Ο «επικεφαλής έρευνας της Pfizer» ΔΕΝ δήλωσε ότι το εμβόλιο κατά της COVID-19 προκαλεί στείρωση στις γυναίκες, ούτε υπάρχει κάποιο στοιχείο γι’ αυτό

Κυκλοφόρησε στο Facebook ο ισχυρισμός πως ο επικεφαλής έρευνας της Pfizer είπε πως το εμβόλιο κατά της COVID-19 προκαλεί στείρωση στις γυναίκες, επειδή περιέχει συγκυτίνη-1. Ωστόσο, ο ισχυρισμός αυτός δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Ούτε η εν λόγω κινδυνολογία έχει πραγματική βάση.

Πώς κυκλοφόρησε;

Παραδείγματα δημοσιεύσεων στο Facebook:

Παραδείγματα ανάλογων άρθρων: thesecretrealtruth.blogspot.com, sibilla-gr-sibilla.blogspot.com

Πηγή για την εν λόγω «είδηση» είναι ένα δημοσίευμα στην αγγλική γλώσσα στο ιστολόγιο Health and Money News.

Ο τίτλος του σχετικού δημοσιεύματος ήταν “Head of Pfizer Research: Covid Vaccine is Female Sterilization“, το οποίο μεταφράζεται ως «Επικεφαλής Έρευνας της Pfizer: Το Εμβόλιο για τον Κορωνοϊό είναι Στείρωση των Γυναικών».

Στην αρχή του δημοσιεύματος αναφέρθηκε πως «το εμβόλιο περιέχει μια πρωτεΐνη-ακίδα που αποκαλείται syncytin-1, ζωτικής σημασίας για τον σχηματισμό του πλακούντα στις γυναίκες».

Παράλληλα, κυκλοφόρησαν άρθρα και σε ελληνικά ιστολόγια που μετέφεραν τις απόψεις των Michael Yeadon και Wolfgang Wodarg σχετικά με την αμφισβήτηση της ασφάλειας του εμβολίου των Pfizer/BioNTech, προβάλλοντας, μεταξύ άλλων, την κινδυνολογία περί στείρωσης που μπορεί, κατά τη γνώμη των ανωτέρω, να προκαλέσει το εμβόλιο στις γυναίκες. [παραδείγματα εδώ, εδώ, εδώ κι εδώ]

Τι ισχύει;

Κατ’ αρχάς, το δημοσίευμα του αγγλόφωνου ιστολογίου βασίζεται σε επιστολή προς τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (EMA) που συνέταξαν οι Michael Yeadon και Wolfgang Wodarg, με αφορμή το υποψήφιο προς έγκριση mRNA εμβόλιο BNT162b2 των Pfizer/BioNTech για τη νόσο COVID-19, επικαλούμενοι κινδύνους στην ανθρώπινη υγεία.

Εκ των δύο συντακτών της επιστολής, μόνο ο Yeadon είχε κατά το παρελθόν εργαστεί στην εταιρία Pfizer στον τομέα της έρευνας, ωστόσο είχε αποχωρήσει ήδη από το 2011 και δεν έχει κάποια άμεση σχέση με το υπό ανάπτυξη εμβόλιο.

Σε κανένα σημείο της επιστολής δεν αναφέρεται ότι το συγκεκριμένο υποψήφιο εμβόλιο περιέχει την πρωτεΐνη “συγκυτίνη-1“, η οποία πράγματι έχει ρόλο στην ανάπτυξη του πλακούντα. [πηγή 1][πηγή 2]

Αυτό που αναφέρθηκε στην επιστολή (σελ. 5), στο πλαίσιο αμφισβήτησης της ασφάλειας του εμβολίου, είναι ότι:

«Η συγκυτίνη-1 σε ομόλογη μορφή, εντοπίζεται στην πρωτεΐνη-ακίδα ιών όπως ο SARS-CoV-2. Δεν υπάρχει ένδειξη εάν τα αντισώματα [σ.σ. που θα μπορούν να παράγονται λόγω εισαγωγής οδηγιών μέσω mRNA] κατά των ακίδων-πρωτεϊνών των ιών SARS θα ενεργούσαν επίσης σαν αντισώματα εναντίον της συγκυτίνης-1. Ωστόσο, εάν συνέβαινε αυτό, τότε θα αποτρεπόταν επίσης ο σχηματισμός πλακούντα, που θα είχε ως αποτέλεσμα να γίνουν οι εμβολιασμένες γυναίκες ουσιαστικά στείρες».

Από το απόσπασμα αυτό δεν προκύπτει ότι ο Yeadon «ομολογεί» ή υιοθετεί με βεβαιότητα τον ισχυρισμό ότι «το εμβόλιο προκαλεί στειρότητα», όπως γράφτηκε στο αρχικό άρθρο και αναπαράγεται στα ελληνικά. Διατυπώνει ορισμένες αμφιβολίες οι οποίες δεν τεκμηριώνονται με κάποιο τρόπο ούτε μπορούν να θεωρηθούν βάσιμες.

Για την εν λόγω διάσταση ασφαλείας δεν παρατίθενται πηγές ή άλλα στοιχεία, ούτε μπορεί να υποστηριχθεί ως πραγματικός, με βάση τα διαθέσιμα δεδομένα, ένας τέτοιος κίνδυνος.

Στην ανακοίνωση της εταιρίας για τη διεξαγωγή και του τρίτου σταδίου δοκιμών δεν αναφέρεται κάποιος τέτοιος σοβαρός κίνδυνος ασφάλειας, ενώ η αρμόδια αρχή του Ηνωμένου Βασιλείου ενέκρινε για έκτακτη χρήση το προαναφερθέν εμβόλιο στις 2 Δεκεμβρίου 2020. Ακολούθησε ανάλογη έγκριση από τον αρμόδιο φορέα του Καναδά στις 9 Δεκεμβρίου, από την αμερικανική FDA στις 11 Δεκεμβρίου, ενώ, μέχρι τη συγγραφή του άρθρου, εξετάζεται σχετική αίτηση και από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (EMA), χωρίς κανείς από τους παραπάνω φορείς να επισημαίνει τέτοιους κινδύνους ασφαλείας. Τα αποτελέσματα των κλινικών μελετών έχουν δημοσιευθεί στο κορυφαίο επιστημονικό περιοδικό The New England Journal of Medicine από τις 10 Δεκεμβρίου. [πηγή 1] [πηγή 2] [πηγή 3] [πηγή 4] [πηγή 5] [πηγή 6]

Παράλληλα, ελλείψει επαρκών στοιχείων για εγκύους γυναίκες, οι ρυθμιστικές αρχές του Ηνωμένου Βασιλείου, για παράδειγμα, που έχουν δώσει άδεια έκτακτης χρήσης για το εν λόγω εμβόλιο, αναφέρουν στις σελίδες 5-6 σχετικού ενημερωτικού εντύπου πως:

Δεν ενδείκνυται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης […]

[…] στις γυναίκες σε γόνιμη ηλικία να δίνεται συμβουλή να αποφεύγουν την εγκυμοσύνη για τουλάχιστον ένα δίμηνο μετά τη δεύτερη δόση. […]

[…] Είναι άγνωστο εάν το mRNA εμβόλιο BNT162b2 κατά της COVID-19 έχει αντίκτυπο στη γονιμότητα.

Σε οδηγίες προς το κοινό, ο κρατικός φορέας δημόσιας υγείας Public Health England γράφει για το εμβόλιο αυτό ότι:

Δεν έχει αξιολογηθεί ακόμη για την εγκυμοσύνη, συνεπώς έχει δοθεί η συμβουλή μέχρι να υπάρχουν περισσότερες πληροφορίες διαθέσιμες, οι έγκυες να μην λάβουν αυτό το εμβόλιο.

Από τα παραπάνω στοιχεία προκύπτει ότι, ελλείψει επαρκούς μελέτης στις εγκύους, δεν μπορεί να υποστηριχθεί ο ισχυρισμός ότι «το εμβόλιο προκαλεί στειρότητα». Για προληπτικούς λόγους, οι αρχές του Ηνωμένου Βασιλείου συμβουλεύουν να αποφευχθεί ο εμβολιασμός στις εγκύους γυναίκες, μέχρι να υπάρχουν περισσότερα στοιχεία, χωρίς αυτό να συνεπάγεται ότι το εμβόλιο έχει κριθεί ασφαλές ή επικίνδυνο γι’ αυτή την ομάδα του πληθυσμού μέχρι στιγμής.

Ο καθηγητής πολιτικής της υγείας στο LSE Ηλίας Μόσιαλος εξήγησε το ζήτημα ως εξής (4 Δεκεμβρίου):

Δεδομένου πως δεν έχουν διεξαχθεί συγκεκριμένες κλινικές δοκιμές εμβολίου Covid-19 σε έγκυες, δεν υπάρχει ούτε επιστημονική γνώση αλλά ούτε και απόδειξη κινδύνου του εμβολίου στην εγκυμοσύνη. Τα διαθέσιμα δεδομένα δεν υποδεικνύουν ανησυχία για την ασφάλεια ή παρενέργειες των εμβολίων. Όμως, δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία που να προτείνουν τη χρήση των εμβολίων Covid-19 κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, γιατί οι έγκυες δεν συμπεριλήφθηκαν στις κλινικές δοκιμές.

Επιπροσθέτως, αναλύοντας επί της ουσίας τον ισχυρισμό ότι το εμβόλιο μπορεί να προκαλέσει ανοσοαπόκριση απέναντι στη συγκυτίνη, και κατ’ επέκταση στο σχηματισμό του πλακούντα, την εγκυμοσύνη και εν τέλει τη γονιμότητα, ειδικοί επιστήμονες εξηγούν γιατί δεν έχει πραγματική βάση.

Όπως σημείωσε στο πρακτορείο AFP η επίκουρη καθηγήτρια μικροβιολογίας στο York University,  Dasantila Golemi-Kotra, «το εμβόλιο με βάση το αγγελιαφόρο RNA (mRNA) λειτουργεί προμηθεύοντας τον οργανισμό με ένα δομικό μόριο, όπως το mRNA, που λέει στα ανθρώπινα κύτταρα πώς να συνθέσουν τη διαβόητη πρωτεΐνη ακίδα». Διαφέρει σε αυτό από τα συνήθη εμβόλια, στο ότι, δηλαδή, αντί να αντιμετωπίσει το ανοσοποιητικό μας σύστημα ένα μέρος του ιού ή ιό σε εξασθενημένη ή ανενεργή μορφή, δίνει το «σχέδιο» ενός τμήματός του (την πρωτεΐνη-ακίδα) που το σώμα μπορεί πλέον να αναγνωρίσει και να καταπολεμήσει όταν έρθει αντιμέτωπο αργότερα.

«Η ανησυχία για την πιθανότητα τα αντισώματα εναντίον της πρωτεΐνης-ακίδας να επιτίθενται στην πρωτεΐνη του πλακούντα συγκυτίνη-1 επειδή μοιράζονται μια πολύ περιοσισμένη σειρά αμινοξέων με την πρωτεΐνη-ακίδα, είναι πολύ μικρή», ανέφερε. Το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να «αναγνωρίζει μια επιφάνεια της πρωτεΐνης-στόχου, που σπάνια περιορίζεται σε μία τόσο σύντομη σειρά αμινοξέων».

Η συντονίστρια σπουδών στο Vanderbilt University, Sanjay Mishra, συμφώνησε με τα παραπάνω και ανέφερε πως «αμέτρητες δημοσιεύσεις έχουν δείξει πως η λοίμωξη με τον SARS-CoV-2 επάγει την ανάπτυξη αντισωμάτων εναντίον της πρωτεΐνης ακίδας. Επομένως, μπορεί με ασφάλεια να υποστηριχθεί ότι ο εμβολιασμός με την πρωτεΐνη ακίδα θα οδηγήσει στην ανάπτυξη αντισωμάτων μόνο εναντίον αυτή της πρωτεΐνης-στόχου και τίποτε άλλο».

Η Annette Beck-Sickinger, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας, ανέφερε στο AFP πως «εάν αυτός ο ισχυρισμός με την συγκυτίνη ήταν αληθής, κάθε γυναίκα που προηγουμένως θα έχει προσβληθεί από Covid-19 θα ήταν εν συνεχεία στείρα, αλλά δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο».

Εκπρόσωπος της Pfizer, ονόματι Dervila Keane, επίσης δήλωσε ότι «δεν υπάρχουν καθόλου στοιχεία που να υποδεικνύουν πως το υποψήφιο εμβόλιο των Pfizer/BioNTech προκαλεί στειρότητα. Λέγεται ανακριβώς ότι τα εμβόλια θα προκαλέσουν πρόβλημα γονιμότητας λόγω μιας πολύ στενής ακολουθίας αμινοξέων στην πρωτεΐνη-ακίδα που μοιράζεται με την πρωτεΐνη του πλακούντα, συγκυτίνη-1. Ωστόσο, η ακολουθία είναι πολύ σύντομη – μόνο 4 κοινά αμινοξέα – για να δώσει εύλογα αυτοανοσία. Επίσης, μια στατιστική σύγκριση των αποτελεσμάτων εγκυμοσύνης με ή χωρίς παρεμπίπτουσα μόλυνση από SARS-CoV-2 δεν δείχνει καμία διαφορά».

Αναλυτικότερος στο θέμα είναι ο ανοσολόγος Andrew Croxford, που προχώρησε σε εκτενή σειρά δημοσιεύσεων στο Twitter:

Όπως χαρακτηριστικά σημειώνει για τη σύγκριση του γονιδιώματος της πρωτεΐνης συγκυτίνη-1 με της πρωτεΐνης-ακίδας του SARS-CoV-2, «η ανησυχία [του Yeardon] είναι πιθανή διασταυρούμενη αντιδραστικότητα [των παρακάτω αμινοξέων]. Αυτό δεν μου φαίνεται πρόβλημα».

Εν συνεχεία, παραθέτει ανάλογα παραδείγματα σύγκρισης και εντοπισμού ορισμένων λίγων κοινών αμινοξέων της πρωτεΐνης-ακίδας με άλλες συνήθεις ή ειδικές πρωτεΐνες του ανθρώπινου οργανισμού, όπως την ακτίνη [σύγκριση], την αιμογλοβίνη [σύγκριση] και το κολλαγόνο [σύγκριση].

Και συνεχίζει:

«Μπορείτε να το κάνετε αυτό όλη την ημέρα. Μια πρωτεϊνική αλληλουχία 1273 αμινοξέων (όπως η πρωτεΐνη από τον SARS-CoV-2) αναμενόμενα θα ευθυγραμμιστεί με μια άλλη σε αυτόν τον βαθμό με μεγάλη πιθανότητα, ξανά και ξανά, σε όλο το πρωτέομά μας και σε όλα τα είδη. Εάν το ανοσοποιητικό μας σύστημα δεν μπορούσε να διακρίνει μεταξύ πρωτεϊνών με αυτό το λεπτό επίπεδο ομολογίας, θα αρρωσταίναμε λίγο μετά τη γέννηση από συστηματική αυτοανοσία που προκαλείται από μόλυνση. Μεγάλα τμήματα του πρωτεώματός μας θα ευθυγραμμιστούν σε αυτόν τον βαθμό με αμέτρητες μικροβιακές πρωτεΐνες. Έχουμε επίσης μηχανισμούς (κεντρική ανοχή) για να το αποτρέψουμε. Οι υποδοχείς T- και B-κυττάρων «επιλέγονται αρνητικά» για τη διαγραφή πιθανώς αυτοδραστικών λεμφοκυττάρων.

Εάν αυτά τα εμβόλια επρόκειτο να προκαλέσουν αυτοάνοσες αντιδράσεις κατά της ακτίνης, της αιμοσφαιρίνης και του κολλαγόνου, θα το είχαμε δει στις δοκιμές, και η γονιμότητα θα ήταν το τελευταίο που θα μας απασχολούσε. Θα βρείτε ακόμη υψηλότερους βαθμούς ομολογίας σε εκατοντάδες, ίσως χιλιάδες πρωτεΐνες.

Η μόλυνση με SARS-CoV-2 προκαλεί κυτταρική και χυμική (T &B) αποκρίσεις κατά της πρωτεΐνης-ακίδας. Η ΦΥΣΙΚΗ λοίμωξη το κάνει αυτό. Το εμβόλιο το κάνει αυτό. [πηγή]»

Ο καθηγητής γενετικής στο Πανεπιστήμιο UCL, Francois Balloux έχει σχολιάσει τα εξής: «Πιστεύω ότι οι πολύ περιορισμένες περιοχές ομολογίας μεταξύ πρωτεΐνης ακίδας του SARS-CoV-2 και της Syn1 είναι πολύ στενές/ατελείς για να αποτελούν λόγο ανησυχίας. Τουλάχιστον ~≥ 8-10 γειτονικά ταιριαστά αμινοξέα, ή ~≥ 12-15 αμινοξέα με ~≥ 66% ομολογία απαιτούνται για διασταυρούμενη ανοσία (Abs, CD8 + και CD4 +). Καμία περιοχή [γονιδιώματος] δεν πληροί τις προϋποθέσεις».

Αν και οι περιπτώσεις Covid-19 φαίνεται να είναι πιο σοβαρές σε έγκυες γυναίκες, δεν φαίνεται να υπάρχουν ενδείξεις ότι η νόσος προκαλεί απώλεια κύησης ή δυσκολία να μείνουν έγκυες αργότερα. [πηγή 1] [πηγή 2] [πηγή 3][πηγή 4]

Εν ολίγοις, η πρωτεΐνη-ακίδα του SARS-CoV-2 πράγματι μοιράζεται μια σειρά αμινοξέων με τη συγκυτίνη-1, όμως πρόκειται για πολύ μικρή, και όχι μεγαλύτερη απ’ όσο μπορεί κανείς να συναντήσει σε άλλες γνωστές πρωτεΐνες του ανθρώπινου οργανισμού. Δεν έχουν παρατηρηθεί τέτοιοι κίνδυνοι στην εγκυμοσύνη (και κατ’ επέκταση στη γονιμότητα) κατά την ίδια τη μόλυνση με τον ιό, που θα προκαλούσε εν πολλοίς την ίδια ανταπόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος απέναντι στην πρωτεΐνη ακίδα του κορωνοϊού. Δεν υπάρχουν στοιχεία που να καταδεικνύουν τέτοιον κίνδυνο αυτοανοσίας.

Συμπέρασμα

Με βάση όλα τα διαθέσιμα δεδομένα δεν υπάρχουν στοιχεία που να επιβεβαιώνουν τον ισχυρισμό πως «το εμβόλιο των Pfizer/BioNTech προκαλεί στειρότητα».

Το ζήτημα της ασφάλειας του εν λόγω εμβολίου στις εγκύους γυναίκες δεν έχει επί του παρόντος μελετηθεί επαρκώς, και προληπτικά συστήνεται να αποφευχθεί ο εμβολιασμός των εγκύων έως ότου υπάρχουν νεότερες πληροφορίες από μελέτες.

Ένας πρώην επικεφαλής έρευνας στην Pfizer, και όχι νυν, εξέφρασε πράγματι αμφιβολίες για τις πιθανές επιπτώσεις του εμβολίου αυτού στην εγκυμοσύνη και τη γονιμότητα, δεν υιοθέτησε, ωστόσο, αυτόν τον ισχυρισμό περί στειρότητας με τη βεβαιότητα που παρουσιάζεται.

Σε κάθε περίπτωση, η αναφερόμενη ως πιθανόν επικίνδυνη λειτουργία του εμβολίου, μέσω παραγωγής αντισωμάτων που μπορεί να επιτίθενται στη χρήσιμη για τον πλακούντα «συγκυτίνη-1», δεν υποστηρίζεται από τα διαθέσιμα δεδομένα και δεν έχει πραγματικά βάση, σύμφωνα με ειδικούς επιστήμονες.

Διαβάστε επίσης:

Όχι, ΔΕΝ υπάρχουν στοιχεία ότι το εμβόλιο των Pfizer-BioNTech προκαλεί στειρότητα