Παραπλανητικοί ισχυρισμοί για την πρωτεΐνη ακίδα των εμβολίων mRNA

Σε ιστολόγια και μέσα ενημέρωσης κυκλοφορούν δημοσιεύματα, σύμφωνα με τα οποία η πρωτεϊνη ακίδα των εμβολίων mRNA για την COVID-19, εισέρχεται στο κυκλοφορικό σύστημα και διασκορπίζεται σε όλο το σώμα, με αποτέλεσμα την πρόκληση παρενεργειών. Τα εν λόγω δημοσιεύματα αναπαράγουν επίσης τον ισχυρισμό πως, τόσο ο FDA όσο και η Pfizer προσπάθησαν να αποκρύψουν το γεγονός από το κοινό. Ωστόσο, οι υπό εξέταση ισχυρισμοί δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.

Παραδείγματα: pronews.gr, ygeiamasnews.gr, anixneuseis.gr, choratouaxoritou.gr

Παράδειγμα ανάρτησης στο Facebook:

Οι εξεταζόμενοι ισχυρισμοί προέρχονται από συνέντευξη της Dr. Naomi Wolf η οποία δημοσιεύτηκε στις αρχές Αυγούστου του 2022 στην πλατφόρμα διαμοιρασμού βίντεο Rumble:

Τι ισχύει

Αρχικά, είναι σκόπιμο να αναφέρουμε πως η Naomi Wolf δεν είναι ιατρός, παρά το γεγονός πως εμφανίζεται ως Dr. Naomi Wolf στο επίμαχο βίντεο. Σύμφωνα με το βιογραφικό της στο LinkedΙn πήρε το πτυχίο της στην Αγγλική Γλώσσα και Φιλολογία από το πανεπιστήμιο του Yale το 1984 και ολοκλήρωσε το διδακτορικό της στο ίδιο αντικείμενο το 2016 στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Σύμφωνα με το βιογραφικό της εργάστηκε ως αρθρογράφος σε εφημερίδες όπως τους London Sunday Times, τη Guardian, τη New York Times και τη Wall Street Journal, σε θέματα σχετικά με πολιτική, φεμινιστικά ζητήματα, περιβαλλοντικά θέματα και ακτιβισμό. Επιπρόσθετα, όπως αναφέρει το βιογραφικό της στο Amazon, έχει γράψει οκτώ best seller σχετικά με γυναικεία ζητήματα και πολιτικές ελευθερίες.

Πουθενά ωστόσο δεν αναφέρεται συσχέτιση με ιατρική ή ανάλογη επιστήμη. Όπως είναι γνωστό, ο τίτλος “Doctor” αποτελεί ακαδημαϊκό τίτλο που υποδηλώνει πως ο κάτοχος του έχει αποκτήσει διδακτορικό πτυχίο, ωστόσο αυτός δεν αφορά μόνο ιατρούς. Συνεπώς η χρήση του τίτλου από τη Dr. Naomi Wolf δεν αποτελεί απαραίτητα κάτι μεμπτό, είναι πιθανό όμως να δημιουργήσει λανθασμένες εντυπώσεις σχετικά με την κατάρτιση της στους θεατές των συνεντεύξεων που συμμετέχει.

Σε μια προσπάθεια του να αναδείξει, γενικά, αυτό το πρόβλημα, το 2009 το Κολλέγιο Ιατρών και Χειρουργών του Οντάριο ενημέρωσε με επιστολή του τον Υπουργό Υγείας και Μακροχρόνιας Φροντίδας σχετικά με τη χρήση του τίτλου “Dr.”, τονίζοντας πως αυτός θα προκαλούσε σύγχυση στο κοινό:

Σε ένα περιβάλλον υγειονομικής περίθαλψης, το κοινό συνήθως συνδέει τον τίτλο “Dr” με εκείνους που παρέχουν ιατρική περίθαλψη και συμβουλές. Η αναγνώριση των διδακτόρων που δεν είναι γιατροί με τον τίτλο “Dr” μπορεί να οδηγήσει σε εσφαλμένες αντιλήψεις από το κοινό ότι τέτοια άτομα, όταν εργάζονται σε περιβάλλον υγειονομικής περίθαλψης, είναι σε θέση να προσφέρουν ιατρική θεραπεία και συμβουλές.

Η προ-κλινική μελέτη της Pfizer

Η μελέτη που επικαλείται η Dr. Wolf στη συνέντευξή της, με τίτλο “A Tissue Distribution Study of a [3 H]-Labelled Lipid Nanoparticle-mRNA Formulation Containing ALC-0315 and ALC-0159 Following Intramuscular Administration in Wistar Han Rats” διεξήχθη στο Vancouver του Καναδά και είναι μία από τις συνολικά 21 προ-κλινικές μελέτες της Pfizer οι οποίες διεξήχθησαν σε ποντίκια, αρουραίους και πρωτεύοντα μη-ανθρώπινα θηλαστικά όπως οι μακάκοι.

Όπως αναφέρει η ίδια η μελέτη, ερευνήθηκε η ενδομυϊκή χορήγηση του αντικειμένου 08-A01-C01, ενός μείγματος λιπιδικών συστατικών (συμπεριλαμβανομένων ιονιζόμενων λιπιδίων, λιπιδικών εκδόχων, διστεαροϋλφωσφατιδυλοχολίνης και χοληστερόλης) και mRNA, σε αρσενικούς και θηλυκούς αρουραίους Wistar Han με δόση 50 μg ανά ζώο. Ο μεγαλύτερος μέσος όρος συγκέντρωσης του μείγματος βρέθηκε να παραμένει στο σημείο της ένεσης, σε κάθε χρονικό σημείο, και στα δύο φύλα. Έξω από το σημείο της ένεσης, ανιχνεύθηκαν συγκεντρώσεις στους περισσότερους ιστούς, με τα μεγαλύτερα επίπεδα να εντοπίζονται στο πλάσμα 1-4 ώρες μετά τη δόση. Μετά από 48 ώρες, ανιχνεύτηκαν συγκεντρώσεις κυρίως στο ήπαρ, τα επινεφρίδια, τη σπλήνα και τις ωοθήκες.

Η μελέτη αναφέρει ακόμα πως αρχικά χορηγήθηκε δόση 100 μg mRNA ανά ζώο, όμως λόγω ορισμένων ανεπιθύμητων κλινικών ευρημάτων που παρατηρήθηκαν περίπου 24 ώρες μετά τη δόση, αυτή μειώθηκε στα 50 µg mRNA ανά ζώο για τη συνέχεια της μελέτης:

Εδώ αξίζει να σημειωθεί πως οι δόσεις που χρησιμοποιήθηκαν στα εν λόγω πειράματα ήταν υπερβολικά μεγάλες, δεδομένου του μικρού μεγέθους των αρουραίων. Ο καθηγητής νευρολογίας Abraham Alahmad, έδειξε σε σχετική του ανάλυση, ότι η δόση εμβολίου που χρησιμοποιήθηκε στα ποντίκια των προ-κλινικών μελετών (100/50 mg ανά ζώο), ήταν τάξεις υψηλότερη απ’ αυτήν που χορηγείται στο εγκεκριμένο εμβόλιο σε ανθρώπους. Ο καθηγητής εξήγησε επίσης πως η μελέτη τεκμηρίωνε ότι οι όποιες μικρές συγκεντρώσεις των επίμαχων λιπιδίων συσσωρεύονταν σε όργανα, έτειναν να μηδενίζονται έπειτα από λίγες μέρες. Τα ίδια έχουν τεκμηριωθεί και σε μεταγενέστερες επιστημονικές αναλύσεις.

Σε παλιότερα σχετικά πειράματα της Moderna σε ποντίκια, με εμβόλιο mRNA παρόμοιο με αυτό κατά της COVID-19 που παρασκευάζει η εταιρεία, μόλις το 2% του mRNA του εμβολίου εκφράστηκε σε τρίτους ιστούς μέσω αγγειακής μεταφοράς, και το υπόλοιπο 98% παρέμεινε πρωτίστως στο σημείο της ένεσης και δευτερευόντως στους λεμφαδένες.

Ωστόσο, δεν είναι μόνο οι αμελητέες συγκεντρώσεις της εν λόγω πρωτεΐνης σε διάφορους ιστούς που καθιστούν απίθανο το σχετικό κίνδυνο. Σε προηγούμενο άρθρο μας είχαμε εξηγήσει ότι τα εμβόλια mRNA δεν παράγουν την αρχική πρωτεΐνη του κορωνοϊού, αλλά μια έκδοσή της που είναι πολύ δυσκολότερο να συνδεθεί σε ανθρώπινα κύτταρα και να προκαλέσει σχετικά προβλήματα υγείας.

Έπειτα από ενδελεχή διεθνή φαρμακοεπαγρύπνηση, η μόνη αξιοσημείωτη παρενέργεια που έχει βρεθεί σε όλους τους εγκεκριμένους τύπους εμβολίων στην ΕΕ κατά της COVID-19 που λειτουργούν με την ακίδα του SARS-CoV-2 (τεχνολογίες mRNA, αδενοϊού, υπομονάδας), είναι η μυοκαρδίτιδα. Εκτενείς μελέτες δεν έχουν τεκμηριώσει συσχετισμό των mRNA εμβολίων με θρομβώσεις, και η εξαιρετικά σπάνια παρενέργεια θρομβώσεων TTS των εμβολίων αδενοϊού, θεωρείται ότι οφείλεται σε στοιχεία που εμφανίζονται αποκλειστικά στην συγκεκριμένη τεχνολογία.

Παρότι δεν έχει ακόμη ταυτοποιηθεί ο ακριβής μηχανισμός πρόκλησης της εν λόγω εμβολιαστικής μυοκαρδίτιδας, τα μέχρι τώρα δεδομένα υποστηρίζουν κάποια σπάνια ανοσολογική αντίδραση σε ευπαθή άτομα, παρά άμεση πρόκληση βλάβης από την ίδια την ακίδα. Χαρακτηριστικά, σχετική ανάλυση έχει δείξει ότι η συχνότητα εμφάνισης μυοκαρδίτιδας, είναι παρόμοια μεταξύ mRNA εμβολιασμού και παλιότερων εμβολίων. Τελικά, η συχνότητα μυοκαρδίτιδας είναι σημαντικά μεγαλύτερη για όσους ανεμβολίαστους νοσούν με COVID-19, σε σχέση με τους εμβολιάζονται με Pfizer/BioNTech, και ο εμβολιασμός συνολικά προστατεύει τόσο απ’ την εν λόγω πάθηση, όσο και από πολύ ευρύτερες επιπτώσεις της COVID-19.

Σχετικούς παραπλανητικούς ισχυρισμούς είχε αναπαράγει και το 2021 ο καθηγητής Byram Bridle, όπως είχαμε εξηγήσει σε προηγούμενο άρθρο μας. Οι εν λόγω ισχυρισμοί αναπαράχθηκαν τότε από τις ιστοσελίδες Child Health Defense και Life Site News, οι οποίες παρουσιάζουν αντιεμβολιαστικό και ψευδοεπιστημονικό ιστορικό, και έπειτα μεταφράστηκαν στα ελληνικά και κυκλοφόρησαν σε ιστολόγια και μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Σχετικά με τα δεδομένα και την υποτιθέμενη απόκρυψη τους

Αντίθετα με παλαιότερους αλλά και πρόσφατους ισχυρισμούς, τα συμπεράσματα της εν λόγω μελέτης ποτέ δεν αποκρύφτηκαν. 

Όπως είχαμε γράψει σε παλαιότερο άρθρο μας, ενώ διάφορα συνωμοσιολογικά δημοσιεύματα μιλούν για επιτηδευμένη καθυστέρηση ή απόκρυψη των δεδομένων του FDA, ανεξάρτητοι ειδικοί έχουν εξηγήσει ότι ο συλλογισμός αυτός είναι αβάσιμος. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει πρόθεση απόκρυψης αλλά η διαδικασία δημοσίευσης όλων των εγγράφων είναι αρκετά χρονοβόρα. 

Η καθυστέρηση οφείλεται επίσης στο γεγονός ότι πρόκειται για εργασία που απαιτεί ενδελεχή εξέταση της κάθε μιας φράσης των επίμαχων εγγράφων, καθώς χρειάζεται να εξαιρεθούν τόσο τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα, όσο και τα επιχειρηματικά μυστικά. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα αιτήματα δημοσιοποίησης, μερικές φορές υποκινούνται και από επιχειρηματικούς ανταγωνιστές. Πάντως, όπως σημειώνουν ορισμένοι ειδικοί, οι ισχύοντες κανονισμοί του FDA μπορούν να θεωρηθούν υπερβολικά προσεκτικοί ως προς την εμπιστευτικότητα ορισμένων τύπων εγγράφων, γεγονός που εν μέρει οδηγεί σε αχρείαστες καθυστερήσεις. [πηγή 1][πηγή 2][πηγή 3]

Αντίστοιχα χρονοδιαγράμματα είναι τυπικά για τον FDA, καθώς ο οργανισμός διαχειρίζεται καθημερινά έναν τεράστιο όγκο αναφορών δημοσιοποίησης, που απαιτούν ένα μεγάλο μέρος του προϋπολογισμού του.

Μέχρι τις αρχές του 2022, ο FDA όντως είχε δημοσιοποιήσει αναλυτικά τα πιο σημαντικά δεδομένα αναφορικά με το εμβόλιο των Pfizer/BioNTech, δηλαδή όσα αφορούν την ασφάλεια και αποτελεσματικότητά του σε ανθρώπους. Η ίδια η Pfizer δήλωσε ότι υποστηρίζει τη δημοσιοποίηση της συντριπτικής πλειοψηφίας των δεδομένων, εκτός των επιχειρηματικών μυστικών που εξαιρεί ο νόμος. Χαρακτηριστικά, σε έγγραφο που κατέθεσε στο σχετικό δικαστήριο, έδειξε ότι μεγάλο μέρος των δεδομένων είχε δημοσιοποιηθεί ήδη πριν από το σχετικό αίτημα, σε σειρά επιστημονικών δημοσιεύσεων.

Ο πρώτος θεσμός υγείας που είχε εγκρίνει το εν λόγω εμβόλιο ήταν ο MHRA του Ηνωμένου Βασιλείου, στις 2-12-2020. Στο αναλυτικό έγγραφο πιστοποίησης του MHRA, που δόθηκε στη δημοσιότητα 2 εβδομάδες μετά, περιγράφονταν αναλυτικά τα ίδια πειράματα, όπου σημειώνεται συμπερασματικά:

Το mRNA εμβόλιο κατά της COVID-19 με την ονομασία BNT162b2, ήταν καλά ανεκτό και παρήγαγε φλεγμονώδεις αλλαγές στα σημεία της ένεσης και στους λεμφαδένες αποστράγγισης, αυξημένη αιματοποίηση στο μυελό των οστών και στην σπλήνα, και κλινικές παθολογικές αλλαγές συμβατές με μια ανοσοαπόκριση ή φλεγμονή στο σημείο χορήγησης της ένεσης. Τα ευρήματα αυτής της μελέτης είναι τυπικά και αναμενόμενα ως προς τη χορήγηση εμβολίων mRNA το οποίο ενθυλακώνεται σε λιπίδια LNP.

Ο MHRA ανέφερε τα εν λόγω δεδομένα ως αναμενόμενα, καθώς η επιστημονική βιβλιογραφία έχει τεκμηριώσει εδώ και πάνω από μία δεκαετία και σε διαφορετικά είδη ζώων, ότι τα εν λόγω λιπίδια εμφανίζουν πολύ περιορισμένη κυκλοφορία στο σώμα μετά από ενδομυϊκό εμβολιασμό. Για παράδειγμα, το φαινόμενο αυτό παρατηρήθηκε σε σχετική μελέτη που δημοσιεύτηκε το 2010.

Τα ίδια δεδομένα αναλύθηκαν και 1 εβδομάδα μετά από τη δημοσίευση της έκθεσης του MHRA στην αντίστοιχη έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων (EMA), όπου από τη σελίδα 43, διαβάζουμε ότι και πάλι αξιολογήθηκαν ως ασφαλή. Ο EMA είχε απαντήσει σε παρόμοιους ισχυρισμούς σε δύο επιστολές του. Στην πρώτη επιστολή από τις 23-3-2021 έγραφε μεταξύ άλλων:

Η πρόσληψη του mRNA από το εμβόλιο συμβαίνει κυρίως στους μακροφάγους και στα δενδριτικά κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος στο σημείο της ένεσης, καθώς και στους αποστραγγιστικούς λεμφαδένες.

Επιπλέον, το mRNA ανιχνεύεται στο πλάσμα και σε άλλους ιστούς έως και για 9 ημέρες, φαινόμενο που έχει μελετηθεί για τα υπάρχοντα εμβόλια COVID-19 mRNA, χρησιμοποιώντας ζωικά μοντέλα που αφορούν πολύ υψηλότερες δόσεις του εμβολίου, σε σύγκριση με τις δόσεις που χρησιμοποιούνται στον άνθρωπο, προκειμένου να εντοπιστούν τυχόν πιθανά ζητήματα ασφάλειας. Διαπιστώθηκε ότι το mRNA του εμβολίου που ενθυλακώνεται μέσα σε νανοσωματίδια λιπιδίων, παραμένει κυρίως στο σημείο της ένεσης και μόνο μικρές ποσότητες μπορούν να φτάσουν σε άλλους ιστούς, όπως το συκώτι. […]

Οι προκλινικές μελέτες που πραγματοποιήθηκαν με τα 3 εμβόλια κατά της COVID-19, δεν εντόπισαν κανένα υγειονομικό κίνδυνο αναφορικά με την κατανομή σε ιστούς, ως προς τα ζωικά μοντέλα και τις πειραματικές συνθήκες που ελέγχθηκαν.

Tο εμβόλιο των Pfizer/BioNTech εγκρίθηκε στην Ιαπωνία στις 14-2-2021, και σε αποθήκευση του λήμματος των σχετικών πληροφοριών του PMDA 2 εβδομάδες μετά, βρισκόταν διαθέσιμο το έγγραφο πιστοποίησης του εμβολίου από τον PMDA, που περιέγραφε αναλυτικά τα σχετικά δεδομένα. Μια αυτόματη μετάφραση του εν λόγω εγγράφου βλέπουμε εδώ, και από το τέλος της σελίδας 15 της μετάφρασης, διαβάζουμε ότι τα εν λόγω δεδομένα καταδεικνύουν τη χαμηλή τοξικότητα του εμβολίου και την ασφάλεια χορήγησής του.

Συμπέρασμα

Ο ισχυρισμός πως η πρωτεϊνη ακίδα των εμβολίων mRNA διασκορπίζεται στον οργανισμό και προκαλεί παρενέργειες είναι παραπλανητικός. Η προ-κλινική μελέτη που επικαλείται η Dr. Wolf αφορά πειράματα σε τρωκτικά πολύ υψηλότερες δόσεις του εμβολίου, σε σύγκριση με τις δόσεις που χρησιμοποιούνται στον άνθρωπο, ενώ τα εν λόγω στοιχεία βιοκατανομής καταγράφουν ελάχιστη και ασφαλή εξάπλωση νανοσωματιδίων, τα οποία εξαλείφονται από τον οργανισμό μέσα σε λίγες μέρες, όπως έχει εξηγήσει και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων. Εκτενείς μελέτες δεν έχουν τεκμηριώσει συσχετισμό των mRNA εμβολίων με θρομβώσεις, και η εξαιρετικά σπάνια παρενέργεια θρομβώσεων TTS των εμβολίων αδενοϊού, θεωρείται ότι οφείλεται σε στοιχεία που εμφανίζονται αποκλειστικά στην συγκεκριμένη τεχνολογία.

Επιπλέον, η πολύ περιορισμένη εξάπλωση νανοσωματιδίων στο σώμα έπειτα από εμβολιασμό με mRNA ήταν γνωστή στην επιστημονική κοινότητα εδώ και πάνω από μία δεκαετία και ουδέποτε έγινε απόπειρα απόκρυψης της. Τα υπό εξέταση δεδομένα είχαν δημοσιευτεί από το Δεκέμβρη του 2020 με την πρώτη έγκριση του εμβολίου των Pfizer/BioNTech στο Ηνωμένο Βασίλειο.