Μήνυση σχετικά με τα self test αναπαράγει ψευδείς πληροφορίες

Μεγάλη διάδοση έχει γνωρίσει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τον Απρίλιο του 2021 ένα κείμενο με τον τίτλο «μήνυση κατά εκπαιδευτικών», που έφτασε να κατατίθεται από γονείς μαθητών που υποχρεώνονταν να προσκομίσουν αποτέλεσμα σπιτικού τεστ αντιγόνων για τη συμμετοχή τους στη διά ζώσης διδασκαλία. Ωστόσο, το κείμενο αυτό περιέχει ορισμένες παρανοήσεις και παραπέμπει, σε βασικά σημεία του, σε ανακριβείς ή ψευδείς πληροφορίες.

Παράδειγμα: 2021ellada.blogspot.com

Παρανοήσεις για τη χρησιμότητά της

Η «μήνυση» έχει κυκλοφορήσει ευρέως από τις αρχές Απριλίου 2021 ως κείμενο που έχει τη δυνατότητα να «στείλει φυλακή» τους, εφαρμόζοντες το νόμο, εκπαιδευτικούς, όταν απαιτείται η χρήση μάσκας ή άλλου μέτρου δημόσιας υγείας.

Ωστόσο, όσα καταγγέλλονται δε σημαίνει ότι ισχύουν απαραίτητα, ενώ η καταδίκη σε «φυλάκιση» ή άλλη στερητική της ελευθερίας ποινή αποφασίζεται από δικαστήριο, εφόσον μάλιστα εκκινήσει κάποια προκαταρκτική έρευνα – ανάκριση και εφόσον η υπόθεση παραπεμφθεί σε δίκη, και δεν «προδικάζεται» από το περιεχόμενο της αόριστης αυτής μήνυσης.

Παρόμοιες αντιλήψεις για τη χρησιμότητα της «μήνυσης κατά εκπαιδευτικών» συναντήσαμε να έχει και η μητέρα μαθητή Λυκείου από τον Εύοσμο Θεσσαλονίκης, που ισχυριζόταν μετά βεβαιότητος, ανάμεσα σε άλλα ανυπόστατα περί παιδομαζώματος και άρθρου 120 του Συντάγματος, ότι θα συλληφθεί στο πλαίσιο του αυτοφώρου ο διευθυντής του σχολείου όπου κατατίθενται έντυπα όπως η «μήνυση κατά εκπαιδευτικών», και είναι χαρακτηριστικό ότι είχε καταθέσει ως μήνυση το πλήρες κείμενο του ιστολογίου εκτυπωμένο.

Το ίδιο κείμενο πιθανότατα εκτύπωσε και μητέρα μαθητή ΕΠΑΛ στη Λάρισα, καθώς αναφέρεται πως μήνυσε καθηγητές για τα εγκλήματα του «βασανισμού», της «εσχάτης προδοσίας», των «εγκλημάτων κατά ανθρωπότητας» αλλά και της «σύστασης εγκληματικής οργάνωσης». [πηγή]

Τέλος, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η υποβολή μιας τέτοιας μήνυσης δεν αναστέλλει την ισχύ της νομοθεσίας (π.χ. την ΚΥΑ για τα self test), ούτε γενικά, ούτε ειδικά για τον υποβάλλοντα τη μήνυση. Αυτό θα μπορούσε θεωρητικά να συμβεί εάν ευδοκιμούσε αίτημα για αναστολή εκτελέσεως μιας διοικητικής πράξης στο πλαίσιο αίτησης ακύρωσης που θα υπέβαλε κάποιο πρόσωπο προς το Συμβούλιο της Επικρατείας (βλ. άρθρο 52 του π.δ. 18/1989, ΦΕΚ Α’ 8/09.01.1989).

Εν ολίγοις, το κείμενο της μήνυσης γνώρισε αρκετά μεγάλη διάδοση στο διαδίκτυο, και συνοδεύτηκε από μη ρεαλιστικές, για την αξία ενός εγγράφου μήνυσης, προσδοκίες, όπως αυτόφωρο σε διευθυντές, καταδίκη σε πολλά χρόνια φυλακής και ούτω καθεξής. Το εν λόγω έγγραφο μάλιστα έφτασε να κατατίθεται από γονείς εναντίον των εκπαιδευτικών ή της διεύθυνσης των σχολείων των παιδιών τους.

Τι αναφέρεται στη «μήνυση»;

Αναφέρεται ότι τελούνται τα εγκλήματα «του Βασανισμού, της Εσχάτης Προδοσίας, των Εγκλημάτων κατά της Ανθρωπότητας και της Σύστασης Εγκληματικής Οργάνωσης», και στη συνέχεια ακολουθεί μια μη επαρκώς αναλυόμενη παράθεση κειμένων από το Σύνταγμα της Ελλάδας, τη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση, τον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας και ούτω καθεξής προκειμένου να στοιχειοθετηθούν αυτά τα εγκλήματα.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να σημειώσουμε ότι το αμέσως προηγούμενο διάστημα είχε κυκλοφορήσει, από το ίδιο ιστολόγιο και πρόσωπο, το κείμενο για «αυτόφωρο» σε αστυνομικό λόγω «βασανισμού και εσχάτης προδοσίας» εάν επιβάλει πρόστιμο για μη χρήση μάσκας, πληροφορίες εν πολλοίς αβάσιμες, όπως είχαμε γράψει αναλυτικά στο σχετικό μας άρθρο.

Στο έντυπο της υπό εξέταση «μήνυσης» αναφέρονται τα εξής:

«[Η] επιβολή χρήσης μάσκας, τεστ, εμβολίου, κλπ αποτελεί βασανιστήριο και εγκληματική πράξη αφού επιβάλλεται δια του εκβιασμού, της τρομοκράτησης και της βίας. Συνεπώς ΔΕΝ είναι ΟΥΤΕ συζητήσιμη, ΟΥΤΕ διαπραγματεύσιμη, ΟΥΤΕ υφίσταται θέμα εξαιρέσεων και καταστρατηγήσεων του δικαιώματος στην ΠΛΗΡΗ ενημέρωση και στην απόλυτη ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ για λόγους είτε διαγνωστικούς, είτε για θεραπευτικούς, είτε για προληπτικούς. (…)

Η συστηματική επιβολή ή απειλή επιβολής βασανιστηρίων όπως η επιβολή ιατρικών πράξεων χωρίς συναίνεση (χρήση μάσκας, τεστ, εμβολίων, …), σωματικών ή ψυχικών (δυσφορία, ταπείνωση,…), αλλαγής τρόπου ζωής, στέρησης της ελευθερίας, δίωξης των διαφωνούντων, και γενικά συστηματικός βασανισμός του αμάχου πληθυσμού,  παραβίαση των Θεμελιωδών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και συστηματική απειλή και δίωξη όσων έχουν αντίθετη άποψη, αποτελούν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. (….)

ΟΛΕΣ οι ΚΥΑ, οι διατάξεις, οι αποφάσεις και οι νόμοι που έχουν τεθεί μετά το 2010 που παραχωρήθηκε η Εθνική Κυριαρχία με το 1^ο Μνημόνιο και μετά το 2015 που τέθηκε η χώρα υπό ξένη κατοχή με το 3^ο Μνημόνιο είναι ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΕΣ. Όποιο όργανο ή δημόσιος υπάλληλος τις εφαρμόζει και δεν αντιστέκεται με ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ όπως ορίζει το Σύνταγμα στο άρθρο 120, είναι συνεργός στην κατάλυση του πολιτεύματος δηλαδή συνεργός σε Εσχάτη Προδοσία».

Δεν υπάρχει ζήτημα εξαιρέσεων από την υποχρέωση συναίνεσης;

Όσον αφορά την προϋπόθεση για λήψη έγκυρης συναίνεσης κατόπιν επαρκούς ενημέρωσης προκειμένου να διενεργηθεί μια ιατρική πράξη, είχαμε τονίσει ότι υπάρχουν και άλλες, μη περιλαμβανόμενες στη «μήνυση», διατάξεις π.χ. του διεθνούς δικαίου (από τη συχνά αναφερόμενη «Συνθήκη του Οβιέδο) που μπορούν να επιτρέπουν τη λήψη υποχρεωτικών μέτρων για την προστασία της δημόσιας υγείας.

Όπως σημειώσαμε και για τη χρήση μάσκας, η υποχρέωση διενέργειας των ήπια «παρεμβατικών» και μη προκαλούντων καν την προσωρινή δυσφορία της λήψης ρινοφαρυγγικού επιχρίσματος, τεστ αντιγόνων με ρινικό, απλώς, επίχρισμα (δείτε τις οδηγίες), δεν συνιστά από από μόνη της «παράνομη ιατρική πράξη» επειδή δεν υπάρχει συναίνεση του λήπτη υγείας.

Στο ίδιο διεθνές νομικό κείμενο «υπερνομοθετικής ισχύος» που επικαλείται η «μήνυση», την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τη Βιοϊατρική («Σύμβαση Οβιέδο» για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τη Βιοϊατρική, κυρωθείσα στην Ελλάδα διά του Ν. 2619/1998) υπάρχουν διατάξεις που προβλέπουν εξαίρεση από τον κανόνα της μετά από συναίνεση και ενημέρωση ιατρικής πράξης. Όπως αναφέρεται στο άρθρο 26, περιορισµοί «στην άσκηση των δικαιωµάτων και προστατευτικών διατάξεων της παρούσας Σύµβασης» είναι επιτρεπτοί, εφόσον:

[…] ορίζονται δια νόµου και είναι αναγκαίοι σε µια δηµοκρατική κοινωνία προς το συµφέρον της δηµόσιας ασφάλειας, την πρόληψη του εγκλήµατος, την προστασία της δηµόσιας υγείας ή την προστασία των δικαιωµάτων και ελευθεριών των άλλων.

Στην περίπτωση των self test, έχει εκδοθεί η Κοινή Υπουργική Απόφαση υπ’ αριθμόν Δ1α/Γ.Π.οικ.22437/9.4.2021 (ΦΕΚ Β΄ 1440/10.04.2021) με θέμα «Εφαρμογή του υποχρεωτικού μέτρου του διαγνωστικού ελέγχου νόσησης (δωρεάν αυτοδιαγνωστικός έλεγχος) από τον κορωνοϊό COVID-19…», και, καθότι θεσπίζει έκτακτα μέτρα για τον περιορισμό της διασποράς του πανδημικού κορωνοϊού SARS-CoV-2, και βασίζεται σε διατάξεις νόμων και προηγουμένων υπουργικών αποφάσεων, σε γενικές γραμμές, δηλαδή, φαίνεται να πληροί τις παραπάνω προϋποθέσεις.

Τέλος, το ίδιο το Σύνταγμα περιέχει διατάξεις όπως των άρθρων 5, 21 και 25 («καθένας έχει δικαίωμα στην προστασία της υγείας» / «το Kράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών» / «το Kράτος δικαιούται να αξιώνει από όλους τους πολίτες την εκπλήρωση του χρέους της κοινωνικής και εθνικής αλληλεγγύης»), όπου θεσπίζεται ατομικό δικαίωμα στην υγεία αλλά και υποχρέωση του κράτους να προστατεύει την υγεία των πολιτών, καθώς και να απαιτεί από αυτούς την εκπλήρωση χρέους της κοινωνικής και εθνικής αλληλεγγύης. Δεν είναι, δηλαδή, δόκιμο να απομονώνονται και να παρουσιάζονται ως θέσφατα φράσεις του Συντάγματος, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη και οι άλλες συνταγματικές επιταγές.

Σχετικά με την υποχρεωτικότητα των self-test, η καθηγήτρια συνταγματικού δικαίου της Νομικής Σχολής Ιφιγένεια Καμτσίδου, είχε δηλώσει ότι:

H υποχρεωτική υποβολή σε διαγνωστικό έλεγχο συνιστά μια ήπια παρέμβαση στο σώμα των παιδιών, που δεν περιορίζει με αθέμιτο τρόπο το δικαίωμα στην εκπαίδευση, είναι μια μορφή ελέγχου αναγκαία για την προστασία όλων μας.

Παράλληλα, συνταγματολόγοι όπως ο καθηγητής Ξ. Κοντιάδης ή ο Δρ Τ. Βιδάλης έχουν επιχειρηματολογήσει υπέρ του θεμιτού της υποχρέωσης σε εμβολιασμό σε ορισμένες περιστάσεις, και, πιο πρόσφατα, το Εργαστήριο Μελέτης Ιατρικού Δικαίου και Βιοηθικής (Νομική Σχολή ΑΠΘ) έχει εκδώσει γνώμη υπέρ του ενδεχόμενου υποχρεωτικού εμβολιασμού έναντι της COVID-19 για ομάδες πολιτών όπως ιατροί & νοσηλευτικό προσωπικό. [πηγή 1][πηγή 2][πηγή 3][πηγή 4]

Δηλαδή, δεν είναι αληθές ότι «δεν υφίσταται ζήτημα εξαιρέσεων» ή ότι υπάρχει «απόλυτη» υποχρέωση λήψης συναίνεσης για τη διενέργεια ιατρικής πράξης.

Η υποχρέωση για self test ή χρήση μάσκας συνιστούν βασανιστήρια;

Τα εγκλήματα των βασανιστηρίων, της εσχάτης προδοσίας ή τα εγκλήματα της ανθρωπότητας δεν έχουν καμία σχέση με την υποχρέωση υποβολής σε τεστ αντιγόνων – ή «υποχρεωτική χρήση μάσκας», όπως έχουμε ήδη επισημάνει σε άρθρο μας με τίτλο “Αβάσιμες πληροφορίες για «αυτόφωρο» σε αστυνομικό λόγω «βασανισμού και εσχάτης προδοσίας» εάν επιβάλει πρόστιμο για μη χρήση μάσκας“.

Ακόμη κι αν συζητούσαμε για παράνομη (λόγω μη συναίνεσης) ιατρική πράξη, η έμμεση υποχρέωση σε αυτήν δεν συνιστά αυτομάτως και βασανιστήριο, ούτε αυτή καθαυτή η υποχρέωση υποβολής σε τεστ αντιγόνων μπορεί να θεωρηθεί βασανιστήριο.

Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (άρθρο 3), «κανένα πρόσωπο δεν επιτρέπεται να υποβάλλεται σε βασανιστήρια ή σε απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία». Όπως μπορούμε να διαβάσουμε στον ιστότοπο (coe.int) του Συμβουλίου της Ευρώπης -διεθνούς οργανισμού σώμα του οποίου είναι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ):

Το «βασανιστήριο» έχει οριστεί ως μια «σκόπιμη απάνθρωπη μεταχείριση που προξενεί πολύ σοβαρό και βάναυσο πόνο». Ο βαθμός του πόνου είναι η βασική διαφορά ανάμεσα στο βασανιστήριο και την απάνθρωπη μεταχείριση, αλλά πρέπει επίσης να γίνεται από πρόθεση, όπως για παράδειγμα, με στόχο την απόσπαση πληροφοριών ή τον εκφοβισμό. (…) Παραδείγματα ενεργειών που διαπιστώθηκε από το Δικαστήριο ότι αποτελούν βασανιστήρια περιλαμβάνουν βιασμό, απειλές για πρόκληση βλάβης στα μέλη της οικογένειας, κράτηση με δεμένα τα μάτια και εικονικές εκτελέσεις (mock executions). Ο πόνος μπορεί να είναι ψυχικός αλλά και σωματικός. (…)

Επίσης, σύμφωνα με το άρθρο 1 της διεθνούς «Σύμβασης κατά των βασανιστηρίων και άλλων τρόπων σκληρής, απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας» (κυρωθείσας με το Ν. 1782/1988):

«Ο όρος “βασανιστήρια” σημαίνει κάθε πράξη με την οποία, σωματικός ή ψυχικός πόνος ή έντονη οδύνη επιβάλλονται με πρόθεση σ’ ένα πρόσωπο, με σκοπό ιδίως να αποκτηθούν απ’ αυτό ή από τρίτο πρόσωπο πληροφορίες ή ομολογίες, να τιμωρηθεί για μια πράξη που αυτό ή τρίτο πρόσωπο έχει διαπράξει ή είναι ύποπτο ότι την έχει διαπράξει, να εκφοβηθεί ή εξαναγκασθεί αυτός ή τρίτο πρόσωπο, ή για κάθε άλλο λόγο που βασίζεται σε διάκριση οποιασδήποτε μορφής, εφ’ όσον ένας τέτοιας πόνος ή οδύνη επιβάλλονται από δημόσιο λειτουργό ή κάθε πρόσωπο που ενεργεί με επίσημη ιδιότητα ή με την υποκίνηση ή τη συναίνεση ή την ανοχή του. Δεν περιλαμβάνονται ο πόνος ή η οδύνη που προέρχονται μόνον από πράξεις συμφυείς ή παρεμπίπτουσες προς νόμιμες κυρώσεις».

Τέλος, κατά το άρθρο 137Α του Ποινικού Κώδικα (137Α ΠΚ):

«1. Υπάλληλος ή στρατιωτικός, στα καθήκοντα του οποίου ανάγεται η δίωξη ή η ανάκριση ή η εξέταση αξιόποινων πράξεων ή πειθαρχικών παραπτωμάτων ή η εκτέλεση ποινών ή η φύλαξη ή η επιμέλεια κρατουμένων, τιμωρείται με κάθειρξη, εάν υποβάλλει σε βασανιστήρια κατά την εκτέλεση αυτών των καθηκόντων πρόσωπο που βρίσκεται στην εξουσία του με σκοπό: α) να αποσπάσει από αυτό ή από τρίτο πρόσωπο ομολογία, κατάθεση, πληροφορία ή δήλωση ιδίως αποκήρυξης ή αποδοχής πολιτικής ή άλλης ιδεολογίας· β) να το τιμωρήσει· γ) να εκφοβίσει αυτό ή τρίτα πρόσωπα. (…)
2. Βασανιστήρια συνιστούν (…) κάθε μεθοδευμένη πρόκληση έντονου σωματικού πόνου ή σωματικής εξάντλησης επικίνδυνης για την υγεία ή ψυχικού πόνου ικανού να επιφέρει σοβαρή ψυχική βλάβη, καθώς και κάθε παράνομη χρησιμοποίηση χημικών, ναρκωτικών ή άλλων φυσικών ή τεχνητών μέσων με σκοπό να κάμψουν τη βούληση του θύματος (…)».

Από τα παραπάνω συνεπάγεται, κατά πρώτον, ότι δεν αρκεί να επιχειρήσει κάποιος μια ιατρική πράξη χωρίς τη συναίνεση του ασθενούς για να έχει υποπέσει στο βαρύ ποινικό αδίκημα των βασανιστηρίων. Ενδεχομένως, και όχι αυτομάτως, η παρανομία αυτή να επισύρει λ.χ. αστικές συνέπειες (π.χ. αγωγή αποζημίωσης λόγω παράνομης, υπαίτιας αδικοπραξίας – 914 ΑΚ) ή άλλες ποινικές συνέπειες (π.χ. σε βαριά σωματική βλάβη), σε καμία περίπτωση όμως δεν προκύπτει ότι κάθε αυθαίρετη ιατρική πράξη συνιστά βασανιστήριο.

Επιπροσθέτως, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η υποχρέωση διενέργειας ενός self τεστ αντιγόνου με ρινικό επίχρισμα, θα μπορούσε κατ’ αρχήν να γίνει δεκτό ότι εντάσσεται στις επιτρεπτές εξαιρέσεις του κανόνα για προϋπόθεση συναίνεσης, αφού είναι νοητό να τίθενται περιορισμοί αναγκαίοι για την προστασία της δημόσιας υγείας. Εξάλλου, η απλή διενέργεια ενός τεστ με ρινικό επίχρισμα (μια σχεδόν ανώδυνη διαδικασία, όπου ο στειλεός χρειάζεται να λάβει επίχρισμα από το ρουθούνι) δεν συνιστά «μεθοδευμένη πρόκληση έντονου σωματικού πόνου ή σωματικής εξάντλησης επικίνδυνης για την υγεία ή ψυχικού πόνου ικανού να επιφέρει σοβαρή ψυχική βλάβη» ούτε μπορεί να υποστηριχθεί ότι αποτελεί «σκόπιμη απάνθρωπη μεταχείριση που προξενεί πολύ σοβαρό και βάναυσο πόνο». Δεν καταγράφεται στο κείμενο κάποια αναλυτική νομική επιχειρηματολογία βάσει της οποίας να υπαγάγεται η διενέργεια self test στην κατηγορία των βασανιστηρίων.

Η υποχρέωση σε self test έγκλημα κατά της ανθρωπότητας;

Το κείμενο επικαλείται για τον όρο «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας» τη διατύπωση του Καταστατικού του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, στο έβδομο άρθρο του οποίου αναφέρεται πως:

«Έγκλημα κατά της ανθρωπότητας σημαίνει οποιαδήποτε από τις ακόλουθες πράξεις όταν διαπράττεται ως μέρος ευρείας και συστηματικής επίθεσης που κατευθύνεται κατά οποιουδήποτε αμάχου πληθυσμού, εν γνώσει της επίθεσης:
α) Ανθρωποκτονία με πρόθεση
β) Εξόντωση
γ) Υποδούλωση
δ) Εκτόπιση ή βίαιη μετακίνηση πληθυσμού
ε) Φυλάκιση ή άλλη σοβαρή στέρηση της σωματικής ελευθερίας κατά παραβίαση βασικών
κανόνων του διεθνούς δικαίου
στ) Βασανιστήρια
ζ) Βιασμός, γενετήσια δουλεία, εξαναγκασμός σε πορνεία, εξαναγκασμός σε εγκυμοσύνη, εξαναγκασμός σε στείρωση ή άλλη μορφή γενετήσιας βίας παρόμοιας βαρύτητας.
η) Δίωξη κατά οποιασδήποτε αναγνωρίσιμης ομάδας ή κοινότητας για λόγους πολιτικούς, φυλετικούς, εθνικούς, εθνοτικούς, πολιτιστικούς, θρησκευτικούς ή λόγους φύλου (…), ή άλλους λόγους που αναγνωρίζονται παγκοσμίως ως ανεπίτρεπτοι κατά το διεθνές δίκαιο (…).
θ) Βίαιη εξαφάνιση προσώπων
ι) Φυλετικός Διαχωρισμός
κ) Άλλες απάνθρωπες πράξεις παρόμοιου χαρακτήρα οι οποίες με πρόθεση προκαλούν μεγάλο πόνο ή βαρεία σωματική βλάβη ή βαρεία βλάβη της διανοητικής ή σωματικής υγείας».

Δεν επιχειρείται στο κείμενο κάποια αναλυτική θεμελίωση του ισχυρισμού ότι η υποχρέωση σε τεστ αντιγόνων ή υποχρεωτική χρήση μάσκας μπορεί να υπαχθεί σε κάποια από τις παραπάνω κατηγορίες απάνθρωπων πράξεων, ούτε εντοπίζεται να υπάρχει κάποια σοβαρή βάση γι’ αυτό. Ακόμη, ενώ τα βασανιστήρια μπορούν υπό προϋποθέσεις να αποτελέσουν βάση για να χαρακτηριστεί κάποια σκόπιμη, «ευρεία και συστηματική επίθεση κατά άμαχου πληθυσμού» ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, δεν υπάρχει καμία βάση -όπως είδαμε πιο πάνω- ώστε να υπαγάγουμε την υποχρεωτική μάσκα ή τα υποχρεωτικά self test για την πρόληψη διάδοσης πανδημικού ιού στον όρο «βασανιστήριο».

Άλλωστε, η χρήση προστατευτικής μάσκας, σε συνδυασμό με άλλα μέτρα δημόσιας υγείας, αποτελεί έναν από τους τρόπους περιορισμού της διασποράς του ιού SARS-CoV-2, που αποτελεί σημαντική απειλή για τη δημόσια υγεία.

Όσον αφορά τα self test, ο επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Υγιεινής και Επιδημιολογίας της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ, Γκίκας Μαγιορκίνης, έχει δηλώσει ότι «πρόκειται για μια μορφή προσυμπτωματικού ελέγχου (screening) που αποσκοπεί στην έγκαιρη διάγνωση με σκοπό την πρόληψη. Ελέγχουμε υγιείς ανθρώπους για να εντοπίσουμε μια νόσο σε πρώιμα στάδια, πριν, δηλαδή, εμφανιστούν συμπτώματα. Χαρακτηριστικά παραδείγματα τέτοιου τύπου προσυμπτωματικού ελέγχου ευρείας κλίμακας είναι η δοκιμασία “Παπανικολάου”, το γνωστό τεστ ΠΑΠ, οι μαστογραφίες, αλλά και τα τεστ για τον ιό του ΗΙV. Το κοινό όλων αυτών των ελέγχων είναι ότι “σαρώνουν” μεγάλο μέρος του πληθυσμού που δεν έχει συμπτώματα, προκειμένου να εντοπίσουν τα άτομα που έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να νοσούν. Γι’ αυτό και ο προσυμπτωματικός έλεγχος ακολουθείται πάντα από πιο ειδικό έλεγχο, ώστε να γίνει η τελική διάγνωση και επιβεβαίωση και ακολούθως να εφαρμοστούν τα απαραίτητα προληπτικά μέτρα».

Δεν προκαλείται, δηλαδή, με τη χρήση μάσκας κάποια σοβαρή βλάβη ή άλλο βαρύ έγκλημα, αλλά, αντίθετα, ωφελείται η δημόσια υγεία. Ανάλογα οφέλη ως μέτρο δημόσιας υγείας έχει και η ευρεία χρήση ατομικών τεστ αντιγόνων.

Όλοι οι νόμοι μετά τα μνημόνια είναι παράνομοι;

Για την αποστροφή πως «όλες οι ΚΥΑ» είναι παράνομες λόγω «κατάλυσης του Συντάγματος», μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο μας σχετικά με τους καταχρηστικά ονομαζόμενους «θεματοφύλακες», την επιχειρηματολογία των οποίων προσομοιάζει. Παραθέτουμε το εξής απόσπασμα:

Δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι έχει καταλυθεί από το 2011 το Σύνταγμα, ούτε συμβαίνει βίαιη κατάλυσή του ή απόπειρα κατάλυσης τα τελευταία χρόνια. Η αναφερόμενη διαβίβαση προς τη Βουλή μήνυσης για εσχάτη προδοσία λόγω ψήφισης του πρώτου μνημονίου, δεν αποτελεί ένδειξη ότι πράγματι έχει τελεστεί εσχάτη προδοσία. Δεν προκύπτει να έχει οδηγηθεί η υπόθεση σε δίκη, ούτε το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει κρίνει το πρώτο μνημόνιο αντισυνταγματικό.

Η τήρηση του νόμου για μάσκες και τεστ είναι εσχάτη προδοσία;

Όχι, η τήρηση του νόμου δεν συνιστά, κατ’ αρχήν, «εσχάτη προδοσία».

Άλλωστε, ο όρος εσχάτη προδοσία, όπως διατυπώνεται στον Ποινικό Κώδικα, έχει την εξής έννοια:

Άρθρο 134 – Εσχάτη προδοσία

1. Τιμωρείται με την ποινή της ισόβιας ή πρόσκαιρης κάθειρξης:
Α) όποιος αποπειράται να αποστερήσει με οποιονδήποτε τρόπο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ή αυτόν που ασκεί την προεδρική εξουσία από την εξουσία που έχουν κατά το Σύνταγμα·
Β) όποιος αποπειράται με σωματική βία ή με απειλές σωματικής βίας: α) να παρεμποδίσει κάποιoν απ’ αυτούς από την άσκηση της συνταγματικής εξουσίας του ή να τον εξαναγκάσει να επιχειρήσει πράξη που απορρέει από αυτή την εξουσία και β) να μεταβάλλει το πολίτευμα του Κράτους.

Η υποχρεωτική χρήση μάσκας ή η υποχρέωση σε διενέργεια self test δεν φαίνεται να μπορεί να υπαχθεί με κάποιον τρόπο στην έννοια ενός εγκλήματος που αφορά την απόπειρα προσβολών του πολιτεύματος. Όσα αναφέρει η «μήνυση» δεν αποτελούν καταφανείς παραβιάσεις δημοκρατικών θεσμών και λειτουργιών.

Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία,

«Στην περίπτωση που μαθητής/τρια δεν επιδείξει την σχολική κάρτα [για αρνητικό αποτέλεσμα σε self test] κατά την είσοδό του/της στην τάξη, τότε δεν γίνεται δεκτός/η, λαμβάνει απουσία και απομακρύνεται από την σχολική μονάδα. Εάν ο μαθητής/τρια είναι ανήλικος/η παραμένει στον ειδικό χώρο που έχει διαμορφωθεί ανά τις σχολικές μονάδες για την αποφυγή περαιτέρω μετάδοσης του κορωνοϊου – COVID 19, μέχρις ότου οι γονείς/νόμιμοι κηδεμόνες τον/την παραλάβουν τηρουμένων όλων των ισχυόντων μέτρων προστασίας».

Η σχολική μονάδα, δηλαδή, είναι υποχρεωμένη εκ του νόμου να μην δέχεται και να απομακρύνει μαθητές που δεν προσκομίζουν δήλωση για αρνητικό αποτέλεσμα σε τεστ, και, κατά τα παραπάνω, δεν συντρέχει κάποια προφανής παραβίαση της πλειάδας διατάξεων του διεθνούς και εσωτερικού δικαίου που αντιγράφει η «μήνυση». Σε κάθε περίπτωση, η νόμιμη αυτή συμπεριφορά του σχολείου δεν ανατρέπει ή μεταβάλλει το δημοκρατικό πολίτευμα, ώστε να γίνει λόγος για εσχάτη προδοσία.

Έγκυρες «μελέτες» για τις «συνέπειες της χρήσης μάσκας»;

Στο τέλος της μήνυσης, ως συμπληρωματικό υποστηρικτικό υλικό, παρατίθεται ένας σύνδεσμος με τον καταχρηστικό τίτλο «Μελέτες για τις συνέπειες από τη χρήση μάσκας». [δείτε το αρχείο εδώ]

Πρόκειται για υλικό που υποστηρίζει τάχα ότι:

«Οι μέχρι τώρα μελέτες, πειράματα και η διεθνής βιβλιογραφία συνηγορούν για τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που εμφανίζονται ότι επιδιώκονται με τα μέτρα, δηλαδή ότι η χρήση της μη ιατρικής κυρίως μάσκας από το γενικό πληθυσμό είναι επικίνδυνη και ότι οι ασυμπτωματικοί δεν μεταδίδουν την ασθένεια COVID-19 (βλ. συνημμένο με συνδέσμους από τα σχετικά πειράματα και τις επίσημες δημοσιεύσεις των αποτελεσμάτων τους)».

Ωστόσο, πρόκειται για παράθεση δηλώσεων, «ειδήσεων» και μελετών που δεν αποδεικνύουν τα παραπάνω, και αρκετά από αυτά συνιστούν παραπληροφόρηση.

Όσον αφορά τον ισχυρισμό ότι η χρήση μάσκας «προκαλεί καρκίνο του πνεύμονα», μπορείτε να ανατρέξετε στο άρθρο μας με θέμα:

“Όχι, επιστημονική μελέτη ΔΕΝ έδειξε ότι η πολύωρη χρήση μάσκας προκαλεί καρκίνο του πνεύμονα“

Σχετικά με τη μελέτη της Wuhan και γιατί δεν αποτελεί απόδειξη ότι «οι ασυμπτωματικοί δεν μεταδίδουν», μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο μας με τίτλο:

“Οι ασυμπτωματικοί μπορούν να μεταδώσουν τον κορωνοϊό“

Σχετικά με τον ισχυρισμό πως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, μέσω επίσημης δήλωσης εκπροσώπου του, παραδέχτηκε πως «οι ασυμπτωματικοί δεν μεταδίδουν τον ιό SARS-CoV-2», μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο μας με τίτλο:

“Όχι, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ΔΕΝ έκανε «στροφή 180 μοιρών» στο θέμα της ασυμπτωματικής μετάδοσης του κορωνοϊού“

Σχετικά με τον ισχυρισμό για «μειωμένο αριθμό θανάτων στην Ελλάδα σε σχέση με το 2019» μπορείτε να διαβάσετε τα άρθρα μας:

• Παρουσίαση διαστρεβλωμένων επιστημονικών δεδομένων σε viral βίντεο σχετικά με την πανδημία της COVID-19
• Όχι, ο δείκτης πλεονάζουσας θνησιμότητας ΔΕΝ δείχνει ότι «η πανδημία τέλειωσε»
• Ψευδείς ισχυρισμοί για παραποίηση στοιχείων θανάτων από την ΕΛΣΤΑΤ

Σχετικά με τη «μήνυση γερμανών δικηγόρων για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας», μπορείτε να δείτε το άρθρο μας με τίτλο:

“Η καταγγελία Γερμανού δικηγόρου για «το σκάνδαλο του κορωνοϊού» περιέχει ψευδείς και παραπλανητικές πληροφορίες“

Τέλος, για τις δηλώσεις της Margareta Griesz-Brisson έχουν συγγραφεί άρθρα κατάρριψης των ψευδοεπιστημονικών και κινδυνολογικών ισχυρισμών της για «νευρολογική καταστροφή» λόγω χρήσης προστατευτικής μάσκας, από οργανισμούς διασταύρωσης ειδήσεων. [πηγή 1][πηγή 2]

Σύμφωνα με πρόσφατη δικαστική απόφαση (ΠροεδρΔΠρΧαν 19/2021), απορρίφθηκαν αντιρρήσεις κατά της απόφασης Διευθύντριας Λυκείου, δυνάμει της οποίας απαγόρευσε στην εν λόγω μαθήτρια να παρακολουθήσει δια ζώσης μαθήματα, χωρίς την επίδειξη των αποτελεσμάτων αρνητικού τεστ αυτοδιάγνωσης κορωνοϊού:

Η μέριμνα για την δημόσια υγεία αποτελεί συνταγματική υποχρέωση του Κράτους (άρθρο 21 παρ.3 του Συντάγματος), στο πλαίσιο της οποίας η Πολιτεία οφείλει, μεταξύ άλλων, να λαμβάνει τα απαραίτητα μέτρα για την πρόληψη της διάδοσης και την καταπολέμηση μεταδοτικών ασθενειών, οι οποίες συνιστούν σοβαρό κίνδυνο για τη δημόσια υγεία, όπως εν προκειμένω ο κορωνοϊός COVID-19. Στα μέτρα αυτά εντάσσεται και ο αυτοδιαγνωστικός έλεγχος νόσησης (self test) από τον κορωνοϊό COVID-19, o οποίος επιβάλλεται στους μαθητές Λυκείων δύο φορές την εβδομάδα ως προϋπόθεση συμμετοχής τους στη δια ζώσης εκπαιδευτική διαδικασία στο σχολείο τους.

Το μέτρο αυτό συνιστά ήπια παρέμβαση στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας, στην ιδιωτική ζωή και στη σωματική και ψυχική ακεραιότητα των μαθητών (και πάντως πολύ ηπιότερη από τον υποχρεωτικό εμβολιασμό, ο οποίος, όσον αφορά νήπια και παιδιά προσχολικής ηλικίας, κρίθηκε σύμφωνος με το Σύνταγμα [βλ. ΣτΕ 2387/2020]), Η παρέμβαση αυτή είναι συνταγματικώς ανεκτή, εφ’ όσον πληροί τις προϋποθέσεις της αρχής της αναλογικότητας (άρθρο 25 παρ.1 περ. 3 του Συντάγματος), δηλαδή:

α) Προβλέπεται από ειδική νομοθεσία (άρθρο 96 του ν. 4790/2021 και την κατ’ εξουσιοδότηση αυτού εκδοθείσα Δ1Α/Γ.Π.οικ.22437/9.4.2021 ΚΥΑ).

β) Επιδιώκει σκοπό δημοσίου συμφέροντος, ο οποίος συνίσταται στην προστασία της δημόσιας υγείας και ειδικότερα στην αντιμετώπιση των άμεσων κινδύνων από τη διάδοση της μεταδοτικής νόσου του κορωνοϊού COVID 19 κατά τη λειτουργία των σχολικών μονάδων.

γ) Είναι κατάλληλη (πρόσφορη) για την πραγματοποίηση του επιδιωκόμενου σκοπού, σύμφωνα με την από 7-4-2021 γνώμη της Εθνικής Επιτροπής Προστασίας της Δημόσιας Υγείας έναντι του κορωνοϊού COVID-19 (που αναφέρεται στο προοίμιο της προαναφερθείσας ΚΥΑ, στον κατάλογο των «έχοντας υπόψη» εγγράφων, με αρ. 20), η οποία στηρίζεται σε αντίστοιχη εισήγηση της Επιτροπής Αντιμετώπισης Εκτάκτων Συμβάντων Δημόσιας Υγείας από Λοιμογόνους Παράγοντες.

Αντιθέτως, οι ισχυρισμοί των αντιλεγόντων περί κινδύνου οξειδωτικού στρες σε κύτταρα και όργανα του ανθρώπινου οργανισμού από νανοσωματίδια που εμπεριέχονται στη συσκευασία των τεστ αυτοδιάγνωσης και περί ενδεχόμενης ύπαρξης καρκινογόνων ουσιών στο βαμβάκι του στυλεού, δεν επιβεβαιώνονται από κανένα στοιχείο της δικογραφίας, όταν μάλιστα δεν προσκομίζεται καμία σχετική γνωμάτευση ιατρού (ή τεχνική έκθεση άλλου ειδικού επιστήμονα).

Περαιτέρω, δεν προσκομίζεται καμία τεχνική έκθεση ειδικού επιστήμονα, η οποία θα μπορούσε να στοιχειοθετήσει τον ισχυρισμό των αντιλεγόντων ότι καθίσταται επικίνδυνη για το περιβάλλον η απόρριψη των υπολειμμάτων των τεστ αυτοδιάγνωσης κορωνοϊού, μετά τη διεξαγωγή τους, σε κοινούς κάδους απορριμμάτων και η μη πρόβλεψη ειδικής διαδικασίας περισυλλογής και καταστροφής τους, με αποτέφρωσή τους από πιστοποιημένο φορέα. Άλλωστε, το παραπάνω ζήτημα προστασίας του περιβάλλοντος προβάλλεται αλυσιτελώς από τους αντιλέγοντες, διότι δεν τελεί σε πρόσφορη αιτιώδη συνάφεια με τη νομιμότητα του κρινόμενου ατομικού μέτρου που ελήφθη σε βάρος της θυγατέρας τους. Επιπροσθέτως, οι μαθητές μπορούν να προμηθεύονται τα τεστ αυτοδιάγνωσης δωρεάν, χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνσή τους (άρθρα 1 [παρ.1] και 2 [παρ.1] της προαναφερθείσας ΚΥΑ). Εξάλλου, η παραγωγή ψευδώς αρνητικού αποτελέσματος σε (μεγάλο ή μικρό) αριθμό περιπτώσεων στα τεστ αυτοδιάγνωσης του κορωνοϊού δεν τα καθιστά ανώφελα, όπως διατείνονται οι αντιλέγοντες, διότι, σε κάθε περίπτωση, εντοπίζονται μέσω αυτών και αληθώς θετικοί στον κορωνοϊό μαθητές, επομένως μειώνεται η μετάδοση και διασπορά της λοιμώδους νόσου στη σχολική μονάδα και πέραν αυτής.

Επιπλέον, όπως ρητώς ορίζεται στο άρθρο 2 της παραπάνω ΚΥΑ, στην περίπτωση θετικού αποτελέσματος, οι μαθητές υποχρεούνται να μεταβούν εντός είκοσι τεσσάρων (24) ωρών σε δημόσια δομή, όπως αυτές είναι αναρτημένες στην πλατφόρμα self-testing.gov.gr, για δωρεάν επαναληπτικό έλεγχο. Στην περίπτωση κατά την οποία ο επαναληπτικός έλεγχος είναι θετικός, ακολουθείται το Πρωτόκολλο του ΕΟΔΥ. Δηλαδή, το τεστ αυτοδιάγνωσης κορωνοϊού υποβοηθά προκαταρκτικά και σε καμία περίπτωση δεν υποκαθιστά το ρόλο των ειδικών επιστημόνων στις δημόσιες δομές υγείας για τη διάγνωση της νόσου σε συγκεκριμένα άτομα [και εν προκειμένω στους μαθητές]. Περαιτέρω, το Δικαστήριο τούτο, εφόσον η από 7-4-2021 γνώμη της Εθνικής Επιτροπής Προστασίας της Δημόσιας Υγείας έναντι του κορωνοϊού COVID-19 είναι προσηκόντως αιτιολογημένη, δεν δικαιούται να υπεισέλθει σε ειδικότερη έρευνα της αξιοπιστίας, ακρίβειας και ασφάλειας των τεστ αυτοδιάγνωσης, όπως ζητούν οι αντιλέγοντες, διότι το ζήτημα τούτο αποτελεί δικαστικά ανέλεγκτη τεχνική και επιστημονική κρίση οργάνων της Διοίκησης (πρβλ. ΣτΕ 171/2021, 2393/2020) και

δ) Υπό τις παραπάνω συνθήκες, η υποχρεωτική διεξαγωγή του τεστ αυτοδιάνωσης κορωνοϊού, όχι μόνο δεν αποτελεί βασανιστήριο, όπως διατείνονται οι αντιλέγοντες, αλλά προκαλεί τον ελάχιστο δυνατό περιορισμό ατομικών δικαιωμάτων του μαθητή και η αναμενόμενη ωφέλεια από αυτήν σε όφελος του κοινωνικού συνόλου (παρεμπόδιση και μείωση της διασποράς της λοιμώδους νόσου του κορωνοϊού εντός των σχολικών μονάδων, με τον έγκαιρο εντοπισμό, μέσω των τέστ αυτοδιάγνωσης, μαθητών που έχουν ήδη καταστεί θετικοί στον κορωνοϊό COVID-19, όταν μάλιστα η νόσος αυτή έχει καταστεί πανδημία, σύμφωνα με επίσημο χαρακτηρισμό του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, και από τον Μάρτιο 2020 έως σήμερα [5 Μαΐου 2021] έχουν αποβιώσει περισσότεροι από 10.600 άνθρωποι στην Ελλάδα έχοντας ασθενήσει και με την παραπάνω νόσο) είναι ασυγκρίτως μεγαλύτερη από την υποτιθέμενη βλάβη από την ίδια παρέμβαση (εισαγωγή στυλεού σε βάθος 2,5 εκατοστών σε καθένα από τα δύο ρουθούνια της μύτης κάθε μαθητή δύο φορές την εβδομάδα, χωρίς μάλιστα να έχουν εμφανιστεί παρενέργειες από την εισαγωγή αυτή ούτε σε μικρό αριθμό περιπτώσεων).

Επιπροσθέτως, οι αντιλέγοντες δεν επικαλούνται κάποιο ατομικό πρόβλημα υγείας της θυγατέρας τους, εξαιτίας του οποίου θα αντενδείκνυτο, ειδικά γι’ αυτήν, η υποβολή της στο τεστ αυτοδιάγνωσης κορωνοϊού και θα έπρεπε να εξαιρεθεί από αυτό (πρβλ. ΕΔΔΑ απόφαση της 15.3.2012 Solomakhin κατά Ουκρανίας σκ. 33-39, Conseil Constitutionnel απόφαση 2015-458 QPC της 20.3.2015 σκ. 9-10, Conseil d’ État απόφαση Νο 419242 της 6.5.2019 σκ.12). Εξάλλου, η θέσπιση του επίμαχου μέτρου δεν παραβιάζει την αρχή της ισότητας, δεδομένου ότι στο τεστ αυτοδιάγνωσης κορωνοϊού υποβάλλονται όλοι ανεξαιρέτως οι μαθητές.

Αντιθέτως, αντίκειται στην αρχή της ισότητας, αλλά και στη συνταγματική υποχρέωση κάθε πολίτη για κοινωνική και εθνική αλληλεγγύη (άρθρο 25 παρ.4 του Συντάγματος) η αξίωση των αντιλεγόντων να εξαιρεθεί η μαθήτρια θυγατέρα τους από την υποβολή στο τεστ αυτό, την ίδια στιγμή που όλοι οι υπόλοιποι συμμαθητές της, του Γενικού Λυκείου, υποβάλλονται δύο φορές την εβδομάδα στο ίδιο τεστ και, με τον τρόπο αυτό, οικοδομούν υγειονομικά ασφαλέστερες συνθήκες συμμετοχής στη σχολική εκπαίδευση και για τη συγκεκριμένη συμμαθήτριά τους, η οποία αρνείται να υποβληθεί στο τεστ. Επομένως, είναι συνταγματικά ανεκτή η απαγόρευση συμμετοχής της θυγατέρας των αντιλεγόντων στη δια ζώσης εκπαιδευτική διαδικασία για όσο χρονικό διάστημα αρνείται να υποβληθεί στο τεστ αυτοδιάγνωσης κορωνοϊού, διότι με την παραπάνω εκούσια άρνησή της αποκλείει τη δυνατότητα έγκαιρης διάγνωσης τυχόν προσβολής της από τη λοιμώδη νόσο COVID-19 και καθιστά τον εαυτό της δυνητική εστία μετάδοσης της νόσου σε συμμαθητές και καθηγητές της.

Εξάλλου, το δικαίωμα δωρεάν παιδείας σε όλες τις βαθμίδες στα κρατικά εκπαιδευτήρια (άρθρο 16 παρ.4 του Συντάγματος) δεν απαλλάσσει τους εκπαιδευόμενους από την τήρηση των νόμων ως προϋπόθεση συμμετοχής τους στην εκπαιδευτική διαδικασία, όταν μάλιστα η τήρηση των νόμων αυτών έχει άμεσες συνέπειες για ένα μείζον ατομικό και συλλογικό αγαθό, όπως η ατομική και δημόσια υγεία εν προκειμένω. Επίσης, η αρχή της ενημερωμένης συναίνεσης του ενδιαφερομένου προσώπου για κάθε ιατρική πράξη επί του σώματός του (άρθρο 12 του Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας [ν.3418/2005] και άρθρα 5 επ. της Σύμβασης του Οβιέδο) κάμπτεται όταν συντρέχει λόγος προστασίας της δημόσιας υγείας ή των δικαιωμάτων και ελευθεριών των άλλων, σύμφωνα με το άρθρο 26 παρ.1 της παραπάνω Σύμβασης, πράγμα το οποίο εν προκειμένω συντρέχει. Γενικότερα, υπάρχει μια όμοια υπόρρητη λογική και αρχιτεκτονική του συστήματος προστασίας θεμελιωδών δικαιωμάτων σε εθνικό (Σύνταγμα) και υπερεθνικό (διεθνείς συμβάσεις) επίπεδο, ώστε τα δικαιώματα αυτά να μπορούν να περιορίζονται για υπέρτερους λόγους δημοσίου συμφέροντος, στους οποίους προέχουσα θέση κατέχει η δημόσια υγεία, εφόσον δεν παραβιάζεται η αρχή της αναλογικότητας.

Επομένως, αφού στην κρινόμενη περίπτωση δεν παραβιάζεται η αρχή της αναλογικότητας, όπως προεκτέθηκε, δεν μπορεί να τεθεί ζήτημα παραβίασης δικαιωμάτων πηγαζόντων από την ΕΣΔΑ ούτε από το Διεθνές Σύμφωνο για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα ούτε από τη διεθνή σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού, όσα δε αντίθετα ισχυρίζονται οι αντιλέγοντες είναι απορριπτέα ως αβάσιμα. Τέλος, δεν υφίσταται ζήτημα παραβάσεως διατάξεων του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΧΘΔ-ΕΕ), όπως αβασίμως ισχυρίζονται οι αντιλέγοντες, διότι η εθνική νομοθεσία βάσει της οποίας θεσπίστηκαν τα υποχρεωτικά τεστ αυτοδιάγνωσης κορωνοϊού σε μαθητές (άρθρο 96 του ν. 4790/2021 και η κατ’ εξουσιοδότηση αυτού εκδοθείσα ΚΥΑ) δεν αποτελούν εφαρμογή διατάξεων του ενωσιακού δικαίου, οπότε, κατ’ άρθρο 51 παρ.1 του εν λόγω Χάρτη, οι διατάξεις του δεν απευθύνονται στα εθνικά όργανα που επέβαλαν τα παραπάνω τεστ στους μαθητές. Ακόμη όμως κι αν επρόκειτο να είναι εφαρμοστέος εν προκειμένω ο ΧΘΔ–ΕΕ, θα ετύγχανε εφαρμογής και η διάταξη του άρθρου 52 παρ.1 του εν λόγω Χάρτη, δηλαδή το υποχρεωτικό τεστ αυτοδιάγνωσης κορωνοϊού θα αποτελούσε επιτρεπόμενο περιορισμό ατομικών δικαιωμάτων, εφόσον σέβεται την ενωσιακή αρχή της αναλογικότητας, για τους ίδιους (ήδη εκτεθέντες) λόγους που σέβεται και την εθνική συνταγματική αρχή της αναλογικότητας.

Συμπέρασμα

Το έγγραφο της «μήνυσης» κατά εκπαιδευτικών, παρά τους ισχυρισμούς όσων το αναπαράγουν, δεν είναι ικανό από μόνο του να προκαλέσει ανατροπή της νομοθεσίας για υποχρεωτική χρήση μάσκας ή self test για τη διά ζώσης εκπαιδευτική διαδικασία, ούτε να προκαλέσει αυτόφωρο σε διευθυντές ή καταδίκη σε πολυετή φυλάκιση. Περιέχει, σε ορισμένα βασικά σημεία του, ανακριβείς και ψευδείς πληροφορίες.

Ειδικότερα, δεν αληθεύει ότι «δεν υπάρχει περιθώριο εξαίρεσης» από την κατά κανόνα προϋποτιθέμενη συναίνεση σε μια ιατρική πράξη. Υπάρχουν διατάξεις διεθνούς δικαίου που επιτρέπουν τη διενέργεια ιατρικής πράξης κατ’ εξαίρεση χωρίς συναίνεση, όταν είναι αναγκαία για την προστασία της δημόσιας υγείας και προβλέπεται από νόμο. Επίσης, δεν προκύπτουν βάσιμες ενδείξεις ότι η υποχρέωση σε self test ή τη χρήση μάσκας συνιστούν βασανιστήριο ή έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Επιπροσθέτως, η υποχρέωση των σχολικών μονάδων να εφαρμόζουν το νόμο (για τα self test, όπως και τη χρήση μάσκας, όπου απαιτείται) δεν αποτελεί κατ’ αρχήν «εσχάτη προδοσία». Ακόμη, η επιχειρηματολογία για κινδύνους από τη χρήση μάσκας ή για μη μετάδοση από ασυμπτωματικούς δεν βασίζεται σε επιστημονικά στοιχεία και πολλές πηγές που παρατίθενται συνιστούν παραπληροφόρηση. Τέλος, δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι έχει καταλυθεί από το 2010 το Σύνταγμα, ούτε συμβαίνει βίαιη κατάλυσή του ή απόπειρα κατάλυσης τα τελευταία χρόνια. Το Συμβούλιο της Επικρατείας δεν έχει κρίνει αντισυνταγματικό το Μνημόνιο.

7 Ιουλίου 2021 – Στο άρθρο προστέθηκε η δικαστική απόφαση σύμφωνα με την οποία απορρίφθηκαν αντιρρήσεις για την απόφαση της Διευθύντριας Λυκείου να απαγορεύσει στη μαθήτρια να παρακολουθήσει δια ζώσης μαθήματα χωρίς την επίδειξη αρνητικού τεστ αυτοδιάγνωσης για τον κορωνοϊό.