Όχι, τα αντιβιοτικά ΔΕΝ μπορούν να λύσουν το πρόβλημα της πανδημίας

Μεγάλη απήχηση γνώρισε δημοσίευμα, σύμφωνα με το οποίο δε θα χρειάζονταν νοσηλείες ασθενών με κορωνοϊό, αν τους παρέχονταν έγκαιρα αντιβιοτικά φάρμακα. Ωστόσο οι υπό εξέταση ισχυρισμοί συνιστούν παραπληροφόρηση.

Το είδαμε στα antilogoshanion.blogspot.com, pronews.gr, nikosxeiladakis.gr, triklopodia.gr, kanenazori.com, attikanea.info, amazonios.net κ.α.

Επίσης, οι ισχυρισμοί του δημοσιεύματος αναπαράχθηκαν σε ραδιοφωνική συνέντευξη του Focus FM στις 10-2-2021, από τρίτο πρόσωπο (ολόκληρη η συνέντευξη εδώ):

Η συνέντευξη αυτή κοινοποιήθηκε και από το βουλευτή Κυριάκο Βελόπουλο:

Ακολούθησε η εμφάνιση του συντάκτη του κειμένου, Γιώργου Καρυστινού, στο Focus FM στις 17-2-2021:

Σε αυτήν τη συνέντευξη, μετέφερε τους ίδιους ισχυρισμούς με το επίμαχο κείμενο, και αναπαρήγαγε επίσης ισχυρισμούς κατά της χρήσης μασκών με τους οποίους έχουμε ασχοληθεί σε προηγούμενα άρθρα μας, και έπειτα περί των θεωρούμενων κινδύνων χρήσης των εμβολίων κατά του κορωνοϊού, τους οποίους έχουμε επίσης εξετάσει. Στο παρόν άρθρο, θα ασχοληθούμε με τους ισχυρισμούς υπέρ της αναγκαιότητας γενικευμένης χρήσης αντιβιοτικών σε ασθενείς με COVID-19.

Τι ισχύει

Θα εξετάσουμε τους ισχυρισμούς του κειμένου με τη σειρά:

Με το θέμα του covid έχει γίνει το εξής: Η συγκεκριμένη ομάδα ιών τύπου corona (ΔΕΝ είναι 1 ιός, αλλά ομάδα, κάτι σαν να λέμε αιλουροειδή) υπάρχουν στη γη εδώ και εκατομμύρια χρόνια και προκαλούν λοιμώξεις αναπνευστικού. Κάθε χρόνο μεταλλάσσονται, αφού τα προηγούμενα στελέχη έχουν ήδη προκαλέσει την παραγωγή αντισωμάτων σε πάρα πολύ μεγάλο ποσοστό πληθυσμού κι αν δεν μεταλλαχθούν ώστε να μπορούν να ξαναπροσβάλλουν, απλά θα εξαφανιστούν από τη γη γιατί ο γενικός πληθυσμός που έχει αναπτύξει αντισώματα δεν μπορεί να ξαναπροσβληθεί, ώστε να αναπαραχθεί ο ιός (δηλ πρακτικά η ετήσια μετάλλαξή τους είναι μέθοδος επιβίωσής τους).

Ισχύει ότι οι κορωνοϊοί μεταλλάσσονται διαρκώς και έτσι καταφέρνουν να επιβιώνουν. [πηγή]

Οι ιοί προσβάλλουν μόνο ένα είδος κυττάρων ο καθένας, όχι πολλά είδη κυττάρων, έχουν δηλαδή “εξειδίκευση”.

Όταν εισβάλλουν, ρίχνουν το ανοσοποιητικό (ειδικά τα λευκά αιμοσφαίρια), όπως ξέρουμε από φοιτητές (θα θυμάσαι ότι αν σε γενική αίματος είναι λίγο χαμηλά τα λευκά, ο ιατρός ρωτάει: μήπως πέρασες γρίππη τελευταία?).

Προκαλούν όμως ήπια ως ηπιο-μέτρια συμπτώματα. Όμως το ότι ρίχνουν το ανοσοποιητικό (λευκά), δίνει συχνά την ευκαιρία σε μικρόβια (εδώ: συχνότερα στο μυκόπλασμα) να εισβάλλουν και να προκαλέσουν μικροβιακή πνευμονία (το μυκόπλασμα προκαλεί την λεγόμενη άτυπη πνευμονία). Η κομπίνα που έχει στηθεί είναι ότι τα χαρακτηριστικά της επιλοίμωξης με μικρόβια και ειδικά από μυκόπλασμα τα πλασσάρουν ότι δήθεν είναι του ιού ενώ ΔΕΝ είναι του ιού, αλλά των μικροβιακών επιλοιμώξεων (με πιο χαρακτηριστικές αυτές από μυκοπλάσμα)!

Τα μικρόβια μπορούν να προσβάλλουν πολλά όργανα, όχι οι ιοί! Ομοίως και να προκαλέσουν αιμορραγικά ή θρομβωτικά φαινόμενα, έκκριση κυτοκίνης κλπ, απότοκα υπερβολικής γενικευμένης αντίδρασης του ανοσοποιητικού (ενδεχομένως λόγω και “πανικού” του ανοσοποιητικού, αφού ενστικτωδώς το σώμα αντιλαμβάνεται ότι έχει προσβληθεί από πολύ ισχυρότερο λοιμογόνο αίτιο σε σχέση με ιό).

Καταρχάς, παρατηρούμε τον ανακριβή διαχωρισμό μικροοργανισμών που κάνει το δημοσίευμα σε «ιούς» και «μικρόβια». Μικρόβια ονομάζονται όλοι οι μικροοργανισμοί μικρότεροι του 0.1 χιλιοστού, συνεπώς και οι ιοί, και παθογόνα μικρόβια ονομάζονται αυτά που προκαλούν ασθένειες. Τα παθογόνα χωρίζονται σε 5 βασικές κατηγορίες: ιούς, βακτήρια, μύκητες, πρωτόζωα και παρασιτικά σκουλήκια. Έτσι, στο εν λόγω δημοσίευμα, στην πραγματικότητα αντιδιαστέλλονται οι κατηγορίες παθογόνων μικροβίων των ιών και των βακτηρίων.

Έπειτα, είναι λανθασμένοι οι ισχυρισμοί ότι «οι ιοί προσβάλουν μόνο ένα είδος κυττάρων ο καθένας» και ότι «τα μικρόβια μπορούν να προσβάλλουν πολλά όργανα, όχι οι ιοί». Ο κάθε ιός εξειδικεύεται σε έναν ή περισσότερους υποδοχείς, τους οποίους χρησιμοποιεί ώστε να εισέλθει στα κύτταρα που προσπαθεί να καταβάλει. Ίδιοι υποδοχείς συχνά βρίσκονται σε διαφορετικά είδη κυττάρων και οργάνων. [πηγή]

Όσον αφορά το νέο κορωνοϊό SARS-CoV-2, χρησιμοποιεί κατά κύριο λόγο τους υποδοχείς ACE2 ώστε να εισέλθει στα ανθρώπινα κύτταρα. Αυτοί οι υποδοχείς έχουν εντοπιστεί σε πολλά διαφορετικά όργανα του ανθρώπινου σώματος, και αντίστοιχα και ο κορωνοϊός σε μολυσμένα άτομα. Παρακάτω μπορούμε να δούμε τα σχετικά ευρήματα συστηματικής βιβλιογραφικής ανασκόπησης που δημοσιεύτηκε τον Οκτώβριο του 2020· η πρώτη εικόνα καταγράφει την παρουσία του ιού στο ανθρώπινο σώμα και η δεύτερη την παρουσία των υποδοχέων ACE2 (πιο έντονα χρώματα υποδηλώνουν μεγαλύτερη συχνότητα):

Σειρά μελετών έχει επίσης τεκμηριώσει ότι, εκτός του αναπνευστικού συστήματος, η COVID-19 συχνά προκαλεί χρόνια ζημιά στο καρδιαγγειακό, νεφρικό και νευρικό σύστημα, μεταξύ άλλων.

Έτσι, ο ισχυρισμός του κειμένου ότι «οι ιοί προκαλούν ήπια ως-μέτρια συμπτώματα» είναι ανακριβής. Αυτό καθίσταται σαφές και από τους τεκμηριωμένους μηχανισμούς παθογένεσης ιών όπως ο MERS-CoV, ο Nipah, και ο Ebola, που σκοτώνουν από το 30% μέχρι και πάνω από το 85% των καταγεγραμμένων κρουσμάτων τους.

Ενώ υπάρχουν μηχανισμοί των ιών που διευκολύνουν τη μετέπειτα λοίμωξη με κάποιο βακτήριο, δεν συνεπάγεται άμεσα ότι αυτές οι δευτερογενείς μολύνσεις είναι συχνές ή ότι συνιστούν το βασικό πρόβλημα. Παρακάτω θα εξετάσουμε τα διαθέσιμα σχετικά δεδομένα σε πραγματικές συνθήκες.

Τα μικρόβια όμως, χτυπιούνται με αντιβιοτικά. Πλασσάροντας ότι δήθεν τα συμπτώματα επιλοίμωξης (με ξαφνική επιδείνωση κλινικής εικόνας με δύσπνοια-πτώση κορεσμού) είναι του ιού, ΑΠΟΤΡΕΠΟΥΝ τον κόσμο να πάρει αντιβιοτικά, με αποτέλεσμα τα μικρόβια και ειδικά το μυκόπλασμα που είναι πολύ επιθετικό, να αφήνονται ανεξέλεγκτα να δρουν! Κάπως έτσι καταλήγουν οι ασθενείς σε διασωληνώσεις η/και θανάτους!

Τι πρέπει να γίνει, είναι πολύ απλό:

Αντιβιοτικά με ΕΝΑΡΞΗ συμπτωμάτων:

Co-amoxiclav (Augmentin) 1gr ανά 12ωρο για 7-8 μέρες ΚΑΙ Azithromycin (Zithromax) 500mg 1 φορά τη μέρα για 5-7 μέρες (λαμβάνονται και τα δύο αντιβιοτικά ταυτόχρονα).

Επί αλλεργίας στο Augmentin, δίδεται clarithromycin 500 mg ανά 12ωρο για 5-7 μέρες.
Επί επιδείνωσης με δύσπνοια-πτώση κορεσμού: stop τα ανωτέρω και έναρξη moxifloxacin (avelox) 400mg 1 φορά ημερησίως για 5-7 μέρες (πολύ πιο αποτελεσματικό).

Στην πραγματικότητα, από την αρχή της πανδημίας γινόταν εκτεταμένη χρήση αντιβιοτικών. Τρεις μεταναλύσεις που εξέτασαν τα σχετικά διεθνή δεδομένα μέχρι και τον Ιούνιο του 2020, κατέληξαν σε πολύ παρόμοια αποτελέσματα. Eνώ επιβεβαιώθηκε ότι περίπου το 7% των ασθενών με COVID-19 παρουσίαζε συλλοίμωξη με κάποιο βακτήριο, περίπου στο 74% είχαν χορηγηθεί αντιβιοτικά. Οι συγγραφείς κατέληξαν ομόφωνα στο συμπέρασμα ότι η γενικευμένη χρήση αντιβιοτικών δεν δικαιολογούνταν. [πηγή 1][πηγή 2][πηγή 3]

Αντίστοιχα ήταν τα συμπεράσματα και σε μετέπειτα μεγάλες μελέτες από το Λονδίνο, το Μίσιγκαν, τη Νέα Υόρκη και το Μπρονξ. Όπως δήλωσε η λοιμωξιολόγος Priya Nori που συμμετείχε στην τελευταία μελέτη, το βασικό συμπέρασμα ήταν ότι η παροχή αντιβιοτικών σε ασθενείς με COVID-19, εξαρχής ή με βάση και μόνο την εξωτερική κλινική τους εικόνα, κατά κανόνα δεν βοηθούσε, καθώς οι περισσότεροι δεν παρουσίαζαν συλλοιμώξεις. Δήλωσε, επίσης, ότι υπήρχαν σχετικοί κίνδυνοι παρενεργειών για τους ασθενείς, καθώς ορισμένα αντιβιοτικά μπορούν να επιταχύνουν τη νεφρική ανεπάρκεια του ασθενή, να προκαλέσουν φλεγμονή του ήπατος ή εξανθήματα.

Οι πρώτες μελέτες που έχουν εξετάσει την επίπτωση των αντιβιοτικών σε ασθενείς με COVID-19, δεν έχουν καταγράψει ουσιαστική προσφορά.

Η πρώτη σχετική μελέτη εξέτασε την πορεία 48 ασθενών με παρόμοια χαρακτηριστικά, οι οποίοι τελικά κατέληξαν στη ΜΕΘ, με τους μισούς να έχουν λάβει αντιβιοτικά εκ των προτέρων. Δεν καταγράφηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές στη θνητότητα ούτε στη λοίμωξή τους με βακτήρια κατά την παραμονή τους στο νοσοκομείο. Η δεύτερη μελέτη εξέτασε 222 ασθενείς, και μπόρεσε να φτάσει σε πιο ασφαλή συμπεράσματα εκτελώντας πολυμεταβλητή ανάλυση· και αυτή η μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η χρήση αντιβιοτικών δεν σχετίζονταν με το κλινικό αποτέλεσμα των ασθενών. Τέλος, η μέχρι στιγμής μεγαλύτερη μελέτη σχετικής χρήσης αντιβιοτικών στις ΗΠΑ με περίπου 5 χιλιάδες ασθενείς, κατέληξε μεταξύ άλλων στο συμπέρασμα ότι οι περισσότεροι γιατροί που χορηγούσαν αντιβιοτικά, ανακαλούσαν τη χορήγησή τους εντός λίγων ημερών, πιθανότατα επειδή αντιλαμβάνονταν ότι αυτά δεν βελτίωναν την κλινική κατάσταση των ασθενών τους.

Τα μόνα προβλήματα ωστόσο δεν είναι η αμφισβητούμενη χρησιμότητα των αντιβιοτικών σε ασθενείς με COVID-19 και οι παρενέργειες που αυτοί πιθανόν να αντιμετωπίσουν. Σειρά επιστολών από ομάδες ειδικών επιστημόνων, οι οποίες δημοσιεύονται τους τελευταίους μήνες σε ιατρικά περιοδικά, εφιστούν την προσοχή σε έναν ευρύτερο κίνδυνο, την αντιμικροβιακή αντοχή που χτίζεται από την αλόγιστη χρήση αντιβιοτικών. [πηγή 1][πηγή 2][πηγή 3][πηγή 4][πηγή 5][πηγή 6][πηγή 7][πηγή 8]

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει ανακηρύξει την αντιμικροβιακή αντοχή μία από τις 10 μεγαλύτερες απειλές προς τη δημόσια υγεία της ανθρωπότητας, και εκτιμά ότι αν δεν αναπτυχθούν νέες φαρμακευτικές αγωγές, η αντοχή αυτή θα μπορούσε να ευθύνεται για 10 εκατομμύρια θανάτους ετησίως μέχρι το 2050. Παράλληλα, μεταξύ 2014 και 2020, ο αριθμός των μεγάλων φαρμακευτικών εταιρειών που ανέπτυσσε νέα αντιβιοτικά μειώθηκε από 8 σε 2. Έτσι, υπάρχουν βάσιμες φοβίες ότι η αντιμικροβιακή αντοχή θα μπορούσε να προκαλέσει την επόμενη πανδημία.

Από τα παραπάνω, καθίσταται σαφές το γιατί οι καθιερωμένες οδηγίες στη βιβλιογραφία, μεταξύ άλλων από τον Ολλανδικό θεσμό υγείας για τη χρήση αντιβιοτικών (SWAB) και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (σελ. 25), κάνουν λόγο για όσο το δυνατόν περιορισμένη, αιτιολογημένη και όχι προληπτική χρήση αντιβιοτικών κατά την πανδημία του κορωνοϊού, αντίθετα με τις προτροπές του δημοσιεύματος.

Υπ’όψιν ότι η υδροξυχλωροκίνη που “διαφημίστηκε”, εκτός ότι έχει σοβαρές παρενέργειες (περαιτέρω μείωση λευκών αιμοσφαιρίων και πρόκληση παράτασης διαστήματος QT στο καρδιογράφημα-προκαλεί κοιλιακές ταχυκαρδίες που συχνά είναι θανατηφόρες) και δεν προσφέρει τίποτα, αν ληφθεί απαγορεύεται ο ασθενής να πάρει avelox (το πολύ δραστικό αντιβιοτικό)! Πρέπει να διακοπεί η υδροξυχλωροκίνη για 2-3 μέρες και μετά μπορεί να δοθεί avelox (που θα είναι πολύ αργά, αφού τα μικρόβια και ειδικά το μυκόπλασμα, θα αφεθούν να δρουν ανεξέλεγκτα αυτές τις επιπλέον 2-3 μέρες, με καταστροφικές συνέπειες).
Βοηθητική επίσης των συμπτωμάτων επί μικροβιακής επιλοίμωξης είναι και η χορήγηση κορτιζόνης.

Όντως η χρήση της υδροξυχλωροκίνης κατά της COVID-19 δεν υποστηρίζεται από τις κλινικές μελέτες, και η χορήγησή της μαζί με το αντιβιοτικό Avelox (δραστική ουσία moxifloxacin) θεωρείται επικίνδυνη.

Όμως, η σύσταση του δημοσιεύματος για γενικευμένη χορήγηση κορτιζόνης είναι προβληματική. Ο θεσμός υγείας NHS του Ηνωμένου Βασιλείου αναφέρει ότι η κορτιζόνη συνταγογραφείται όταν κρίνεται ότι τα οφέλη υπερέχουν των ρίσκων, καθώς μπορεί να προκαλέσει αρκετές παρενέργειες.

Όσον αφορά τη χρήση κορτιζόνης σε ασθενείς με COVID-19, σε σχετική μετανάλυση έχει διαπιστωθεί η χρησιμότητά της στη μείωση της θνητότητας, αλλά οι μελέτες αφορούσαν μόνο βαριά ασθενείς, δηλαδή άτομα που χρειάζονταν αναπνευστική υποστήριξη.

Ο Dr Bryan McVerry, ένας από τους ερευνητές στις εν λόγω μελέτες, εξηγεί ότι τα στεροειδή φάρμακα όπως η κορτιζόνη, φαίνεται να είναι σε θέση να «ηρεμούν» το ανοσοποιητικό σύστημα όταν αυτό παρουσιάζει έντονη δραστηριότητα λόγω βαριάς COVID-19, και το ανοσοποιητικό τελικά κάνει ζημιά στον ασθενή. Επομένως, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δεν συστήνει τη χρήση στεροειδών σε περιπτώσεις ήπιας COVID-19, καθώς ο ασθενής μπορεί να μην έχει υπερ-δραστήριο ανοσοποιητικό σύστημα και συνεπώς να μην έχει όφελος από το φάρμακο, αλλά να ρισκάρει παρενέργειες όπως λοίμωξη με άλλα μικρόβια, υπεργλυκαιμία, μυϊκή αδυναμία ή γαστρεντερική αιμορραγία. Αντίστοιχη είναι και η σύσταση θεσμών υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου και των ΗΠΑ.

Συνεπώς, αντίθετα με τις προτροπές του δημοσιεύματος, η χορήγηση κορτιζόνης σε ασθενείς με COVID-19 πρέπει να γίνεται προσεκτικά και έπειτα από σύσταση ειδικού ιατρού, που λαμβάνει όλους τους σχετικούς παράγοντες υπόψη.

Υπ’όψιν ότι δεν χρειάζεται νοσηλεία, υπό την προϋπόθεση ότι τα αντιβιοτικά θα ξεκινήσουν ΕΓΚΑΙΡΑ και όχι καθυστερημένα! Γι’αυτό από 1/9/20 αυστηροποίησαν τη συνταγογράφησή τους με κριτήρια (ακτινογραφία θώρακος+ εξετάσεις αίματος+καλλιέργειες αίματος), που για να πληρούνται, ο ασθενής πρέπει να πάει νοσοκομείο να τα κάνει ή σε μεγάλο διαγνωστικό κέντρο, όπου όμως λόγω συμπτωμάτων ΔΕΝ θα του τα κάνουν, γιατί θα του πουν να πάει σπίτι του και να μείνει εκεί βάσει (αθλίων) οδηγιών του ΕΟΔΥ και να έρθει μόνο όταν εμφανίσει δύσπνοια (δηλ όταν πλέον θα έχει καταρρεύσει το αναπνευστικό από μικροβιακή επιλοίμωξη!).

Κάπως έτσι “πέτυχαν” την αύξηση των σοβαρώς επιδεινούμενων ασθενών αυτό το Φθινόπωρο-Χειμώνα. Κατά τη γνώμη μου πρόκειται για ένα ακόμα έγκλημά τους (στα τόσα που έχουν διαπράξει ήδη).

Όπως είδαμε και παραπάνω, ο ισχυρισμός ότι με πρώιμη χρήση αντιβιοτικών θα αποφεύγονταν οι νοσηλείες στους ασθενείς με COVID-19, είναι ψευδής.

Το δημοσίευμα ισχυρίζεται επίσης, αβάσιμα, πως ο ελληνικός κανονισμός αυστηροποίησης χορήγησης αντιβιοτικών, που τέθηκε σε εφαρμογή από το Σεπτέμβρη του 2020, συνιστούσε μέρος κάποιας συνωμοσίας, με σκοπό την αύξηση των θυμάτων της πανδημίας (υπενθυμίζουμε και την πρώτη φράση του δημοσιεύματος: «Υπάρχει σκοπούμενος δόλος και απάτη πίσω από το covidbusiness»).

Στην πραγματικότητα, δεν υφίσταται καμιά συνωμοσία. Όπως είδαμε και παραπάνω, η αντιμικροβιακή αντοχή συνιστά ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα δημόσιας υγείας, και η σπουδαιότητά του προβλήματος αυτού είχε αναγνωριστεί με δημοσίευση επιστημονικής ομάδας του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ήδη από το 1983, και μετέπειτα με ψήφισμά του το 1998.

Στην Ελλάδα, ενδεικτικά, βρίσκουμε αναφορές στο ζήτημα της αντιμικροβιακής αντοχής από το 2008 στο Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Πρόληψη των Μεταδοτικών Νοσημάτων, από το 2011 σε Ενημερωτικό Δελτίο του ΚΕΕΛΠΝΟ, από το 2015 σε ενημερωτικό φυλλάδιο του ΚΕΕΛΠΝΟ, και από το 2019 σε ψηφιακή ενημέρωση του ΕΟΔΥ, πλέον, στο πλαίσιο ευρωπαϊκής και διεθνούς καμπάνιας.

Στο ίδιο πλαίσιο διεθνούς κινητοποίησης περιορισμού της αλόγιστης χρήσης αντιβιοτικών, η χώρα μας με το νόμο 4764/2020, άρθρο 18, θεσμοθέτησε την υποχρεωτική (εκτός εξαιρετικών περιστάσεων) συνταγογράφηση αντιβιοτικών ηλεκτρονικά, «με αναφορά της συγκεκριμένης νόσου για την οποία κρίνεται αναγκαία η χορήγηση του συγκεκριμένου αντιβιοτικού, σύμφωνα με τις εγκεκριμένες ενδείξεις του, τη δοσολογία, την ποσότητα και τη διάρκεια της θεραπείας, όπως ορίζονται στην άδεια κυκλοφορίας του».

Ο ΕΟΔΥ, σε δελτίο τύπου του στις 18 Νομεβρίου 2020 (παγκόσμια εβδομάδα ορθολογικής χρήσης των αντιβιοτικών), εξήγησε μεταξύ άλλων:

Η κατανάλωση των αντιβιοτικών αποτελεί τον βασικό παράγοντα που οδηγεί την εξέλιξη της μικροβιακής αντοχής στην κοινότητα και στα νοσοκομεία. Η μείωση της κατανάλωσης των αντιβιοτικών και η ορθολογική χρήση τους είναι το σημαντικότερο μέτρο για τον περιορισμό των λοιμώξεων από ανθεκτικά βακτήρια. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα δεδομένα του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πρόληψης και Ελέγχου-ECDC, η χώρα μας παραμένει σταθερά πρώτη στην κατανάλωση των αντιβιοτικών ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ στην κοινότητα, για το 2019 και υψηλότερα από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο (32.4 vs 18.0 DDD/1000 κατοίκους/ημέρα αντίστοιχα). Ενώ, όσον αφορά τη κατανάλωση των αντιβιοτικών στα νοσοκομεία, η χώρα μας είναι 13η με μικρότερη κατανάλωση από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο (1.68 vs 1.77 DDD/1000 κατοίκου/ημέρα).Το σημαντικότερο όμως από όλα είναι ότι καταναλώνουμε περισσότερο από κάθε ευρωπαϊκή χώρα αντιβιοτικά ευρέος φάσματος ωθώντας την εξέλιξη της μικροβιακής αντοχής τόσο στο νοσοκομειακό όσο και στο εξωνοσοκομειακό περιβάλλον σε υψηλά επίπεδα.

Το 2020 μια νέα νομοθετική ρύθμιση στη χώρα μας ενισχύει το πλαίσιο απαγόρευσης της προμήθειας αντιβιοτικών από τα φαρμακεία χωρίς ιατρική συνταγή, αποσκοπώντας στο να περιορίσει σημαντικά ένα φαινόμενο που καθιστούσε για πολλά χρόνια τη χώρα μας ανάμεσα στις ευρωπαϊκές  χώρες με τα υψηλότερα ποσοστά πώλησης αντιβιοτικών χωρίς ιατρική συνταγή (OTC). Η κατανόηση από τους πολίτες της σημασίας της συνταγογράφησης της αντιμικροβιακής θεραπείας από το θεράποντα ιατρό είναι μείζονος σημασίας, πρώτιστα για την ασφάλειά της υγείας τους και δευτερευόντως για τον περιορισμό της άσκοπης κατανάλωσής των αντιβιοτικών.

Για κάθε νέο αντιβιοτικό που εισάγεται στην κλινική πράξη σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα αναπτύσσεται μικροβιακή αντοχή που το καθιστά ανενεργό. Τα νέα αντιβιοτικά που βρίσκονται σε φάση κλινικών μελετών είναι ελάχιστα και ο ΠΟΥ δηλώνει ήδη τον κίνδυνο να οδηγηθούμε σε μηδενική παραγωγή νέων φαρμάκων με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την παγκόσμια δημόσια υγεία!

Τέλος, παρατηρούμε ότι ο συντάκτης του κειμένου αναφέρεται ως: «Στρατιωτικός Ιατρός πρώην Επιμελητής Καρδιολογικής Κλινικής 251 Γ.Ν.Αεροπορίας, Γιώργος Καρυστινός». Αξίζει να σημειωθεί ότι στην πραγματικότητα ο συντάκτης είναι πρώην στρατιωτικός ιατρός της Πολεμικής Αεροπορίας (όχι εν ενεργεία στέλεχος των ενόπλων δυνάμεων), καθώς από το 2016 είχε γίνει δεκτή η αίτηση παραίτησής του και είχε τεθεί σε αποστρατεία λόγω παραίτησης.

Συμπέρασμα

Αντίθετα με τους ισχυρισμούς που εντοπίζουμε στα υπό εξέταση δημοσιεύματα, ο νέος κορωνοϊός προσβάλλει πολλά όργανα, συχνά προκαλεί χρόνια ζημιά σε αυτά και δεν απαιτεί καμία συλλοίμωξη για να σκοτώσει ασθενείς. Έπειτα, η γενικευμένη χρήση αντιβιοτικών παρατηρούνταν από την αρχή της πανδημίας σε πολλαπλάσιο βαθμό απ’ ότι η επιβεβαιωμένη βακτηριακή συλλοίμωξη, και δεν υπάρχει ένδειξη ότι αυτή η χρήση βοήθησε τους ασθενείς με COVID-19. Αντίθετα, η χρήση αυτή διακινδυνεύει παρενέργειες ενώ χτίζει αντοχή στα αντιβιοτικά, έναν από τους μεγαλύτερους κινδύνους για τη δημόσια υγεία. Γι’ αυτό το λόγο και οι αρμόδιοι θεσμοί υγείας συστήνουν την περιορισμένη, αιτιολογημένη και όχι προληπτική χρήση αντιβιοτικών. Τέλος, η αυστηροποίηση του ελληνικού κανονισμού συνταγογράφησης αντιβιοτικών δεν έγινε στο πλαίσιο κάποιας συνωμοσίας, αλλά της μακροχρόνιας διεθνούς κινητοποίησης για την αντιμετώπιση της αντιμικροβιακής αντοχής.