδικά για τον ψευδάργυρο, έχουν καταγραφεί μόνο κάποιοι συσχετισμοί μεταξύ χαμηλότερων επιπέδων της ουσίας και πιθανότητας νοσηλείας, ωστόσο υπάρχουν τρίτοι κρυφοί παράγοντες, όπως η ευρύτερη υγεία του ατόμου, που δεν επιτρέπουν αιτιώδη σύνδεση. Από τις 4 δημοσιευμένες κλινικές μελέτες που ήταν σε θέση να αποδώσουν αιτιότητα, οι 3 δεν έχουν εντοπίσει όφελος και η 1 κατέγραψε στατιστικά αβέβαιο όφελος, που δεν μπορεί να θεωρηθεί αξιόπιστο λόγω σημαντικών περιορισμών.

Το απόσπασμα συνδέει την αγωγή υδροξυχλωροκίνη (HCQ) με αύξηση της πρόσληψης ψευδαργύρου, γεγονός που υποτίθεται ότι εξηγεί την αποτελεσματικότητά της κατά της COVID-19. Καταρχάς όμως, χρειάζεται να αναφερθεί ότι ενώ έχει καταγραφεί ο προαναφερόμενος μηχανισμός αύξησης για την χλωροκίνη (HQ), πρόσφατα πειράματα δεν επιβεβαιώνουν τέτοια δυνατότητα για την υδροξυχλωροκίνη.

Οι δύο αγωγές έχουν αναγνωρισμένη χρησιμότητα μόνο απέναντι στην ελονοσία και σε ορισμένες αυτοάνοσες ασθένειες, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Ωστόσο, από τον Φεβρουάριο του 2020, ο Γάλλος επιστήμονας Didier Raoult ανακοίνωσε ότι μελέτες του είχαν δείξει ότι η HCQ μπορούσε να τερματίσει την πανδημία, κάνοντας λόγο μέχρι και για 100% αποτελεσματικότητα.

Ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Donald Trump, επέμενε ότι η έξαρση της COVID-19 δεν συνιστούσε λόγο ανησυχίας, και σε αυτό το πλαίσιο, υιοθέτησε το αφήγημα ότι αγωγές όπως οι HCQ εκμηδένιζαν το ρίσκο. Έτσι, άσκησε έντονη πίεση στον επικεφαλής του FDA, Stephen Hahn, τον οποίο ο ίδιος είχε διορίσει λίγους μήνες νωρίτερα, να εγκρίνει την HCQ και να τη διανείμει ευρέως.

Οπότε, η HCQ εγκρίθηκε για έκτακτη χρήση στις ΗΠΑ στα τέλη Μαρτίου 2020. Ωστόσο, η απόφαση σύντομα προκάλεσε κατακραυγή μεταξύ ειδικών, ενώ άρχισαν να καταγράφονται και περιστατικά σοβαρών παρενεργειών και θανάτων. Στις 5 Ιουνίου, μια ποιοτική κλινική μελέτη του ΠΟΥ κατέδειξε ότι η αγωγή ήταν αναποτελεσματική σε νοσηλευόμενους ασθενείς με COVID-19 και, 10 ημέρες αργότερα, ο FDA ανακάλεσε την έγκριση.

Σύντομα, άρχισαν να συσσωρεύονται στοιχεία που επιβεβαίωσαν την αναποτελεσματικότητα της αγωγής έναντι της COVID-19, ενώ βρέθηκε ότι οι αρχικές μελέτες του Dr. Rault ήταν στρεβλές ή και παραποιημένες. Έπειτα, εντοπίστηκαν ενδείξεις πλαστοποίησης σε δεκάδες ακόμη μελέτες όπου ο ίδιος εμπλεκόταν, καθώς και εκτέλεση παράνομων πειραμάτων. Από το 2022, ο ίδιος έχει παραιτηθεί από το ίδρυμά του και αντιμετωπίζει ποινικές κατηγορίες. Ανεξαρτήτως, έχει συνεχίσει να υποστηρίζει τη χρήση της HCQ για την COVID-19 και το Μάιο του 2023 δημοσίευσε μια ακόμη σχετική μελέτη χωρίς καμιά έγκριση ασφαλείας, που είναι πιθανό να τον επιβαρύνει και με νέες κατηγορίες.

Αντίστοιχα είναι τα δεδομένα και για την ιβερμεκτίνη που αναφέρεται στο απόσπασμα. Πρόκειται για ιδιαίτερα χρήσιμο αντιπαρασιτικό φάρμακο, που όμως εμφανίζει αντιϊκές ιδιότητες κατά του SARS-CoV-2 μόνο σε τεράστιες και ανασφαλείς συγκεντρώσεις. Ανεξαρτήτως, μερικές μελέτες ισχυρίζονταν ότι έδειξαν κλινική αποτελεσματικότητα κατά της COVID-19 σε ασφαλείς συγκεντρώσεις, αλλά έκτοτε, δείχθηκε ότι αυτές ήταν χαμηλής ποιότητας ή και πλαστοποιημένες. Πλέον, το σύνολο των κλινικών μελετών υψηλής ποιότητας, υποστηρίζει συντριπτικά ότι η αγωγή αυτή δεν έχει κανένα σχετικό όφελος, παρότι εμφανίζει ρίσκο παρενεργειών.

Είναι σκόπιμο να σημειωθεί ότι η ατεκμηρίωτη προώθηση των εν λόγω αγωγών στο ευρύ κοινό για χρήση χωρίς εποπτεία, δεν εμφάνισε μόνο προβλήματα αχρείαστων μαζικών παρενεργειών και δηλητηριάσεων, αλλά και έλλειψης αποθεμάτων για τους ασθενείς και τα ζώα που όντως χρειάζονταν τις αγωγές.

Αποκλείοντας την προσωρινή δοκιμή και αποτυχία της HCQ και της ιβερμεκτίνης, υπήρχαν από νωρίς στην πανδημία άλλες, όντως αναγνωρισμένες αγωγές που μπορούσαν να ληφθούν προτού επιδεινωθεί η νόσος COVID-19. Η προαναφερόμενη ρεμδεσιβίρη, έλαβε και επίσημα τέτοια έγκριση στις ΗΠΑ τον Ιανουάριο του 2022, αλλά τέτοια χρήση λάμβανε χώρα και προηγουμένως με συνταγογράφηση.

Πολύ νωρίτερα, ήδη από το Νοέμβριο του 2020, έλαβαν άδεια τα πρώτα μονοκλωνικά αντισώματα κατά της COVID-19 στις ΗΠΑ. Ωστόσο, τα αντισώματα αυτά απαιτούσαν χορήγηση στις πρώτες μέρες των συμπτωμάτων και σε κατάλληλο χώρο περίθαλψης, γεγονός που προκαλούσε πρακτικές δυσκολίες. Επίσης, η αποτελεσματικότητά τους υστερούσε έναντι του πλήρους εμβολιασμού με mRNA, η διαθεσιμότητά τους ήταν πολύ πιο περιορισμένη, και το κόστος τους κατά τάξεις υψηλότερο.

Το μεγαλύτερο κλινικό μειονέκτημά τους ήταν ότι μπορούσαν να στοχεύουν μόνο πολύ συγκεκριμένες παραλλαγές του SARS-CoV-2, οπότε, με την εμφάνιση των στελεχών Όμικρον, αχρηστεύτηκαν. Αυτό, σε αντίθεση με τον εμβολιασμό που συνέχιζε να παρέχει υψηλή προστασία από βαριά νόσηση, για πολύ ευρεία ποικιλία παραλλαγών.

Έπειτα, έγιναν διαθέσιμα και δύο αντιϊκά χάπια, που μπορούσαν εύκολα να ληφθούν χωρίς μετάβαση σε χώρο περίθαλψης. Ωστόσο, καταγράφηκαν προβληματισμοί αποτελεσματικότητας για το πρώτο και αλληλεπιδράσεων με υπάρχουσες αγωγές για το δεύτερο, ενώ πλέον είχε αρχίσει να περνάει και η πιο κρίσιμη περίοδος της πανδημίας, μετά τη νόσηση και εμβολιασμό της μεγάλης πλειοψηφίας του πληθυσμού.

Οι προαναφερόμενες αγωγές κατάφεραν να μειώσουν μέχρι ενός βαθμού τη νοσηρότητα της πανδημίας, αλλά η ομοφωνία της επιστημονικής κοινότητας είναι ότι δεν μπορούσαν να υποκαταστήσουν την διαθεσιμότητα, το επίπεδο πρόληψης και την κοστοαποτελεσματικότητα του εμβολιαστικού προγράμματος.

Υπεροξυγόνωση και «πρωτόκολλα θανάτου»

Τέλος, το επίμαχο απόσπασμα ισχυρίζεται ότι εκτός του «σίγουρου θανάτου λόγω ρεμδεσιβίρης», ο άλλος «σίγουρος τρόπος» είναι οι αναπνευστήρες, που ο κ. Αντωνιάδης αναφέρει ως “υπεροξυγόνωση”.

Καταρχάς, θα αναφερθούμε στη μεγάλη πλειοψηφία των νοσηλευόμενων, που δέχονται απλά μηχανικό αερισμό χωρίς διασωλήνωση (δηλαδή παροχή αέρα με εξωτερική μάσκα, χωρίς την εισαγωγή σωλήνων για χορήγηση κατευθείαν στους πνεύμονες). Όπως είχαμε εξηγήσει και σε προηγούμενο άρθρο μας, η χρήση μηχανικού αερισμού συστήνεται μόνο σε ασθενείς που την έχουν άμεσα ανάγκη καθώς, χωρίς αυτή, η οξυγόνωση του αίματος πέφτει σε επικίνδυνα επίπεδα. Όταν περάσει αυτός ο κίνδυνος, συστήνεται και συνηθίζεται ο περιορισμός, και έπειτα η παύση του αερισμού.

Ενώ υπάρχουν κάποιες επιπλοκές που μπορεί να προκύψουν, λόγω τυχόν υπερβολικής παροχής οξυγόνου, αυτές είναι διαχειρίσιμες, ανατρέψιμες και η άμεση πρόκληση θανάτου απίθανη. Πρόσφατη ανασκόπηση στη χορήγηση χαμηλής έναντι υψηλής ροής οξυγόνου σε γενικούς ασθενείς ΜΕΘ, κατέγραψε μικρή αύξηση σε σοβαρά περιστατικά υγείας στην δεύτερη ομάδα, αλλά όχι αύξηση στη διάρκεια παραμονής ή στη θνητότητα. Επιπλέον, έχει βρεθεί ότι τα ρίσκα υπεροξαιμίας αφορούν κυρίως ασθενείς με ικανή λειτουργία πνευμόνων και έτσι, στην περίπτωση της COVID-19, οι διαθέσιμες μελέτες δεν εντοπίζουν αύξηση θνητότητας, ακόμη και στα υψηλότερα επίπεδα οξυγόνωσης.

Πιο απτός προβληματισμός έχει τεθεί όχι γενικά για τον μηχανικό αερισμό, αλλά ειδικά για τις διασωληνώσεις. Οι ασθενείς που τις δέχονται, είναι δυνατό να αντιμετωπίσουν ορισμένες επιπλοκές, όπως βακτηριακές λοιμώξεις, φυσικό τραυματισμό από τον σωλήνα ή τραυματισμό από την υψηλή πίεση του οξυγόνου. Ωστόσο, για όλες αυτές τις επιπλοκές υπάρχουν πρακτικές πρόληψης και αντιμετώπισης, και είναι ιδιαίτερα ασυνήθιστο να αποβούν αντίστοιχα σοβαρές με την κρίσιμη αιτία που οδήγησε τους θεράποντες ιατρούς στην απόφαση της διασωλήνωσης.

Στην περίπτωση της COVID-19, μια μικρή μειοψηφία των θανάτων εκτιμάται ότι, στο τελικό βήμα, προκλήθηκε από βακτηριακή λοίμωξη που μεταφέρθηκε από τον αναπνευστήρα. Ωστόσο, ειδικοί έχουν εξηγήσει ότι ο κεντρικός παράγοντας που κατέστησε τους ασθενείς τόσο ευπαθείς, ήταν η ίδια η COVID-19. Επίσης, σε αυτά τα περιστατικά, η αναπνευστική δυσχέρεια του ασθενή είναι τόσο κρίσιμη, που ο θάνατος του είναι η πλέον πιθανή έκβαση χωρίς αντίστοιχη μηχανική ροή οξυγόνου. Συνεπώς, σε αυτές τις περιπτώσεις, η διασωλήνωση δεν αποτελεί τη ριζική αιτία θανάτου, αλλά αποτυχαίνει να σώσει την, έτσι και αλλιώς, εξαιρετικά επιβαρυμένη ζωή του ασθενή.

Έτσι, στην επιστημονική κοινότητα δεν έχει τεθεί ζήτημα αν θα έπρεπε να διασωληνώνονται ποτέ οι ασθενείς COVID-19 που είναι σε κρίσιμη κατάσταση, αλλά είναι υπό διάλογο μόνο το αν η διασωλήνωση θα έπρεπε να καθυστερεί όσο το δυνατόν περισσότερο, μέχρι να καταστεί απολύτως αναγκαία. Στην αρχή της πανδημίας, ακολουθούνταν μια πιο συντηρητική πρακτική, όπου η διασωλήνωση δεν καθυστερούσε ιδιαίτερα μετά την εισαγωγή στη ΜΕΘ, αλλά καθώς οι ιατροί έμαθαν καλύτερα την παθολογία της COVID-19, άρχισαν να καθυστερούν τη διασωλήνωση περισσότερο.

Ήδη από τον Μάρτιο του 2021, μήνες πριν τις επίμαχες δηλώσεις, είχε δημοσιευτεί η πρώτη επιστημονική ανασκόπηση στο θέμα, που συνέλεξε στοιχεία από σχεδόν 9 χιλιάδες ασθενείς, και συμπέρανε ότι προς το παρόν δεν προέκυπτε σαφή διαφοροποίηση θνητότητας μεταξύ των δύο πρακτικών. Ένα χρόνο μετά, ακολούθησε ανανεωμένη ανασκόπηση, με στοιχεία από 15 χιλιάδες ασθενείς, η οποία αυτή τη φορά κατέγραψε μικρή τάση μείωσης θνητότητας με πρώιμη διασωλήνωση.

Ωστόσο, μερικοί ειδικοί αμφισβήτησαν το κατά πόσο οι συγκρίσεις μεταξύ των δύο ομάδων γίνονταν με ορθό τρόπο και θεώρησαν ότι η καθυστέρηση ήταν δυνατόν να απέφευγε τις περισσότερες διασωληνώσεις και να οδηγούσε σε παρόμοια συνολική θνητότητα. Ανεξαρτήτως, το Μάρτιο και Απρίλιο του 2023, δημοσιεύτηκαν άλλες δύο μελέτες υψηλής αξιοπιστίας επί του ζητήματος με χιλιάδες ασθενείς, που έλαβαν υπόψη το αναλυτικό ιστορικό του κάθε ασθενή, και κατέγραψαν ακόμη μεγαλύτερο όφελος με πρώιμη διασωλήνωση, επιπέδου μείωσης θνητότητας 30-40%.

Κλείνοντας, σημειώνουμε ότι οι κύριοι Kennedy και Αντωνιάδης παρουσιάζουν διαφορετικές αιτιολογήσεις για τα υποτιθέμενα θανατηφόρα πρωτόκολλα. Ο πρώτος, όπως γράφει και στο βιβλίο του The Real Anthony Fauci, θεωρεί ότι ο Dr. Fauci είναι ο κεντρικός υπεύθυνος, έχοντας σκοπό να αυξήσει τα κέρδη της φαρμακοβιομηχανίας. Ο δεύτερος, έχει κάνει πολλές φορές λόγο για ένα αόριστο «σχέδιο μείωσης πληθυσμού».

Ωστόσο, και οι δύο υποθέσεις άμεσα καταρρέουν όταν κανείς λαμβάνει υπόψη την ομοφωνία αναρίθμητων επιστημονικών θεσμών, ινστιτούτων, οργανισμών από σχεδόν το σύνολο των χωρών του πλανήτη. Παρομοίως, στην περίθαλψη της πανδημίας συμμετείχαν πολλά εκατομμύρια ιατροί διεθνώς, αλλά μόνο ελάχιστοι περιθωριοποιημένοι έχουν προωθήσει αντίστοιχες συνωμοσιολογικές θεωρίες, βασιζόμενοι όχι σε απτά στοιχεία, αλλά σε υποθέσεις, παρερμηνείες και διαστρεβλώσεις.

Συμπέρασμα

Είναι ψευδής ο ισχυρισμός ότι η ρεμδεσιβίρη, η υπεροξυγόνωση και ο αποκλεισμός θεραπειών στο σπίτι, ευθύνονται για την υψηλή θνησιμότητα της πανδημίας COVID-19. Πρόκειται για πλήρη διαστρέβλωση των γεγονότων και των επιστημονικών δεδομένων.

Η ρεμδεσιβίρη βελτιώνει την πορεία της COVID-19 χωρίς σημαντικές ανησυχίες ασφαλείας· καμιά επιστημονικώς τεκμηριωμένη θεραπεία για την COVID-19 δεν αποκλείστηκε, αλλά αντιθέτως γνώρισαν δημοτικότητα αναποτελεσματικές αγωγές· και η υπεροξυγόνωση δεν είναι ουσιαστικό πρόβλημα για τους νοσηλευόμενους με COVID-19, ειδικά έναντι της υποοξυγόνωσης.