Η επιστημονικά εσφαλμένη χρήση δεδομένων από υπηρεσίες φαρμακοεπαγρύπνησης

Από την αρχή της τρέχουσας πανδημίας, εκατοντάδες δημοσιεύματα σε ιστοσελίδες και ιστολόγια, καθώς και αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα, έχουν επιχειρήσει να συσχετίσουν, αυθαίρετα, τα εμβόλια κατά της COVID-19 με σημαντικό αριθμό σοβαρών παρενεργειών και θανάτων, βασιζόμενα σε στοιχεία από βάσεις δεδομένων οργανισμών φαρμακοεπαγρύπνησης όπως το VAERS και η EudraVigilance. Στο παρόν άρθρο θα εξηγήσουμε πώς ακριβώς λειτουργούν οι εν λόγω βάσεις δεδομένων και θα τονίσουμε τα προβλήματα που δημιουργεί η επιφανειακή ανάλυση των δεδομένων που εμπεριέχουν.

Παραδείγματα: pronews.gr, zougla.gr, katohika.gr, makeleio.gr, aetos-apokalipsis.com, orthodoxia-ellhnismos.gr, gegonotstomikroskpio.com

Παραδείγματα αναρτήσεων στα κοινωνικά δίκτυα:

Τι ισχύει

Με το ζήτημα της εξεταζόμενης, ανακριβούς επίκλησης δεδομένων από φορείς φαρμακοεπαγρύπνησης έχουμε ασχοληθεί αρκετές φορές στο πλαίσιο της τρέχουσας πανδημίας σε σχετικά άρθρα μας που μπορείτε να βρείτε εδώ, εδώ, εδώ, εδώ κι εδώ.

Στο σύνολο τους τέτοιου είδους δημοσιεύματα επικαλούνται δεδομένα από την ευρωπαϊκή βάση δεδομένων EudraVigilance ή την ανάλογη αμερικανική βάση δεδομένων VAERS. Σε αυτούς τους φορείς, πολίτες αλλά και επαγγελματίες υγείας μπορούν να καταχωρήσουν αναφορές για παρατηρούμενες παρενέργειες που λαμβάνουν χώρα κατόπιν λήψης ενός φαρμακευτικού σκευάσματος, όπως ένα εμβόλιο. Στην Ελλάδα, μέσω της αντίστοιχης υπηρεσίας “Κίτρινη Κάρτα” του ΕΟΦ, τόσο οι πολίτες όσο και οι επαγγελματίες υγείας μπορούν να καταχωρήσουν πληροφορίες σχετικά με πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες φαρμάκων και εμβολίων.

Αυτές οι βάσεις δεδομένων χρησιμεύουν ως εργαλείο συλλογής πληροφοριών και έγκαιρης αναγνώρισης για πιθανές παρενέργειες που ενδέχεται να σχετίζονται με ένα συγκεκριμένο εμβόλιο. Ωστόσο, οι αναφορές που κατατίθενται σε αυτούς τους φορείς δεν αποτελούν αυτόματη απόδειξη αιτιώδους σχέσης μεταξύ ενός εμβολίου και μιας συγκεκριμένης παρενέργειας. Το γεγονός, δηλαδή, πως κάποια παρενέργεια παρουσιάστηκε μετά τη λήψη ενός φαρμάκου ή μετά τον εμβολιασμό δε σημαίνει απαραίτητα ότι προκλήθηκε από το σκεύασμα. Για να εξακριβωθεί αν υπάρχει όντως αιτιώδης συσχετισμός, κάθε περίπτωση πρέπει να εξετάζεται ξεχωριστά από τις αρμόδιες αρχές.

Αυτή η προειδοποίηση εμφανίζεται στην ιστοσελίδα της EudraVigilance αλλά και στις ιστοσελίδες του αμερικανικού VAERS και του βρετανικού προγράμματος αναφορών Yellow Card:

Αν και είναι πολύ σημαντικές για την παρακολούθηση της ασφάλειας των εμβολίων, οι αναφορές του VAERS από μόνες τους δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να διαπιστωθεί εάν ένα εμβόλιο προκάλεσε ή συνέβαλε σε μια ανεπιθύμητη παρενέργεια ή ασθένεια. Οι αναφορές μπορεί να περιέχουν πληροφορίες που είναι ελλιπείς, ανακριβείς, συμπτωματικές ή μη επαληθεύσιμες. Σε μεγάλο βαθμό, οι αναφορές στη VAERS είναι εθελοντικές, πράγμα που σημαίνει ότι υπόκεινται σε προκαταλήψεις. Αυτό δημιουργεί συγκεκριμένους περιορισμούς στον τρόπο με τον οποίο τα δεδομένα μπορούν να χρησιμοποιηθούν επιστημονικά. Τα δεδομένα από τις αναφορές VAERS θα πρέπει πάντα να ερμηνεύονται έχοντας υπόψη αυτούς τους περιορισμούς.

Είναι πολύ σημαντικό να σημειωθεί ότι μια αναφορά Κίτρινης Κάρτας δε σημαίνει απαραίτητα ότι το εμβόλιο προκάλεσε αυτήν την αντίδραση ή το συμβάν. Ζητάμε να καταγράφονται τυχόν υποψίες, ακόμα κι αν ο καταχωρητής δεν είναι σίγουρος αν προκλήθηκε από το εμβόλιο. […] Πολλές ύποπτες ανεπιθύμητες ενέργειες που αναφέρονται σε μια κίτρινη κάρτα δεν έχουν καμία σχέση με το εμβόλιο ή το φάρμακο και είναι συχνά συμπτωματικό ότι και οι δύο εμφανίστηκαν περίπου την ίδια στιγμή. […] Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό οι ύποπτες ανεπιθύμητες ενέργειες που περιγράφονται σε αυτήν την αναφορά να μην ερμηνεύονται ως αποδεδειγμένες παρενέργειες των εμβολίων COVID-19.

Ο σημαντικότερος περιορισμός των συστημάτων φαρμακοεπαγρύπνησης

Όπως αναφέραμε προηγουμένως, τα συστήματα φαρμακοεπαγρύπνησης παίζουν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στην ανίχνευση πιθανών παρενεργειών από φαρμακευτικά σκευάσματα και εμβόλια, που πιθανώς δεν έχουν παρατηρηθεί στις κλινικές δοκιμές. Εντούτοις, το γεγονός πως ο καθένας μπορεί να καταχωρήσει οτιδήποτε σε αυτά τα συστήματα, γεγονός που οδηγεί σε μεγάλο αριθμό αναφορών, ιδίως κατά τη διάρκεια της τρέχουσας πανδημίας, και η αδυναμία της άμεσης επιστημονικής αξιολόγησης κάθε αναφοράς ξεχωριστά, οδηγούν στη λανθασμένη ερμηνεία των δεδομένων που περιέχουν από άτομα που δεν κατανοούν τους περιορισμούς τους.

Σε μια προσπάθεια να αναδείξει αυτό ακριβώς το πρόβλημα, ο αμερικανός βιολόγος James R. Laidler, εν γνώσει του, κατέθεσε μια αναφορά στο VAERS, στην οποία ισχυρίστηκε πως το εμβόλιο της εποχικής γρίπης τον μετέτρεψε στον χαρακτήρα των κόμικ της Marvel, “Hulk”. O ίδιος εξήγησε το σκεπτικό του και περιέγραψε το αποτέλεσμα της καταχώρησης σε άρθρο του στον επιστημονικό ιστότοπο neurodiversity.com:

Τον Σεπτέμβριο του 2004, μια μελέτη από το Ηνωμένο Βασίλειο έδειξε πως δεν υπάρχει καμία σχέση μεταξύ της έκθεσης σε θειομερσάλη και του αυτισμού. Ταυτόχρονα, μια ανασκόπηση δέκα επιδημιολογικών μελετών για τον αυτισμό και τη θειομερσάλη διαπίστωσε ότι οι λίγες μελέτες που βρήκαν συσχέτιση μεταξύ της έκθεσης σε θειομερσάλη και του αυτισμού είχαν σοβαρά μεθοδολογικά ελαττώματα. Το κυριότερο από αυτά τα ελαττώματα ήταν η χρήση του συστήματος αναφοράς ανεπιθύμητων ενεργειών του εμβολίου (VAERS) ως πηγή δεδομένων.

Το κύριο πρόβλημα με τα δεδομένα του VAERS είναι ότι οι αναφορές μπορούν να καταχωρηθούν σε αυτό από οποιονδήποτε και δεν ελέγχονται τακτικά. Για να το αποδείξω αυτό, πριν από μερικά χρόνια καταχώρησα μια αναφορά, ότι ένα εμβόλιο γρίπης με είχε μετατρέψει στον Hulk. Η αναφορά έγινε αποδεκτή και καταχωρήθηκε στη βάση δεδομένων.

Επειδή η αναφερόμενη ανεπιθύμητη ενέργεια ήταν τόσο… ασυνήθιστη, ένας εκπρόσωπος της VAERS επικοινώνησε μαζί μου. Μετά από συζήτηση για τη βάση δεδομένων VAERS και τους περιορισμούς της, ζήτησαν την άδειά μου για να διαγράψουν την καταχώρηση, την οποία και παραχώρησα. Εάν δεν είχα συμφωνήσει, η καταχώρηση θα ήταν ακόμα εκεί, αποδεικνύοντας ότι ο οποιοσδήποτε ισχυρισμός μπορεί να ενταχθεί στη βάση δεδομένων, όσο εξωφρενικός ή απίθανος κι αν είναι.

Τουλάχιστον από το 1998 (και πιθανώς νωρίτερα), κάποιες ομάδες υποστήριξης ατόμων με αυτισμό, με τις καλύτερες προθέσεις, ενθαρρύνουν τους ανθρώπους να αναφέρουν τα παιδιά τους με αυτισμό, δικά τους ή παιδιά με αυτισμό συγγενών και φίλων, στο VAERS, ως τραυματισμούς από εμβόλια που περιέχουν θειομερσάλη. Αυτό έχει «μολύνει» αμετάκλητα τη βάση δεδομένων VAERS με διπλότυπες και ψευδείς αναφορές.

Σε μια προσπάθεια να διαπιστώσουμε πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα, αναζητήσαμε συγκεκριμένες αναφορές που καταχωρήθηκαν τα τελευταία χρόνια στο VAERS. Πολλές από τις εν λόγω αναφορές όχι μόνο δεν φαίνεται να έχουν καμία σχέση με τη λήψη ενός εμβολίου, αλλά καταχωρήθηκαν μήνες έως και χρόνια μετά τον εμβολιασμό. Μπορείτε να δείτε αυτές τις αναφορές μέσω της ιστοσελίδας WONDER του CDC, πατώντας στο κουμπί «VAERS Report Details» και καταχωρώντας στο πεδίο αναζήτησης τον αντίστοιχο κωδικό:

Κάποιες από τις καταχωρήσεις που βρήκαμε ανέφεραν «παρενέργειες» όπως:

• Δηλητηρίαση από αλκοόλ (0177001-1, 0728969-1)
• Αλλεργική αντίδραση σε κορεάτικο φαγητό (0750759-1)
• Μόλυνση από κοριούς (0395236-1)
• Τροφική δηλητηρίαση (0064396-1, 0276685-1)
• Αλλεργική αντίδραση από δηλητηριώδη κισσό (0076747-1, 0054971-1)
• Λιποθυμία από αέρια αμμωνίας (0554432-1)
• Θετικό αποτέλεσμα ΣΜΝ (0338685-1)
• Θετικό αποτέλεσμα ΣΜΝ 28 χρόνια μετά τον εμβολιασμό (0635251-1)
• Κρυοπάγημα (0284528-1, 0445416-1)
• Ηλεκτροπληξία (0362181-1)
• Ηλιακό έγκαυμα (0201542-1, 0398930-1, 0457294-1)
• Κακοποίηση παιδιού (0217544-1)
• Τραύμα από πυροβόλο όπλο (0529681-1, 0591741-1)
• Θάνατος από αυτοκτονία 28 χρόνια μετά τον εμβολιασμό (0637176-1)
• Τροχαίο ατύχημα (0308661-1, 0367379-1)
• Φόνος (0173746-1, 0222119-1)
• Αυτοκτονία με ιστορικό μετατραυματικού συνδρόμου (0169023-1)

Είναι προφανές λοιπόν πως, όπως είπε ο Dr James R. Laidler, τα συστήματα φαρμακοεπαγρύπνησης περιέχουν σημαντικό αριθμό λανθασμένων ή ψευδών καταχωρήσεων. Σχετική μελέτη του νοσοκομείου του Stanford, που ερεύνησε 108 ανεπιθύμητες ενέργειες σε σύνολο 100 αναφορών στο VAERS, έδειξε πως μόνο στο 3% αυτών τεκμηριώθηκε αιτιώδης συσχέτιση με τον εμβολιασμό, και στο 40% αυτών θεωρήθηκε πιθανή μια συσχέτιση με τον εμβολιασμό, οι περιπτώσεις αυτές όμως στη συντριπτική πλειονότητα τους περιελάμβαναν «τοπικές αντιδράσεις, αλλεργικές αντιδράσεις ή συμπτώματα που είναι γνωστό ότι σχετίζονται με το εμβόλιο». Στη πλειονότητα τους, το 53% των αναφορών αποδείχτηκε πως δεν σχετίζεται καθόλου με τον εμβολιασμό. Παρ’ όλα αυτά, τα δεδομένα των παραπάνω βάσεων δεδομένων, κυρίως του VAERS, χρησιμοποιούνται συχνά σε δημοσιεύματα με λανθασμένο τρόπο ώστε να αποδoθεί αυθαίρετα αιτιώδη σχέση μεταξύ εμβολίων και παρενεργειών χωρίς αυτή να είναι τεκμηριωμένη.

Η λανθασμένη χρήση δεδομένων φαρμακοεπαγρύπνησης στο πλαίσιο της τρέχουσας πανδημίας

Δεδομένου ότι είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που έχουμε μαζική χορήγηση ενός φαρμακευτικού σκευάσματος, στην προκειμένη περίπτωση ενός εμβολίου, στο σύνολο του πληθυσμού, είναι αναμενόμενο να υπάρχει υπερκαταγραφή άσχετων παθήσεων και προβλημάτων υγείας στις υπηρεσίες φαρμακοεπαγρύπνησης σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Αυτό συμβαίνει διότι ο αριθμός των ανθρώπων που λαμβάνουν το εν λόγω σκεύασμα είναι πολύ μεγάλος, ενώ παράλληλα δεν υπολογίζεται η αναμενόμενη νοσηρότητα και θνησιμότητα του πληθυσμού.

Σε παλαιότερο άρθρο του στο science.org, ο Derek Lowe, φαρμακευτικός χημικός και αρθρογράφος στο Chemistry World της Royal Society of Chemistry, που ασχολείται με την προκλινική ανακάλυψη φαρμάκων στη φαρμακευτική βιομηχανία, εξηγεί τον τρόπο με τον οποίο αυτά τα δεδομένα μπορούν να παρερμηνευτούν στο εν λόγω πλαίσιο.

Ο Lowe παραθέτει tweet του Dr Robert Wachter, Καθηγητή και Προέδρου του Τμήματος Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο (UCSF), στο οποίο αναφέρει πως μια από τις ανησυχίες του για τα εμβόλια κατά της τρέχουσας πανδημίας είναι η παραπληροφόρηση. Γράφει συγκεκριμένα πως αν εμβολιάσουμε, για παράδειγμα, 10 εκατομμύρια Αμερικανούς, αναπόφευκτα χιλιάδες από αυτούς στους επόμενους μήνες θα αντιμετωπίσουν παθήσεις όπως καρδιακές προσβολές και εγκεφαλικά επεισόδια, θα διαγνωστούν με καρκίνο, ή θα πεθάνουν, βάσει των στατιστικών του μέσου ρίσκου που αντιμετωπίζει ο πληθυσμός των ΗΠΑ για αυτές τις παθήσεις. Καμία από αυτές τις παθήσεις βέβαια δεν θα έχει σχέση με το εμβόλιο.

Βάσει των στατιστικών, στο άρθρο του ο Lowe δίνει το εξής παράδειγμα:

Μιλάμε για τη θεραπεία (σ.σ τον εμβολιασμό) πολύ, πολύ μεγάλων πληθυσμών, που σημαίνει ότι θα δείτε τα συνήθη ποσοστά θνησιμότητας και νοσηρότητας που βλέπετε σε μεγάλα δείγματα. Συγκεκριμένα, αν πάρετε 10 εκατομμύρια ανθρώπους και απλώς κουνήσετε το χέρι σας πέρα ​​δώθε πάνω από τα χέρια τους, τους επόμενους δύο μήνες θα αναμένετε περίπου 4,000 καρδιακές προσβολές, περίπου 4,000 εγκεφαλικά επεισόδια, πάνω από 9,000 νέες διαγνώσεις καρκίνου και περίπου 14,000 από αυτά τα δέκα εκατομμύρια θα πεθάνουν, από τη συνήθη θνησιμότητα για όλες τις αιτίες. Κανείς δεν θα το προσέξει, καθώς έτσι κι αλλιώς πολλοί άνθρωποι αρρωσταίνουν και πεθαίνουν.

Αλλά αν πάρετε αυτά τα δέκα εκατομμύρια ανθρώπους και τους κάνατε ένα νέο εμβόλιο, υπάρχει πραγματικός κίνδυνος αυτές οι καρδιακές προσβολές, οι διαγνώσεις καρκίνου και οι θάνατοι να αποδοθούν στο εμβόλιο. Εννοώ, αν φτάσεις σε έναν αρκετά μεγάλο πληθυσμό, θα έχεις κυριολεκτικά περιπτώσεις όπου κάποιος κάνει το εμβόλιο και πέφτει νεκρός την επόμενη μέρα (όπως ακριβώς θα είχε συμβεί και αν δεν έκανε το εμβόλιο). Ωστόσο, θα μπορούσε να αποδειχθεί δύσκολο να πειστούν οι φίλοι και οι συγγενείς αυτού του ατόμου για αυτήν την έλλειψη συσχέτισης.

Το post hoc ergo propter hoc (σ.σ λογική πλάνη που στα ελληνικά αποδίδεται ως “πλάνη της ψευδούς αιτίας”) είναι ένα από τα πιο ισχυρά λάθη της ανθρώπινης λογικής και δεν πρόκειται να το ξεφορτωθούμε σύντομα. Ειδικά όταν πρόκειται για εμβόλια. Το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε, νομίζω, είναι να προσπαθήσουμε να ενημερώσουμε εκ των προτέρων. Ας ξέρουν οι άνθρωποι ότι τέτοια πράγματα πρόκειται να συμβούν, γιατί οι άνθρωποι αρρωσταίνουν και πεθαίνουν συνεχώς σε αυτόν τον κόσμο. Ένδειξη συσχέτισης θα υπάρχει αν αρρωσταίνουν ή πεθαίνουν με αισθητά υψηλότερο ρυθμό αφού έχουν εμβολιαστεί.

Επιπροσθέτως, ο Dr Jeffrey S Morris, Καθηγητής Βιοστατιστικής και Διευθυντής του Τμήματος Βιοστατιστικής, Επιδημιολογίας, και Πληροφορικής της ιατρικής σχολής Perelman του Πανεπιστημίου της Pensnsylvania, σε πρόσφατο άρθρο του δίνει αρκετά παραδείγματα επιστημονικά εσφαλμένης χρήσης δεδομένων από υπηρεσίες φαρμακοεπαγρύπνησης αλλά και υπερεκπροσώπησης παθήσεων που καταγράφονται. Το συγκεκριμένο άρθρο αποτελεί αξιολόγηση δημοσίευσης του Peter McCullough και συναδέλφων του στο περιοδικό Food and Chemical Toxicology, η οποία υποστηρίζει πως ο εμβολιασμός κατά του SARS-CoV-2 με εμβόλια mRNA προκαλεί υποτιθέμενη έμφυτη καταστολή του ανοσοποιητικού και βλάβες στον οργανισμό, χρησιμοποιώντας το VAERS για να υποστηρίξει αυτόν τον ισχυρισμό.

Σε ένα από αυτά τα παραδείγματα συγκρίνει συγκεκριμένες παθήσεις που καταγράφονται στο VAERS από τα εμβόλια κατά της COVID-19 σε σχέση με τα υπόλοιπα εμβόλια για το έτος 2021. Είναι προφανές πως οι καταγραφές για εμβόλια κατά της COVID-19 αποτελούν τη συντριπτική πλειονότητα του συνόλου:

O Dr. Morris αναφέρει τα εξής στο σχετικό άρθρο του:

Από διάφορα αρνητικά συμβάντα που αναζήτησα στα VAERS, βλέπουμε πως πράγματι οι αναφορές για τα εμβόλια κατά της COVID είναι υψηλότερες από άλλα εμβόλια γενικά, εκτός εάν πιστεύετε ότι τα εμβόλια προκαλούν πονόδοντους, ακράτεια ούρων, ή φαλάκρα.

Υπάρχουν άλλοι τρόποι για να δείξουμε ότι τα συμβάντα αναφέρονται στο VAERS με πολύ υψηλότερο ποσοστό για τα εμβόλια ενάντια στη COVID-19 κατά τη διάρκεια της πανδημίας από ό,τι για άλλα εμβόλια πριν από την πανδημία. Έδειξα προηγουμένως από δεδομένα του USA Medicare που υποτίθεται ότι προέρχονταν από έναν πληροφοριοδότη CMS ότι το ποσοστό θανάτων εντός 14 ημερών από τον εμβολιασμό κατά της γρίπης το 2018-2020 ήταν εξίσου υψηλό όσο εντός 14 ημερών από τον εμβολιασμό κατά της COVID το 2021, γεγονός που λαμβάνοντας υπόψη τις τάξεις μεγέθους υψηλότερο αναφερόμενο αριθμό θανάτων στο VAERS εντός 14 ημερών από τον εμβολιασμό κατά της COVID από τον εμβολιασμό κατά της γρίπης στον πληθυσμό >65 ετών των ΗΠΑ, δείχνει ξεκάθαρα ότι το επίπεδο των αναφορών στο VAERS είναι πολύ υψηλότερο για τον COVID το 2021.

Τα αποτελέσματα από διάφορες κατηγορίες συμπτωμάτων καταδεικνύουν πώς τα συμπεράσματά τους τείνουν να υπερβαίνουν και να αγνοούν σημαντικές συγχυτικές επιδράσεις.

Στη συνέχεια, ο Dr Morris παρέθεσε στοιχεία του VAERS αναφορικά με παρενέργειες νευρολογικής ή νεοπλασματικής φύσεως, οι οποίες κατατέθηκαν στην υπηρεσία παρά το γεγονός πως αυτές οι παθήσεις χρειάζονται δεκαετίες για να αναπτυχθούν και να σχηματιστούν. Όπως φαίνεται στους πίνακες, το ποσοστό νευρολογικών ή νεοπλασματικών παρενεργειών που κατατέθηκαν για εμβόλια κατά της COVID-19 το 2021 αποτελεί τη συντριπτική πλειονότητα των αναφορών, ξεπερνώντας σε όλες τις περιπτώσεις το 92% του συνόλου.

Στο άρθρο του, ο Dr. Morris συνεχίζει:

Παρουσιάζοντας τις νευροεκφυλιστικές ασθένειες, αναγνωρίζουν (σ.σ οι συγγραφείς του άρθρου που αξιολογεί) ότι χρειάζονται δεκαετίες για να αναπτυχθούν, ωστόσο υπονοούν κάποιο είδος σύνδεσης με τα εμβόλια COVID-19 αντί να λάβουν υπόψη ότι οι υψηλότεροι αριθμοί για τα εμβόλια COVID-19 μπορεί να προέρχονται από υψηλότερα ποσοστά αναφοράς για εμβόλια COVID-19.

Αρχικά αναγνωρίζουν (σ.σ οι συγγραφείς του άρθρου που αξιολογεί) ότι ο καρκίνος χρειάζεται μήνες ή χρόνια για να σχηματιστεί, αλλά στη συνέχεια υπονοούν ότι το υψηλό ποσοστό των αναφορών καρκίνου στα VAERS από εμβόλια για τhn COVID υποδηλώνει ότι τα εμβόλια αυξάνουν τον κίνδυνο καρκίνου και ότι αυτός ο ισχυρισμός υποστηρίζεται από τις μηχανιστικές υποθέσεις τους.

Πράγματι, τα περισσότερα από όλα τα μοριακά μονοπάτια που περιγράφονται σε αυτό το άρθρο και που θεωρείται ότι σχετίζονται με τον εμβολιασμό με mRNA σχετίζονται με τον καρκίνο, επομένως είναι φυσικό ότι σε αυτό το άρθρο θα προσπαθήσουν να κάνουν μια σύνδεση μεταξύ του εμβολιασμού mRNA και του κινδύνου καρκίνου, παρόλο που είναι επιστημονικά και ιατρικά απίθανο για ένα εμβόλιο να προκαλέσει καρκίνο μέσα σε λίγες μέρες, εβδομάδες ή και μήνες. Χρειάστηκαν αρκετά χρόνια για να αναπτυχθούν καρκίνοι σε εκείνους που εκτέθηκαν στις επιπτώσεις των πυρηνικών βομβών που έπεσαν στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Τέλος, ο Dr Morris εξηγεί πως τέτοιου είδους συμπεράσματα και αυθαίρετοι συσχετισμοί οφείλονται στο γεγονός ότι, τόσο πολίτες όσο και αρκετοί επιστήμονες, δεν κατάλαβαν πως κατά τη διάρκεια μιας πανδημίας, λόγω της μαζικής χορήγησης εμβολίων, παρενέργειες εμβολιασμών καταγράφονται σε σημαντικά υψηλότερα ποσοστά, χωρίς όμως αυτό να αποτελεί την οποιαδήποτε ένδειξη πως αυτές οφείλονται στο εμβόλιο. Ο ίδιος αναφέρει:

Επιπλέον, η υπόθεσή τους για συσχέτιση με το εμβόλιο βασίζεται σε λανθασμένες αναλύσεις VAERS που συνδέουν τα υψηλότερα ποσοστά αναφοράς με τη σημασία ως πιθανή τοξική επίδραση του εμβολίου, αγνοώντας ότι συμβάντα εμβολιασμού κατά του COVID-19 μπορεί να αναφέρονται πιο συχνά, όπως υποδηλώνεται έντονα από αυτά τα δεδομένα και πολλά άλλα.

Η ουσία είναι ότι, εκτός και αν επικυρωθούν αυτοί οι ισχυρισμοί, θα πρέπει να αναγνωρίζονται ως υποθέσεις προς διερεύνηση, όχι ως αρχές που θα πρέπει να θεωρούνται αληθείς εκτός εάν διαψευσθούν.

Συμπέρασμα

Από την εξέταση των επιστημονικών δεδομένων και αναφορών από σχετικούς φορείς, καθίσταται σαφές πως, παρά την επιστημονική αξία που διαθέτουν τα συστήματα φαρμακοεπαγρύπνησης, τα δεδομένα τους χρησιμοποιούνται πολύ συχνά με εσφαλμένο τρόπο από το ευρύ κοινό ή από ομάδες που τάσσονται κατά του εμβολιασμού. Η χρήση των εν λόγω δεδομένων με σκοπό να αποδειχτεί συσχέτιση παρενεργειών και θανάτων με φάρμακα και εμβόλια είναι πλήρως αβάσιμη, διότι, αφενός, οι αναφορές μπορούν να καταχωρηθούν από οποιονδήποτε, χωρίς να απαιτείται η τεκμηρίωση τους, και αφετέρου, όπως προειδοποιούν και οι ίδιοι οι φορείς φαρμακοεπαγρύπνησης, οι αναφορές που κατατίθενται στη βάση δεδομένων τους δεν εδραιώνουν σχέση αίτιου-αιτιατού μεταξύ μιας δεδομένης παρενέργειας και ενός συγκεκριμένου σκευάσματος. Για να εξακριβωθεί μια τέτοια σχέση, κάθε αναφορά θα πρέπει να αξιολογείται ξεχωριστά από τις αρμόδιες αρχές και επιστημονικούς φορείς.